Spel aan de Maas: 23 juli 2002

Geplaatst door

 Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Jaap, Niek, Peter Hein, René, Sten en Wendy

Gespeelde spellen:

Sesame
Demarrage
Tadsch Mahal

In tegenstelling tot de vorige week liet het weer het deze keer fors afweten. In zo?n geval kun je dus maar beter binnen blijven om spellen te doen, dus kwam het goed uit dat het dinsdag was. Acht van de usual suspects hadden zich verzameld ten huize van Dirk Jan.

Sesame

Spelers: Bas, Dirk Jan, Jaap, Sten en Wendy

-nog geen verslag-

Demarrage

Spelers: Dagmar, Niek, Peter Hein en René

Nu de Tour de France de ontknoping nadert, is de geschikte gelegenheid daar om het wielrenspel Demarrage uit de kast te halen. Peter Hein had het meegenomen, en vond in wielrenfans Niek en René gewillige partners. Omdat Dagmar en Niek niet te laat weg wilden, maakte Dagmar het kwartet vol.
In Demarrage beheren de spelers ploegen van vier wielrenners, met wie verschillende parcours op het speelbord gereden kunnen worden. Gekozen werd uiteraard voor het parcours ?Tour de France?, met twee pittige cols in de buitencategorie. Vlak na de start kwam de eerste al in zicht; Peter Hein vond dit een geschikt moment om zijn kopman te laten demarreren. Dat lukte, en de eerste ontsnapping was een feit. De overige wielrenners vormden een groot peloton, aangevoerd door twee renners van René en eentje van Niek. Dagmar had nog niet zo?n gelukkige hand van gooien, en haar renners bivakkeerden ergens achterin.
Peter Heins kopman wist de eerste tussensprint te winnen, en mocht zich in de gele trui hijsen. Niek hoopte zijn kopman als tweede over de streep te brengen, maar hij kwam kracht te kort en werd gepasseerd door het tandem van René. Peter Hein bleef met krachtenkaarten smijten en had daarbij het geluk nadrukkelijk aan zijn zijde, zodat de afstand tussen de gele-truidrager en het peloton alleen maar groter werd. Dit peloton was inmiddels fors uit elkaar getrokken; pas bij de tweede beklimming kwamen de renners wat dichter bij elkaar. Een staartgroep van drie renners bleef achter, waarbij Dagmar de pech had dat haar renner drie beurten achter elkaar niet vooruit wist te komen. Het was voor hem dus tijd geworden om fors aan de bezemwagen te gaan hangen, dat door verontrustend veel omstanders gekiekt werd. Hiermee wist deze renner de rode lantaarn wel over te dragen aan een andere.
Voorin was het tandem van René ten val gekomen, en werd gepasseerd door een vijftal andere renners, waaronder ook twee van Dagmar, die wat meer op gang begon te komen. De tweede en derde plaatsen in de laatste tussensprint werden bezet door renners van Peter Hein en Niek, maar dat was het laatste wapenfeit van deze renners. In de verdere beklimming van deze col en ook de afdaling deden ze het minder goed, en wisten geen plaats in de top-3 te bemachtigen.
Het vroege geluk van de kopman van Peter Hein had ervoor gezorgd dat deze de hele rit in de gele trui had gereden, wat hem een enorme vracht punten opleverde. Zijn overwinning was zodoende weinig verrassend. Dagmar wist nog bijna een tweede plaats af te dwingen, maar een van haar renners had net iets te lang aan een auto gehangen en werd gediskwalificeerd. Dit lot trof ook een renner van Niek, die ten onrechte van vals spel was beschuldigd. Niek trof het niet dit potje, en zijn waardering kwam min of meer overeen met zijn gemiddelde dobbelsteenworp. Iedereen was het er over eens dat geluk wel een erg grote rol speelt in dit spel. Tot de volgende Tour zal het in ieder geval stof verzamelen in de kast.

Uitslag: Peter Hein 149, René 118, Dagmar 90, Niek 64
Waardering: Peter Hein 2½, Dagmar en René 2, Niek 1½

Tadsch Mahal

Spelers: Bas, Dirk Jan, Sten en Wendy

Wendy had Tadsch Mahal weer eens meegenomen, een van de vele leuke spellen uit de alea-reeks. Dirk Jan kende het nog niet, dus werden eerst de regels even doorgenomen. In het begin ging Sten goed van start met het maken van ketens. Wendy ging voor de olifanten-strategie. Dit bleek op de lange duur een goede keus. Aan het einde van het spel had ze negen van de twaalf fiches bemachtigd, en won daardoor met grote afstand. Sten stagneerde, en kon zijn ketens niet verder uitbuiten. Een paar keer moest hij passen terwijl hij nergens de meerderheid had. Bas maakte nog een eindspurt door twaalf punten met kaarten te halen (acht rode, twee witte en twee bijzondere), maar Wendy was niet meer in te halen.
Dirk Jan vond het veel op Ra lijken en kon er niet achter komen hoe hij punten moest verdienen. Hij vond er dan ook niet veel aan, en was de eerste speler hier die het een waardering van onder de vier gaf.

Uitslag: Wendy 68, Bas 48, Dirk Jan 40, Sten 32
Waardering: Wendy 4½, Bas en Sten 4, Dirk Jan 2