Geplaatst door Spelers: Anne-Marie, Bas, Dagmar, Dirk Jan, Ilja, Mark, Niek, Peter Hein en Sten
Gespeelde spellen:
Feurio
Taluva
Puerto Rico
Bedriegers Bedrogen
Bruggen van Shangrila
Treehouse
Null & Nichtig
Na een paar keer meespelen bood Ilja haar speeltafel deze keer aan om op te spelen en acht andere spelers trotseerden de oude trappen en éénrichtingstraten in downtown Rotterdam om daar te komen (Niek reed op aanraden van zijn navigatieset vanaf de verkeerde kant een éénrichtingstraat in en ontmoette aan de andere kant een paar agenten, hij kwam er met een waarschuwing van af) . Mark was ook weer van de partij en had wat spellen meegenomen, waaronder Puerto Rico. Dat betekende dat Bas sowieso al onder de pannen zat, met Sten als derde speler. Met negen spelers werden er drie groepjes van drie gevormd. De anderen verspreidden zich over Taluva en Feurio.
Spelers: Anne-Marie, Dagmar en Niek
Dagmar wilde Feurio graag nog één keer spelen zodat ze er een recensie van kon schrijven. Anne-Marie wilde het wel proberen en Niek deed ook mee. Feurio is een legspel waarbij elke tegel de bosbrand verder doet aanwakkeren. Je begint je beurt altijd met het plaatsen van een tegel op de plaats waar de vuurwaarde van de omringende tegels het hoogst is (het vuur breidt zich daar uit waar het het hardste brand). Daarna mogen de spelers als ze dat willen wat brandweermannen op één tegel (hoeft niet de zojuist aangelegde tegel te zijn) zetten. Bij het plaatsen moet je alleen goed oppassen dat je geen brandweermannen zet op een plek waar ze ingesloten raken door het vuur, als dat gebeurt leveren ze aan het eind namelijk geen punten op. Het is dan ook slim om aan het begin van het spel even afwachtend te zijn met het plaatsen van je brandweermannen. Anne-Marie en Dagmar verloren dit spel beide één brandweerman aan de vlammen. Niek wist ze allemaal levend te houden. Aan het eind van het spel krijg je punten per team van brandweermannen. Ze leveren dan de som van de punten op van de tegels waar ze op staan, vermenigvuldigd met het aantal vrije zijkanten van de tegel die het verst is ingesloten (een dapperheidsbonus). Niek had aan het eind van het spel nog de meeste mannetjes naast het bord staan, maar de brandweermannen die op het bord stonden, waren wel de grootste branden aan het blussen. Daardoor won hij het spel.
Uitslag: Niek 22, Dagmar 16 en Anne-Marie 13
Waardering: Dagmar en Niek 3, Anne-Marie 2½
Dirk Jan, Ilja en Peter Hein
Peter Hein had Taluva uit Essen meegenomen en al een paar keer naar de dinsdagavond meegesleept. Nu kwam het er dan toch van om het te spelen, met Dirk Jan en Ilja als medespelers.
Door het spelmateriaal van dikke fiches bestaande uit drie hexagrammen doet Taluva direct aan Java denken. Het fiet dat je stapelt tijdens het spel maakt deze vergelijking alleen maar sterker. Daar houdt het overigens wel zo?n beetje mee op. Het spelidee is simpel: om beurten breiden de spelers het speelveld uit met zo?n tegel en plaatsen vervolgens een gebouw op het speelveld. Het speelveld kan zowel in de oppervlakte als in de hoogte worden uitgebreid, onder bepaalde voorwaarden. Gebouwen heb je in drie soorten: huizen, tempels en torens. Huizen zijn het eenvoudigst te plaatsen, daar heb je dus de meeste van. Tempels en torens zijn het moeilijkst. In principe is het de bedoeling om de meeste temples te bouwen, maar het spel eindigt voortijdig als een speler van twee soorten alle gebouwen heeft geplaatst.
Ilja en Peter Hein begonnen direct met het maken van dorpjes die groot genoeg waren om een tempel te huisvesten. Dirk Jan plaatste zijn eerste dorpen wat gespreider en zette vooral huizen neer. Hij zat Peter Hein daarbij wat meer dwars dan Ilja, die als eerste al haar tempels had geplaatst. Dat zette de andere spelers onder druk. Maar Peter Hein had een veilige zone voor zichzelf gecreëerd en voor de andere twee spelers het door hadden, had hij daar al twee torens geplaatst en ook zijn tweede tempel. Hij had dus nog maar een tempel over en een verzameling huizen.
Dirk Jan leek wat achter te liggen, maar naar nu bleek had hij precies een omgekeerde taktiek gebruikt als de andere twee. Hij had het begin van het spel gebruikt om veel huizen te plaatsen. Nu plaatste hij ineens de ene tempel na de andere en had hij in zijn voorraad plotseling nog maar een tempel en een huis over. De tempel zou hij zonder meer kunnen plaatsen en een huis is nooit een probleem. Opeens stonden alle spelers ineens op winst.
Peter Hein, die dacht dat hij onbedreigd zou winnen omdat hij zijn beide torens al had gebouwd en bovendien twee tempels, kreeg het toch ineens benauwd. Het was nu de beurt aan Ilja: ze kon Dirk Jan een voorzet geven zodat deze kon voorkomen dat Peter Hein zijn laatste tempel zou bouwen en daarmee zou winnen. Maar in dat geval zou Dirk Jan winnen. Ze koos gewoon voor eigen glorie en plaatste de tegel zo, dat ze een dorp fors kon uitbreiden, waarbij ze nog maar één huis overhield. Dirk Jan kon het dorp van Peter Hein nu niet meer kleiner maken, zodat Peter Hein het spel alsnog won. Achteraf bleek dat Ilja het spel had kunnen winnen als ze haar tegel net iets anders had geplaatst, want dan had ze al haar huizen opgemaakt.
Het was een spannend einde geweest. Alle spelers stonden op een vroegtijdige winst, maar met nog slechts een paar tegels kwam het definitieve einde ook al in zicht. Met nog een keer spelen zouden alle spelers de finesses wat meer doorhebben en het daarmee anders spelen. Het spel leek wel een potentieel ?kingmaker?-probleem te hebben, maar dat kwam nu nog niet heel erg naar de voorgrond.
Waardering: Peter Hein 3½, Dirk Jan en Ilja 3
Spelers: Bas, Mark en Sten
Nadat Bas tot drie keer toe had verkondigd dat Ilja slechts één topspel miste in haar collectie, en dat hij altijd in was voor een potje Puerto Rico, maakte Mark hem erop attent dat de doos van het spel op tafel lag. Een korte stoelendans later waren drie spelers druk doende de vele fiches en kaartjes uit te sorteren. Sten en Mark hadden het spel al een hele tijd niet gespeeld, dus mocht Bas even een samenvatting geven gedurende de voorbereidingen. Het is eigenlijk een verrassend overzichtelijk spel, zolang je maar niet nadenkt over strategiëen waarmee je denkt te kunnen winnen.
Na enkele rondes tekenden zich de langzaamaan de verschillen tussen de speelstijlen af. Bas richtte zich op dure gebouwen met een lange-termijnrendement en nam dus vaak de bouwmeester als rol. Mark probeerde juist zo snel mogelijk alle plantages te verzamelen en veel kolonisten aan te trekken, dus hij ging voor ontginner en burgemeester. Stan zat er tussenin, met een voorkeur voor de opzichter en rollen waar dubloenen op klaar lagen.
Puerto Rico is een spel met beperkte interactie. Maar die is er wel degelijk. Het tactisch wegkapen van de burgemeester kan een verschil van twee kolonisten betekenen, waardoor sommige plantages of gebouwen een ronde vruchteloos op je bord liggen. En als de kapitein gespeeld wordt, zie je iedereen puzzelen hoe ze zo veel mogelijk eigen grondstoffen kunnen verschepen of bewaren, met minimaal rendement voor de ander. Vooral Bas wist deze laatste truc tot twee keer toe slim uit te spelen, wat hem met zijn haven en kapiteinsrol de doorslaggevende punten opleverde.
Het spel eindigde in de beurt van Sten, die de laatste kolonisten ging verdelen. Bas won overtuigend, mede dankzij de strategisch ingekochte gebouwen.
Uitslag: Bas 50, Mark 40, Sten 27
Waardering: allen 5
Spelers: Anne-Marie, Dagmar en Niek
Dagmar had het nieuwe Bedriegers Bedrogen meegenomen. Dit spel heeft de looks van Machiavelli en mede daardoor viel de keus voor het tweede spel van de avond op dit spel. In Bedriegers Bedrogen spelen de spelers om beurten gesloten een kaart aan één van de openliggende rijtjes. De vorige kaart wordt hierdoor omgedraaid en de eventuele speciale actie die hierdoor wordt getriggerd wordt uitgevoerd. Omdat er nogal wat verschillende soorten kaarten zijn en de omschrijving op de kaartjes niet altijd even duidelijk is, werd er tijdens het spel vaak in de regels gebladerd. Vaak kun je verschillende kaarten combineren en is het dus de vraag welke kaart je nog even bewaart. Na de eerste ronde had iedereen het spel wel door en verliep het spel steeds soepeler. De eerste rondes gingen redelijk gelijk op. In de laatste ronde wist Niek echter een monsterklapper te scoren (vooral ten koste van Dagmar die dit heel slecht kon hebben) en haalde hij hiermee de overwinning binnen. Hij had als enige een set van alle verschillende symbolen gehaald waardoor zijn puntenwaarde ook nog eens verdubbeld werd. Iedereen had het een leuk spel gevonden. Anne-Marie vond het alleen discriminatie dat de koningin minder punten waard was dan de koning. Als om aan te tonen dat het wel mee valt met het feministisch gehalte van de makers van dit spel bleek Romeo echter wel minder waard dan zijn Julia, tenzij ze aan zijn zijde ligt want dan is hij juist weer meer waard (waarmee weer aangetoond is dat achter elke belangrijke man een sterke vrouw staat).
Uitslag: Niek 42, Anne-Marie 16, Dagmar 13
Waardering: Anne-Marie 4½, Niek 3½, Dagmar 3
Dirk Jan, Ilja en Peter Hein
Taluva was binnen het uur uitgelegd, gespeeld en weer opgeborgen en dus was er tijd genoeg voor nog een middellang spel. Ilja had een paar leuke spellen in de kast staan, waarvan Bruggen van Shangrila wat betreft speelduur nog het meest in aanmerking kwam (voor Caylus was het toch net iets te laat). Ilja had het net voor een tientje in de ramsj gekocht bij de V&D, wat Dirk Jan en Peter Hein nog enige stanspret opleverde. Peter Hein had het toevallig een paar dagen eerder nog gespeeld zodat de regels, die toch al niet erg ingewikkeld zijn, nog vers in zijn geheugen zaten.
Er werd besloten maar niet met de standaard startopstelling te spelen; de startopstelling is niet triviaal, maar het spel is ook weer niet zo ingewikkeld dat het een onmogelijk opgave is als je het zelden of nooit gespeeld hebt.
Bij de startopstelling plaatsten Ilja en vooral Dirk Jan hun wijsgeren veel in paren in de dorpen, terwijl Peter Hein er juist nooit meer dan een per dorp inzette. Dit had tot gevolg dat Dirk Jan en Ilja al direct erg enthousiast waren met het plaatsen van gezellen om vervolgens naar een naburig dorp te reizen. Peter Hein moest dus wel op zijn enkele wijsgeren gezellen plaatsen om bij het reizen niet buiten de boot te vallen, maar van harte ging dat niet.
Na de eerste reizen had Dirk Jan dus al veel zekere punten in de geïsoleerde dorpen. Maar tot zijn strik had hij hiermee een fuik voor zichzelf gecreëerd. Vanuit het laatste dorp waar hij naar toe gereisd was, was nog maar een uitweg mogelijk. Met een beetje inspanning konden Ilja en Peter Hein die uitweg makkelijk dicht timmeren, zodat Dirk Jan zich genoodzaakt zag vroegtijdig te gaan reizen. Hij kwam daarmee de rest van het spel ernstig onder druk te staan, terwijl Ilja en Peter Hein hun posities elders rustig konden uitbouwen. Daarbij deed Ilja nu wat Dirk Jan eerder deed: met een grote groep gezellen op reis naar naburige dorpen om die helemaal paars te kleuren, met enkele rode verstekelingen van Peter Hein erbij.
Het probleem van Dirk Jan en Ilja was dat die verdraaide rode verstekelingen werkelijk overal opdoken. Er waren maar weinig dorpen waar Peter Hein de meeste wijsgeren had, maar als enige had hij in werkelijk ieder dorp er minstens een staan. Dat was Peter Hein zelf ook enigszins ontgaan. Toen het spel afgelopen was, was hij dus niet het minst verbaasd dat hij uiteindelijk nog met een redelijke voorsprong had gewonnen. Dirk Jan had zijn goede opening geen vervolg kunnen geven en had in de tweede helft van het spel nog maar weinig wijsgeren kunnen veiligstellen. Ilja zat daar tussenin. Voorlopige conclusie: enige spreiding bij de startopstelling loont.
Uitslag: Peter Hein 26, Ilja 22, Dirk Jan 20
Waardering: Dirk Jan en Peter Hein 4, Ilja 3½
Spelers: Mark, Bas, Anne-Marie, Niek en Dagmar
Mark had twee kokertjes met daarin een aantal piramidevormige speelstukken meegenomen. Hiermee was de nieuwsgierigheid van meerdere Spel aan de Maas-leden geprikkeld en toen twee groepen tegelijkertijd klaar waren met hun spel, was de keus snel gemaakt. Treehouse (zo heet het spelletje) is een spelletje waarbij je piramides met behulp van commando?s zo moet opstellen dat ze op de zelfde manier komen te staan als de voorbeeld piramides. Je mag echter niet zelf kiezen welk commando je uitvoert, het commando wordt bepaald door een dobbelsteenworp. Als je je eigen piramides niet kunt bewegen met het betreffende commando dan mag je ook de voorbeeld piramides bewegen. Het was even wennen aan de verschillende commando?s, maar doordat Mark ze wel uit zijn hoofd kende ging het toch goed. Niek wist uiteindelijk als eerste het voorbeeld na te bouwen. Het potje had maar kort geduurd, maar omdat er de volgende dag weer gewerkt moest worden, bleef het bij deze ene ronde. Anne-Marie had er niet zo veel aangevonden, de rest vond het idee van het spel wel interessant.
Waardering: Niek, Bas, Dagmar en Mark 3, Anne-Marie 2
Spelers: Anne-Marie, Bas, Dirk Jan, Ilja, Mark en Peter Hein
Na Treehouse vonden Sten en Dagmar en Niek het genoeg voor deze avond en gingen weer naar huis. De rest was nog wel in voor een kort kaartspelletje. Helaas liet Ilja?s spellencollectie hier wat hiaten zien. Peter Hein had Null & Nichtig bij zich. Hij was niet helemaal zeker of dat met zes spelers goed uit de verf zou komen. Om de spelers toch wat meer controle te geven leek het hem beter om in twee teams van drie te spelen. Dus namen Dirk Jan, Ilja en Mark (Team 1) het op tegen Anne-Marie, Bas en Peter Hein (Team 2).
De kaarten waren Team 2 de eerste ronde niet goed gezind. Geen van de spelers kwam boven de vijftien punten uit en de laagste score van Team 1 was nog steeds hoger dan de hoogste score van Team 2. Dirk Jan haalde een recordscore van 49, zestien punten meer dan de totale score van Team 1.
De tweede ronde was beter voor Team 2, maar alleen relatief. Bas en Dirk Jan kozen nu maar voor de conservatieve route en legden een ?10? en een ?11? neer als hun startkaarten, in de hoop verder geen slagen te krijgen. Dat lukte ze beide. Peter Hein had ook beter iets soortgelijks kunnen doen, want hij scoorde slechts vier punten. Met 26 punten voor Anne-Marie was de hoogste score van deze ronde nu wel voor Team 2.
In de derde ronde keerden de kansen voor Team 2, maar niet voldoende om de enorme achterstand goed te maken die in de eerste ronde opgelopen was. Na dries rondes vond iedereen het wel genoeg en werd het spel beëindigd. Toch waren de waarderingen nog niet eens zo slecht. Na een paar beurten had iedereen wel aardig in de gaten wat de bedoeling was en werd er wat gerichter gespeeld. Ilja gaf toe nog nooit een slagenspel gespeeld te hebben, dus voor haar gaat er sowieso een wereld open.
Uitslag: Dirk Jan/Ilja/Mark: 90+50+67=207, Peter Hein/Bas/Anne-Marie: 39+55+59=153
Waardering: Ilja en Mark 3½, Anne-Marie en Peter Hein 3, Dirk Jan 2½, Bas 2