De Schippers van de Kameleon

Geplaatst door

2-4 spelers
30 minuten
Auteur: Arthur Tebbe
Uitgever: Identity Games (2004)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 1]

Het spel …

Behalve het uitbrengen van Nederlandstalige versies van de spellen van de Duitse partner Winning Moves (zoals Trans America en Clans) legt Identity Games zich vooral toe op (kinder)spellen met een hoog merchandising gehalte. Tot nu toe bevestigen deze spellen vooral mijn vooroordeel over dit genre: duffe spellen die alleen verkopen vanwege de titel en/of thema.

In De Schippers van de Kameleon moeten de spelers als eerste vier dieren uit de sloot redden. Voor elke speler is er een setje fiches met daarop de dieren, die min of meer willekeurig over de cirkelvormige sloot (of meer, daar wil ik van af wezen) worden verspreid. Sommige fiches worden dicht gelegd, de andere open In de gevorderde variant worden ze allemaal dicht gelegd. De spelers kunnen de beesten redden als ze met hun boot de plek aandoen waar een dier in hun kleur ligt en als ze op dat punt in hun ‘vaarroute’ een reddingsboei hebben liggen.

Vaarroute? Jawel, de spelers moeten de beweging van hun boot plannen met verschillende kaartjes. Je hebt ze in vier soorten: volle kracht vooruit, bakboord, stuurboord en de reddingsboei. Je begint je beurt door een kaartje te nemen en in je vaarroute te leggen, er een weg te nemen of niks doen. Daarna ga je varen en mag je proberen je dieren te redden. Bots je met de rand van de sloot of met een andere boot, dan leg je het kaartje waarmee je botste weer weg.

In het basisspel kan je route uit maximaal drie kaarten bestaan, inde gevorderde variant zijn dat er vijf. Wie als eerste al zijn dieren gevonden heeft en een reddingsboei heeft uitgegooid wint het spel.

… en de waardering

Je route plannen met kaartjes voor verschillende richtingen, botsen met andere spelers, waar kennen we dat ook alweer van? Oplettende lezertjes zullen hier een treffende overeenkomst bespeuren met mijn zo geliefde Robo Rally. Dit spel scoort bij mij op voorhand dus al niet te best. Maar de punten waar ik me bij Robo Rally het meest aan erger (idioot lang denkwerk om de route te plannen, willekeurige kaartjes gedeeld krijgen, routes van je medespelers die al je denkwerk in een klap zinloos maken, ik kan nog wel even doorgaan) zijn hier gelukkig afwezig. Daar stelt het tegenover dat het plannen van je route meestal erg triviaal is en het spel nog meer dan Robo Rally in herhaling valt, tot op het monotone af.

In een kinderspel zijn dat soort zaken minder erg dan in een spel voor volwassen spelers. Het probleem is alleen dat het plannen van een route en de dieren op het juiste moment voor veel (jonge) kinderen, waar dit spel toch op mikt, echt te hoog gegrepen is. Kinderen die dat wel kunnen zijn ook oud of slim genoeg om familiespellen als Kolonisten of Carcassonne te spelen, dus waarom zou je dit op tafel zetten? Te moeilijk voor kleine kinderen, te duf voor oudere kinderen en volwassenen. Er is werkelijk niemand aan wie ik dit spel zou kunnen aanraden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *