Il Vecchio

Na Reiner Knizia is Rüdiger Dorn mijn favoriete spelauteur. Hij ontwerpt elegante spellen met weinig poespas en aardig wat diepgang, en veel van zijn titels hebben een duidelijke signatuur. Een kenmerk dat je in veel van zijn spellen ziet is het (individueel of gezamenlijk) rondreizen en onderweg acties of veilingen uitvoeren. Een bekend voorbeeld is Istanbul, maar ook in spellen als Goa, Genoa en Louis XIV kom je dit tegen. Il Vecchio past naadloos in dat rijtje.

In Il Vecchio proberen de spelers in de voetsporen te treden van Cosimo de’ Medici, ook wel bekend als De Oude. Dat gaat uiteraard gepaard met gekonkel en het uitwisselen van geld en puntige ijzerwaren. Elke speler begint met een aantal familieleden in de steden rondom Florence. Met die familieleden reis je rond om volgelingen te rekruteren, of geld of gunsten te innen. Met al die zaken probeer je invloed te verwerven in Florence, of bij de relaties op afstand in Milaan, Venetië en de Heilige Stoel.

Dat eindeloos rondreizen eist natuurlijk zijn tol van je familie. Bovendien kunnen de familieleden die je gebruikt om invloed te werven niet meer rondreizen. Die huizen nu permanent aan een of ander hof. Regelmatig moet je dus even pas op de plaats maken en nieuwe leden werven, of reeds ingezette rust te geven zodat ze weer verder kunnen. Net als in Istanbul is een pitstop af en toe onvermijdelijk. Enkele keren roert de oude Cosimo zich nog als er ergens een familielid in een van de vier grote steden wordt afgezonden en krijgt die speler een wapentegel. Als het laatste wapen is vergeven krijgt iedereen nog een dubbele beurt en wordt de eindscore opgemaakt. De speler met de hoogste score mag zich de nieuwe baas van Florence noemen en zich opmaken voor gezaag aan de stoelpoten.

…en de waardering

In veel opzichten doet Il Vecchio aan Istanbul denken. Rondreizen om zaken te verwerven die je nodig hebt om punten te scoren en af toe op adem komen. Bij alles wat je doet voel je voortdurend de hete adem van de anderen in je nek, want je wilt niet dat ze net vóór jou dat leuke plekje inpikken.

De scoremogelijkheden zijn wel een stukje complexer dan in Istanbul, en daarmee het spel als geheel ook. Daar staat tegenover dat individuele beurten razendsnel zijn. Het komt regelmatig voor dat je een actie doet waarmee je een bonustegel uit mag kiezen, dat je alweer aan de beurt bent voordat je er goed en wel eentje hebt uitgekozen.

Voor alle fans van Istanbul en liefhebbers voor snelle spellen met diepgang is Il Vecchio dus een echte aanrader.