Scrabble de Strijd

Het spel …

Scrabble is absoluut het spel dat Niek en ik het vaakst samen spelen. Voor de vakanties hebben we zelfs een magnetische reisversie en natuurlijk een scrabble-woordenboek (al zullen we daarvan toch een keer een nieuwere editie moeten gaan kopen). Het leuke aan scrabble vind ik dat het niet alleen een kwestie is van een grote woordenschat en het snel zien van de combinaties die je met je letters kan maken, maar zeker ook van goed zien waar op het bord verdubbelaars vrij liggen waardoor je met een slim gelegd kort, simpel woordje soms bergen punten kan scoren.

De combinatie van grote uitgever (Matel) met zeer succesvol spel kan natuurlijk niets anders opleveren dan spin-offs om nog meer spellen te verkopen. En voilà, Scrabble de strijd was geboren. Scrabble de strijd zit een groen plastic doosje dat nauwelijks groter is dan een pakje sigaretten en kan dus lekker makkelijk mee op reis. Maar het doosje heeft in het spel ook nog een doel, namelijk als dobbelbeker.

Dobbelbeker? Inderdaad dobbelbeker. Scrabble de Strijd speel je met dobbelstenen waar de letters op staan. Als je aan de beurt bent, doe je de dobbelstenen in het doosje, schud je eens goed en keer je het doosje om op de deksel. De zeven dobbelstenen die in het dekseltje blijven liggen geven de letters aan die je die beurt mag gebruiken.

Op een mini-scrabblebordje moet je vervolgens een woord neerleggen volgens de bekende scrabble-regels. Vervolgens bereken je je punten en daarna haal je het oude woord dat er al lag weg. De volgende speler moet dan weer aanleggen aan jouw woord, waarna ook jouw woord weer verdwijnt. Aan het begin en einde van een beurt ligt er dus altijd maar één woord op het bordje.

In het doosje zit ook een zandlopertje. Officieel moet je hiermee in de gaten houden dat niemand te lang nadenkt. Dit kan wellicht handig zijn met hele lange denkers, maar in alle andere gevallen is de zandloper overbodig. Persoonlijk vind ik het veel leuker om te te kijken hoe Niek met zijn letters schuift dan op te letten of de zandloper al doorgelopen is. Bovendien ben je in de meeste gevallen ruim op tijd klaar en dan zou je dan dus officieel moeten gaan wachten tot de zandloper weer doorgelopen is voor de andere speler aan de beurt is. Dat lijkt me behoorlijk suf en zonde van de tijd.

De speler die als eerste 200 punten heeft gehaald, wint het spel.

… en de waardering

Scrabble de Strijd is een zwaar uitgeklede versie van het originele spel en heeft nog maar weinig om het lijf. De oorzaak hiervan is dat er maar één woord is om aan te leggen en je dus niet lekker kan puzzelen om in kleine hoekjes op een slimme manier nieuwe woorden aan te leggen die in meerdere richtingen flink punten pakken. In het echte scrabble moet je ook goed opletten dat je je woord niet zo legt dat de ander bij een lekker plekje op het bord kan komen en dit element is nagenoeg helemaal weg bij de Strijd. En ook het letter-management (zorg er voor dat je ook de lastige letters wegspeelt anders zit je voor je het weet met een bordje waar je geen chocola van kan maken, al is dat dan wel weer een mooi woord als je twee C’s moet wegspelen) is helemaal weg want je gooit gewoon iedere beurt opnieuw met de dobbelstenen en je hoeft niets voor de volgende beurt te bewaren. Hierdoor vind ik het spel eigenlijk heel saai geworden. Het enige voordeel is dat het spel lekker vlot speelt en zo is afgelopen. Geef maar the real thing.