Munchkin

Het spel …

Een belangrijk kenmerk van ‘Amerikaanse’ spellen is dat daar de spelbeleving centraal staat, terwijl ‘Duitse’ spellen om de spelmechanismen draaien. Daar zijn natuurlijk uitzonderingen op te bedenken, maar feit blijft dat het gros van de rollenspellen, wargames en andere spellen waar de sfeer en het thema centraal staan van de andere kant van de grote plas komen.

Een apart genre binnen deze sfeerspellen wordt gevormd door de humoristische spellen. Deze spellen hebben vaak een satirisch of parodiërend karakter. Steve Jackson is de koning van dit genre, en Munchkin is een van zijn populairste spellen, te oordelen naar uitbreidingen en varianten als Star Munchkin, Munchkin-Fu en Munchkin Bites.

Munchkin is, naar eigen zeggen, een schaamteloze parodie op rollenspellen in het algemeen en D&D in het bijzonder. Deze spellen draaien om een verhaallijn, waarin de spelers de rol van karakters aannemen, die de hoofdrolspelers in dit verhaal zijn. Sommige spelers zijn in de verhaallijn en dergelijke niet echt geïnteresseerd, en willen maar een ding: een zo sterk mogelijk karakter hebben om lekker monsters te kunnen hakken! Zo’n speler wordt wel een munchkin genoemd, vandaar de titel van dit spel.

Het zal je dan niet verbazen dat het in Munchkin niet gaat om een verhaallijn of al dat andere gedoe. Nee, er moeten monsters bevochten worden, het liefst met een zo absurd mogelijke wapenrusting. Als je monsters verslaat stijg je levels; de speler die als eerste niveau 10 bereikt, wint het spel. Uiteraard is alles toegestaan om je tegenstanders dwars te zitten, zo lang je zelf maar wint.

… en de waardering

Je kunt Munchkin op twee manieren benaderen: als spel of als manier om veel te lachen. De eerste manier is een hopeloze onderneming, want als spel heeft Munchkin niets te bieden. De geluksfactor is torenhoog, de spelregels onduidelijk en het duurt allemaal veel te lang voordat iemand eindelijk het tiende niveau bereikt.

Daar moet je dus doorheen kijken, en proberen er de humor van in te zien. Daar voldoet Munchkin een stuk beter. Als je van dit soort humor houdt (zeg maar niveau South Park of The Simpsons) kun je zeker lachen om kaarten als Achtzijdige Drilpudding en Pekingeend. Als je daarnaast ook nog wat ervaring hebt met D&D zullen veel grappen extra leuk zijn. Zelf kan ik de humor van Munchkin wel waarderen, maar dat was helaas niet genoeg om de belabberde spelkwaliteit te compenseren. Na een paar keer spelen ken je de grappen wel, en blijft er van het spel weinig over. Bovendien moeten spellen die draaien om de humor vooral niet te lang duren, en ook daar schiet Munchkin volledig tekort.

Sommige mensen zal Munchkin zeker aanspreken (er zijn niet voor niets zoveel uitbreidingen en varianten), voor mij moet een spel meer bieden dan alleen maar humor. Gelukkig heb ik om de kaarten genoeg kunnen lachen, anders had ik het niet meer dan één pion kunnen geven.