Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Niek, Peter Hein en Wendy
Gespeelde spellen:
Mysterie van de Abdij
Colossal Arena
Wendy?s moedertaken verhinderen dat ze iedere week mee kan spelen. Deze avond was het weer eens bij haar, zodat ze niet weer met Jurre hoefde te slepen. Vijf anderen waren op komen dagen. In afwachting van eventuele meerdere spelers begon Wendy met de uitleg van Mysterie van de Abdij, dat met zes gespeeld kan worden.
Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Niek, Peter Hein en Wendy
Mysterie van de Abdij is een deductiespel, in een setting van De Naam van de Roos van Umberto Eco. Broeder Adelmus is vermoord, en de spelers zijn pelgrims in het klooster die de moordenaar proberen te achterhalen. Ze kunnen daarvoor diverse ruimtes in het klooster langsgaan om hun oren te luister te leggen. Als je een andere pelgrim tegenkomt, mag je een vraag stellen, om nog meer informatie te achterhalen.
Al tijdens de metten verspreidden de pelgrims door het klooster. Peter Hein ging ter biecht, Bas ging mediteren in de crypte, de anderen gingen richting kloostertuin. Dirk Jan raakte vroeg een kaart kwijt en mocht daardoor naar de bibliotheek. Hij mocht nu een gratis onthulling doen, die hem geen strafpunten op zou leveren als hij het fout had. Veel wist hij nog niet, maar hij vermoedde wel dat de dader de rang van broeder had. De andere spelers begaven zich naar de conversatiezaal, om meer informatie op te doen over onschuldige monniken.
Toen de mis werd opgeroepen spoedde iedereen zich terug naar de kapel, maar niemand had nog echt een idee van de dader. Na de mis mocht Wendy de voortgang bijhouden tot de lauden. Bas mocht nu een bezoek brengen aan de bibliotheek, en mocht als dank van iedereen een kaart zien. Even later bezocht Peter Hein de bieb, waarop hij zelf alle kaarten (op een na) van Wendy mocht bekijken. Er kwam zo snel meer informatie in het spel, zodat het tijd werd voor meer onthullingen. Niek dacht dat de moordenaar een fors postuur had, en bovendien een baard. Wendy daarentegen was er van overtuigd dat de moordenaar eerder spichtig was, terwijl Peter Hein zeker was dat de moordenaar tot de orde der Benedictijnen behoorde.
Bas vond het allemaal best, en besloot, om zijn verveling te verdrijven, gericht naar een persoon te vragen: novice Nicolaas, die hij als een van de weinige Franciscanen nog niet had kunnen afstrepen van de lijst van verdachten. Er ontstond nu enige paranoia, en ook anderen begonnen naar Nicolaas te vragen. Hij bleek over geen goed alibi te beschikken. Voor Bas, die zich toevallig vlakbij de kapittelzaal bevond, dus alle reden om daar naar toe te gaan en de gluiperig uitziende Nicolaas te confronteren met zijn beschuldiging. Zoals verwacht bleek niemand in staat hem een alibi te verschaffen, en werd hij ontmaskerd als de moordenaar van Adelmus.
De reacties op het spel waren vernietigend. Op Peter Hein na had eigenlijk niemand er een klap aan gevonden (Dagmar en Wendy gaven het nog een genade-tweetje). De vergelijking met Sleuth werd direct getrokken, dat toch meer een echt deductiespel is. Omdat de kaarten met verdachten voortdurend van eigenaar wisselen, is het bijna zinloos om aantekeningen te maken van de antwoorden die er gegeven worden. Tenminste, als er alleen maar vragen gesteld worden van het type ?hoeveel monniken met kenmerk X heb jij in je hand??, zoals dit spel het geval was. Bas had zich gewoon zitten vervelen, Dirk Jan vond het de naam ?spel? niet verdienen. Veel animo om het weer te spelen was er niet. Maar misschien in een kleiner gezelschap, met wat meer variatie in het stellen van de vragen…?
Uitslag: Bas 4, Wendy 2, Dagmar en Dirk Jan 0, Peter Hein -1, Niek -2
Waardering: Peter Hein 3, Dagmar en Wendy 2, Bas en Dirk Jan 1½, Niek 1
Spelers: Bas, Dirk Jan en Peter Hein
Terwijl Wendy zich over Jurre ging ontfermen, dacht Peter Hein dat er nog wel tijd was voor een snel spel. Hij had Colossal Arena meegenomen, dat volgens sommige geruchten in een half uurtje te doen lijkt. Bas en Dirk Jan wilden ook nog wel wat spelen.
Colossal Arena is een heruitgave van Titan: The Arena van Reiner Knizia. Spelers doen weddenschappen op acht magische wezens, die het tegen elkaar opnemen in een grote arena. Door het spelen van kaarten maken de spelers de wezens sterk of juist zwak. In vijf rondes wordt telkens het zwakste wezen geëlimineerd, en alleen de weddenschappen op de drie overblijvende wezens leveren punten op.
De wezens waarop weddenschappen uitgebracht konden worden waren de Seraphim, de Titan, de Colossus, de Ettin, de Unicorn, de Troll, de Gorgon en de Amazone. Alle spelers brachten in de eerste ronde een geheim bod uit. Bas maakte zelfs al zijn fiches op in de eerste ronde met nog eens vier weddenschappen. Een van de weddenschappen bracht hij uit op de Colossus, die als eerste geëlimineerd werd. Hij maakte zijn geheime bod op de Seraphim toen maar bekend, om supporter te worden en van de speciale eigenschap gebruik te maken. Zo kreeg hij zijn fiche bij de Colossus terug.
Peter Hein plaatste toen een tweede weddenschap bij de Seraphim, wat voor Bas en Dirk Jan reden was om de Seraphim dwars te zitten. Peter Hein kon dat nog even tegengaan, maar in de derde ronde sneuvelde ook de Seraphim. In de tweede ronde was de Gorgon het slachtoffer, waar Peter Hein zelfs als enige een weddenschap op had staan.
Hij had nu alleen nog weddenschappen uitstaan bij de Troll en de Amazone, plus zijn geheime bod. Bij de overige wezens was Bas telkens de supporter, en had Dirk Jan een tweede bod uitgebracht. Dit was in het voordeel van Bas, maar Dirk Jan had natuurlijk ook nog zijn geheime weddenschap. Verder had hij ingezet op de Amazone (en er een paar keer van geprofiteerd als supporter), waar Bas niets had.
Voor Bas dus reden hierna de Amazone uit te schakelen in de vierde ronde, tot groot verdriet van Peter Hein, die alweer wat punten zag verdwijnen. In de laatste ronde leek het nog een spannende strijd te worden. Dankzij hun speciale eigenschappen leken de Troll en de Unicorn bijna onkwetsbaar. Behalve als je natuurlijk de toeschouwers meerekent? Toen bij alle monsters wat lag, maar er nog geen beslissing was geforceerd, greep Dirk Jan zijn kans door de toeschouwer met waarde 0 bij de Troll te leggen. Hier had hij geen weddenschap, maar hij nam Bas en Peter Hein wel vier respectievelijk acht punten af. Daarmee eindigde hij als duidelijke winnaar, en eindigde Peter Hein, die zijn geheime bod ook op de Troll had uitgebracht, geheel puntloos.
Alledrie hadden ze het een heel aardig spel gevonden.
Uitslag: Dirk Jan 15, Bas 11, Peter Hein 0
Waardering: Dirk Jan en Peter Hein 3½, Bas 3