In april kwam er regelmatig een spelletje op tafel en vaak bleef het niet bij één. Uiteindelijk speelde ik 54 spellen, waarvan drie nieuwe spellen.
De leukste daarvan is Clank! Catacombs. Ik vind Clank! een erg leuk spel en toen ik hoorde dat er een nieuwe versie uit kwam met een variabel bord, wilde ik die graag proberen. In deze Clank! versie bestaat het bord uit vierkante tegels. Zodra je een tegel af loopt, trek je een nieuwe tegel en leg je die aan. Het spel is verder hetzelfde als gewoon Clank!.
Het past goed bij een kerkerkruiper om niet van te voren de hele route al te kunnen uitvogelen, maar al zoekende de ruimte waar je je in bevindt te ontdekken. Speltechnisch zorgt deze manier van het bord opbouwen ook nog eens voor meer variatie en dat is natuurlijk ook fijn. Maar er is ook een nadeel. In ons eerste potje duurde het heel lang voor we de tegels met de artefacts tegenkwamen en duurde het spel wel heel lang. En in het tweede potje was ik op een gegeven moment in een hoek van het bord terecht gekomen waar ik niet meer uit kon (soms moet je tegels draaien en daardoor had ik geen exit meer vanaf de tegel waar ik op stond). Ik heb desondanks deze versie ook weer met plezier gespeeld. Gewone Clank! heeft al een stevige snuf Ameritrash in zich, deze versie doet er gewoon nog een beetje bij. Ik heb het spel met zijn tweeën gedaan, ik denk wel dat het (nog) leuker is al je het met meer spelers doet omdat je dan sneller het bord opbouwt.
De andere twee nieuwe spellen deed ik op een spellendagje met Anton en Peter Hein. De eerste daarvan was Dale of Merchants. Dit is een deckbuilder waar je zowel je deck opbouwt als weer afbreekt. Je moet namelijk een aantal keer in het spel kaarten van dezelfde kleur met een bepaalde gezamenlijke waarde afleggen. Wie dat als eerste een bepaald aantal keer gedaan heeft, wint het spel. Maar iedere keer dat je dus kaarten aflegt, wordt je deck vervolgens kleiner. En vaak ontkom je er niet aan om ook lekkere kaarten af te leggen.
Ik vond Dale of Merchants een leuk spelletje. In het begin lijkt het best makkelijk, maar dan begin je te merken dat je niet te snel kaarten moet gaan afleggen omdat je anders te weinig overhoudt om nog vooruit te komen (met de kaarten uit je deck, koop je ook de nieuwe kaarten). Als je dus te snel gaat, dan verlies je daarna tijd met weer op adem komen en je deck opbouwen. De kunst is om de juiste balans te vinden tussen het opbouwen en behouden van een goed deck en het realiseren van de doelen.
Het andere nieuwe spel dat deze spellendag op tafel kwam was Lift off. In dit spel moet je rakketten bouwen en lanceren om ze vervolgens naar alle uithoeken van het heelal te schieten. Dit spel deden we al wat later op de middag en het kostte me wat moeite om het te begrijpen. Al doende ging het steeds beter en was het best een leuk spel. Ik moet alleen bekennen dat ik niet goed meer kan reproduceren hoe dit spel ook al weer ging. Iets met kaarten draften en het uitvoeren van de acties die staan op de kaarten die je uiteindelijk kiest. Peter Hein zal vast te zijner tijd een betere beschrijving van dit spel gaan schrijven.