Roam

Doris Matthäus, Marcel-André Casasola Merkle en Michael Menzel hebben niet alleen van veel spellen de illustraties verzorgd, ze hebben zelf ook verschillende spellen op hun naam staan. Ook Ryan Laukat is gezegend met meerdere talenten en heeft al van een hele reeks spellen zowel de ideeën als de vormgeving verzorgd. Hij gaat zelfs een stapje verder en plaatst zijn spellen in Arzium, een dromerige wereld met behalve mensen een hele reeks aan vreemde wezens.

Ook Roam speelt zich in Arzium af. De spelers zijn op een reddingsmissie: een mysterieuze stof in de lucht heeft allerhande figuren verdoofd, waarna ze spoorloos verdwenen zijn terwijl ze bezig waren met hun dagelijkse dingen zoals het opgraven van een niet-bestaande schat, jongleren met glazen potten vol kleine krabbetjes of het maken van een stamppot van een stapel oude tijdschriften. Aan de spelers de taak deze karakters terug te vinden.

Iedereen begint met drie dezelfde karakters. In je beurt zet je zo’n karakter in en mag je blokjes in jouw kleur plaatsen op het ‘bord’ bestaande uit zes kaarten. Elk karakter laat je blokjes volgens een bepaald patroon leggen.

Zijn alle vakjes van een kaart gevuld, dat is dit karakter gevonden en sluit het zich aan bij de speler die er de meeste blokjes op geplaatst heeft. Dit karakter kun je direct inzetten in de verdere zoektocht, want ieder karakter heeft zijn eigen patroon om blokjes te plaatsen.

Bij het neerleggen van blokjes verdien je soms ook geld, waar je artefacten mee kunt kopen. Die geven je wat meer flexibiliteit in het leggen van de blokjes. Met sommige kun je ze zelfs verplaatsen, of die van een medespeler vervangen door een van jezelf.

De gevonden karakters en de artefacten hebben ook allemaal een puntenwaarde. Zodra een speler tien karakterkaarten heeft wordt de ronde uitgespeeld en eindigt het spel. De speler met de meeste punten wint.

…en de waardering

Ondanks de dromerige sfeer van Arzium en de illustraties op de kaarten is Roam allesbehalve een zweverig spel. Zonder de vormgeving zou het zelfs een bijzonder droog spel zijn. In de kern is het echt een puzzelspel, waarbij je goed moet kijken waar je je kaarten het beste in kunt zetten. Enig ruimtelijk inzicht is daarbij onontbeerlijk.

Gelukkig betekent dit niet dat je eindeloos bezig bent om te zoeken naar de optimale zet, het speelbord is overzichtelijk genoeg. Dat zorgt ervoor dat het tempo er goed in blijft, wat soms nog wel een aandachtspunt kan zijn bij dit soort spellen.