Geplaatst door 
Vorig jaar was er een groot Railroad Ink Kickstarter pakket. Hierin werden niet alleen de nieuwe Railroad Ink Challenge spellen aan de man/vrouw gebracht, maar kon je ook een hele berg aan kleine uitbreidingetjes kopen. Railroad Ink is één van mijn favoriete spellen, dus ik heb er niet lang over na hoeven denken voor ik het project ging backen. De spellen zijn inmiddels netjes bezorgd en nu is het dus de hoogste tijd om te kijken of ik er goed aan heb gedaan om alles aan te vinken wat er te koop was. Ik heb een alfabetisch overzicht gemaakt van de 31 (!) uitbreidingen die ik nu heb en ga proberen ze allemaal te spelen. In deze serie blogjes zal ik verslag doen van wat ik tegenkom.
Construction
Deze uitbreiding bestaat uit één dobbelsteen die elke ronde bepaalt welke speciale actie je mag uitvoeren. Daarvan zijn er drie verschillende, namelijk dat je een eerder getekend vakje mag uitwissen, dat je een eerder geplaatst vakje mag verplaatsen of dat je een vakje naar keuze (van de reguliere dobbelstenen) mag tekenen. That’s it!
Dit is een lekker simpele uitbreiding. Het is vooral fijn als je zelf een vakje mag kiezen en je daardoor heel even niet meer overgeleverd bent aan de dobbelstenen. Maar ook het mogen wissen van een vakje kan heel fijn zijn, al is het maar omdat je er dan overheen kan tekenen. Het verplaatsen heb ik zelf niet gebruikt. Prima klein uitbreidingetje dus voor een klein beetje variatie.
Dessert
In de dessert uitbreiding, leggen we autowegen en spoorwegen aan in de woestijn én planten we er daarnaast cactussen. Als we er dan ook nog voor zorgen dat die genoeg water krijgen, dan halen ze misschien wel het eind van het spel. Naast de vier gebruikelijke witte dobbelstenen gooi je in deze uitbreiding met twee gele dobbelstenen. Op deze dobbelstenen staan de gebruikelijke stukjes autoweg en spoorweg met daarnaast cactussen of een meertje. Deze teken je als vanouds op je briefje. Op de dobbelstenen staat ook nog een afbeelding van een zonnetje. Als je die gooit, dan moet je voor je aan het tekenen slaat controleren of al je cactussen wel direct naast een meertje staan. Als dat niet het geval is, dan gaan ze helaas dood vanwege een gebrek aan water. Je wist die cactussen dan uit (de autowegen en spoorwegen mogen gewoon blijven staan). Als er cactussen dreigen om te komen, dan kan je ook een speciale dobbelsteen opofferen om ze te redden. Na de slotronde wordt nog één extra keer met de gele dobbelstenen gegooid om te kijken of het zonnetje nog wat cactussen komt omleggen. In de slottelling krijg je dan voor elke cactus die nog leeft een puntje.
Ik vind dit een leuke uitbreiding. De regels zijn simpel, maar je krijgt er een nieuwe logistieke uitdaging (cactussen naast meertjes tekenen) bij waardoor het spel net anders is dan je gewend bent. Ik vind het ook leuk dat zelfs mensen (zoals ik) met beperkte artistieke gaven een nette cactus kunnen tekenen, waardoor je briefje er leuk blijft uitzien.
Epic Board
Het Epic Board zou je ook kunnen omschrijven als Railroad Ink XXXXL. In dit spel speel je namelijk op een bordje van 11 bij 11 vakjes. Het bord heeft daarnaast nog een paar andere bijzonderheden. Zo is het middenvak vervangen door drie middenvakken. Verder staan er wat bergen op het bord waar je om heen of op een specifieke manier door heen moet bouwen. En ten slotte zijn er ook drie uitgangen in die bergen op het bord verstopt. Je speelt het spel met zes dobbelstenen en het spel duurt 10 rondes. Of te wel een extra lange versie op een extra groot bord, maar verder heel vertrouwd.
Een eerste keer is het best lastig om in te schatten welk deel van het bord je gaat gebruiken en op hoeveel plekken je kan beginnen met het vertrouwen dat je het wel aan elkaar geknoopt gaat krijgen. En daardoor was ik misschien wel wat te voorzichtig en maakte ik daardoor wegen of spoorwegen af die ik beter nog even open had kunnen houden. Ik geloof dat een XXXXL versie van Railroad Ink niet persé leuker is, maar vooral langer. Ik heb het dus met veel plezier gespeeld, net als het gewone railroad ink.
Forest
In de Forest-uitbreiding wordt de aanleg van autowegen en spoorwegen gecompenseerd met de aanleg van bos. Iedere ronde worden er twee dobbelstenen meegegooid waarop (naast stukjes autoweg en spoorweg) bomen staan. Met deze bomen probeer je een zo groot mogelijk bos bij elkaar te puzzelen. Het grootste bos dat je maakt levert twee punten per vakje op en het op één na grootste bos één punt per vakje.
Ik heb de Forest uitbreiding met plezier gespeeld. Het is een leuke uitdaging om een zo groot mogelijk bos te maken en daar flink mee te scoren. Soms moet je dan je autowegen en spoorwegen een beetje aanpassen om ruimte voor de bomen te maken.
Galactic Invaders
Bij de Galactic Invaders komen de marsmannetjes op bezoek. En dankzij Bert en Ernie weet ik wat je dan moet doen: vragen of ze ook pap lusten.* Aan het begin van het spel teken je bij je rechterbuurman twee marsmannetjes op zijn of haar bordje. Als je deze niet weg weet te werken voor het eind van het spel, dan levert ieder resterend marsmannetje een minpunt op. Je kan de marsmannetjes wegwerken door iets op het betreffende vakje te tekenen (schijnbaar hebben ze liever geen pottenkijkers). Aan het eind van iedere ronde wordt er met een speciale dobbelsteen gegooid waarmee nog meer marsmannetjes (wederom getekend door je linkerbuurman) kunnen verschijnen. Of de dobbelsteen zet het schild aan waardoor de marsmannetjes beschermd worden en je ze dus niet meer weg kan jagen. Tenzij (laatste optie op de dobbelsteen) je een kernbom krijgt waarmee je een marsmannetje uit de weg kunt ruimen.
Wat ik erg leuk vind aan deze uitbreiding is dat hij zorgt voor een beetje interactie tussen de spelers doordat je op elkaars bordje mag gaan tekenen. Je tekent het marsmannetje natuurlijk op een plek waarvan je verwacht dat de ander er niet naar toe aan het bouwen was om hem/haar zo voor het dilemma te stellen om zijn routes aan te passen of een minpunt te incasseren. Het is maar een kleine toevoeging, maar wel een effectieve.
*Voor wie deze briljante aflevering van Bert en Ernie niet kent: Ernie heeft een nachtmerrie gehad waarin marsmannetjes hun huis bezoeken en hij vertelt dit aan Bert . Bert vindt het maar onzin en gaat terug naar de keuken om de pap voor het ontbijt af te maken. Vervolgens beginnen de lampen te knipperen en verschijnen inderdaad de marsmannetjes waar Ernie over droomde. Ernie roept naar Bert dat de marsmannetjes er zijn en vraagt wat hij moet doen. Bert antwoordt heel droog: “vragen of ze ook pap lusten”. Ik heb de Nederlandse versie niet kunnen vinden op Youtube, maar dit is de Amerikaanse versie. Denk de stemmen van Paul Haenen (Bert) en Wim T. Schippers (Ernie) er zelf maar bij.