Spel aan de Maas: 1 juli 2003

Geplaatst door

Spelers: Chuck, Dirk Jan, Peter Hein en René

Gespeelde spellen:

Machu Picchu
Wongar

In het verre Berkel bleef het deze keer een rustige avond. Chuck liet zich door de afstand niet afschrikken en is inmiddels een kenner van het lokale OV, en kwam voor de tweede keer meespelen. Ook in de spellen werden verre streken verkend, op het zuidelijk halfrond nog wel. Er werd begonnen met Machu Picchu, dat René al een tijdje in de kast had staan, maar nog niet gespeeld, gevolgd door Wongar, dat Peter Hein had meegenomen.

Machu Picchu

Spelers: Chuck, Dirk Jan, Peter Hein en René

In dit relatief onbekende spel van de Oostenrijkse uitgever Piatnik proberen de spelers op het centrale plein van Machu Picchu priesters naar offerplaatsen te dirigeren, wat zonnestenen oplevert, die punten waard zijn. Vallen de priesters echter van het plein, dan zijn de goden ontstemd en worden ze bestraft met strafpunten in de vorm van maanstenen. Om beurten spelen de spelers een kaart uit aan een van de zijkanten van het plein. Daarmee kunnen de priesters vier kanten opgestuurd worden, waarbij de volgorde van de getallen op de kaarten bepaald in welke richting ze gaan. De priester met waarde 4 gaat in de richting aangegeven door de hoogste kaart, enzovoort. Alle spelers hebben een opdrachtkaart met daarop twee priesters die voor hen punten opleveren. De priesters op je opdrachtkaart moet je natuurlijk naar de offerplaatsen leiden, en de anderen probeer je eraf te gooien.
Al snel bleek dat iedereen er beter in was priesters van de trappen te laten struikelen dan ze naar offerplaatsen te leiden. Omdat de waardes van de maanstenen hoger zijn dan die van de zonnestenen, scoorden de meeste priesters fors negatief. Vooral priester nummer 1 maakte de goden woest, en werd opgezadeld met dertien strafpunten. Deze priester werd o.a. beheerd door Peter Hein, maar die was dat even vergeten toen hij hem van het plein mikte voor zeven strafpunten. Dat leverde hem direct de laatste plaats op. Dirk Jan werd winnaar, maar ook hij ontsnapte niet aan een negatieve score. Iedereen vond het een wat vaag spel, maar Chuck vond het nog wel leuk.

Uitslag: Dirk Jan -3, René -4, Chuck -11, Peter Hein -12
Waardering: Chuck 4, Peter Hein 3, Dirk Jan en René 2½

Wongar 

Spelers: Chuck, Dirk Jan, Peter Hein en René

Peter Hein wilde graag Wongar weer eens spelen, dat hij al tijden niet gedaan had. De rest kende het niet en ging akkoord. De uitleg nam even wat tijd in beslag, en niet alles werd even duidelijk, wat bleek toen aan het einde van het spel slechts bonuspunten worden vergeven voor drie soorten gebiedskaarten in plaats van allemaal.
Bij de startopzet waren de figuren redelijk gespreid, met uitzondering van een gebied waar Dirk Jan in domineerde. Peter Hein haalde daar nog net op tijd wat cilinders naar toe, zodat hij ook wat punten scoorde toen Dirk Jan daar een ceremonie hield. Voor Dirk Jan bleef het even bij die punten, terwijl vooral Peter Hein en René vaak ceremonies hielden en punten scoorden. Daarmee konden ze echter minder figuren op het bord plaatsen, zodat Chuck en Dirk Jan de stand nog redelijk gelijk konden trekken. Vooral in een centraal gebied werden vaak ceremonies gehouden, waar alle spelers behalve Peter Hein sterk stonden. Dit leverde levendige ceremonies op, waarbij de stukken er letterlijk van af vlogen. René wist de zaken hier doorgaans goed naar zijn hand te zetten, en wist daarmee de koppositie weer op Peter Hein te heroveren. Die liet dat echter niet van zijn kant gaan, en hield vervolgens een paar ceremonies in gebieden waar hij de meeste figuren had staan. De kaarten in het bewuste centrale gebied waren zo vaak gekozen, dat deze stapel snel opraakte, terwijl de schorpioen nog maar halverwege de tweede fase was. De laatste kaart was de dubbele ceremonie; Peter Hein wilde zijn koppositie graag behouden door het spel te laten eindigen, maar dit was voor hem geen gunstige kaart, omdat hij daar zeker geen punten zou scoren en naaste concurrent René wel. Tot verrassing van de rest knapte Chuck dit klusje op, waardoor Peter Hein nog een extra ceremonie in een volledig groen gebied kon houden. Daarmee was zijn voorsprong onoverbrugbaar. Aan het einde dacht Chuck fors gescoord te hebben doordat hij van veel soorten kaarten de meeste had, maar tot zijn teleurstelling bleek dit alleen te gelden voor de drie kaarten van de afzonderlijk figuren. In geen van deze soorten had hij de meerderheid, terwijl de anderen dat allemaal wel hadden.
De waardering voor dit spel was tegengesteld aan die van het vorige: Peter Hein en René waren hierover een stuk enthousiaster, het tegenovergestelde gold voor Chuck. Alleen Dirk Jan maakte het niet zoveel uit.

Uitslag: Peter Hein 93, Dirk Jan en René 64, Chuck 52
Waardering: René 4½, Peter Hein 4, Dirk Jan 3, Chuck 2½