Senator

Het spel …

Volgens de doos draait Senator om macht, corruptie en debatterende senatoren in het oude Rome. Stel je er niet teveel van voor, want Senator is ‘gewoon’ een biedspelletje. Daar zijn er al erg veel van, dus Senator moet wel iets bijzonders bieden.

Senator wordt in drie rondes gespeeld, waarin de speler debatteren (=bieden) over verschillende agenda’s. Er zijn zes verschillende soorten. Iedereen krijgt dezelfde set biedkaarten, met de waardes 1, 2 en 5 en een huurmoordenaar. Het bieden is grotendeels standaard: je verhoogt het bod door een kaart bij te leggen, of je past. Maar in plaats daarvan mag je ook je moordenaar spelen, mits je nog niet gepast hebt. In dat geval is iedereen al zijn gespeelde kaarten kwijt, en verdwijnt de agenda weer in de voorraad (het ‘forum’).

Wordt geen moordenaar gespeeld, dan gaat de agenda naar de hoogste bieder, die als enige zijn kaarten inlevert. Iedere agenda heeft een speciale eigenschap, die eerst uitgevoerd wordt. Daarna beslis je wat je met de agenda doet: hem zelf houden of aan iemand anders geven. Het doel is om uiteindelijk de meeste agenda’s te hebben, dus waarom zou je er eentje weggeven?

Het antwoord op die vraag zorgt dat het spel een extra pittig karakter krijgt. Iedere soort agenda is namelijk tegengesteld aan twee andere soorten. Krijg je een agenda toegewezen die in conflict is met een of meer van de agenda’s die je al hebt, dan verdwijnen ze allemaal in de voorraad! Zo wil je dus altijd wel op een agenda bieden, al was het maar om te voorkomen dat je hem zelf krijgt.

Agenda’s kun je ook veilig stellen met consulfiches. Hiervan kunnen er elke ronde twee geveild worden. Win je zo’n fiche, dan mag je al je agenda’s achter je boekrol leggen. Deze agenda’s zijn nu veilig voor conflicten.

De winnaar van het spel is de speler die na drie rondes de meeste agenda’s heeft. In geval van gelijke stand wint de speler met de meeste veiliggestelde agenda’s.

… en de waardering

De eerste reacties op Senator die ik las waren weinig positief, dus ik begon zonder veel verwachtingen aan dit spel. Na het een aantal keren gespeeld te hebben, moet ik zeggen dat het spel me volledig is meegevallen. Sterker nog, ik vind het best leuk. De huurmoordenaars, de speciale eigenschappen en de conflicterende agenda’s maken dit tot een biedspelletje met pit. Je wilt op alles bieden, maar je moet tegelijkertijd erg zuinig zijn op je schaarse kaarten. Het spel wordt alleen een klein beetje ontsierd door de gebeurteniskaarten, die de regels van het bieden aanpassen. Ze zijn bedoeld om extra variatie in het spel aan te brengen. Dat heeft het spel echter niet nodig, en in sommige gevallen (Hannibal!) zijn ze zelfs ronduit storend. Speel gewoon zonder, en dan heb je met Senator een interessant biedspel te pakken.