Spelers: Bas, Dagmar, Hieke, Jacobine, Peter, Peter Hein en Willemien
Gespeelde spellen:
Manhattan
Bus
Drachenfaust
Set!
Mamma Mia
Op deze snikhete zomeravond kwamen toch nog zeven liefhebbers bij elkaar om een spelletje te spelen. Jacobine, die voor het eerst meespeelde, had zelfs de moeite genomen om met de trein vanuit Den Haag te komen.
Spelers: Hieke, Jacobine, Peter Hein en Willemien
Peter Hein had Manhattan al bijna twee jaar ongespeeld in de kast staan, en vond het hoog tijd worden het eens te spelen. Vorige week was het daar niet van gekomen, dus probeerde hij het nu weer.
Deze oude SdJ-winnaar is een beetje een mix tussen Big City en Medina: iedere beurt plaats je een of meer verdiepingen op het bord, waardoor wolkenkrabbers ontstaan in zes steden. De bedoeling is om een verdieping van jouw kleur op de hoogste en de meeste wolkenkrabbers te hebben, want dat levert punten op. Dat de speler die als laatste mag daar een groot voordeel bij heeft, bleek al snel. Maar daar is rekening mee gehouden, en iedere speler moest een keer als eerste.
Na de eerste drie telrondes lagen alle spelers in score dicht bij elkaar. Peter Hein begon als startspeler op achterstand, maar haalde de ronde erna als laatste speler de rest weer in. Jacobine had een duidelijke voorkeur voor de hoogste toren: in drie van de vier rondes bezat zij de hoogste. Hieke en Peter Hein probeerden deze nog wel over te nemen, maar tevergeefs. Samen streden ze ook in diverse wijken om de meerderheid, waarbij ook Willemien regelmatig bij betrokken was. Jacobine trok een beetje haar eigen plan, en begon na een tijdje simpelweg zoveel mogelijk flats te bouwen. Samen met de punten voor de hoogste toren leverde haar dit uiteindelijk een duidelijke winst op.
Iedereen vond het wel een leuk spel. Er zit een duidelijke geluksfactor in met de kaarten die je trekt, maar dat kun je zelf genoeg beïnvloeden. Voor herhaling vatbaar.
Uitslag: Jacobine 38, Willemien 35, Hieke 33, Peter Hein 31
Waardering: Jacobine en Willemien 4, Peter Hein 3½, Hieke 3
Spelers: Bas, Dagmar en Peter
In onze groep stelde Bas enthousiast Bus voor. Bus is een spel dat gaat over een zich ontwikkelende stad waar mensen zich verplaatsen tussen thuis, kantoor en kroeg.
De deelnemers beheren een busmaatschappij en de kunst is om zo veel mogelijk passagiers te vervoeren. Dit valt vaak niet mee want sommige bewoners zijn zo onnozel om vlak naast het werk te gaan wonen, en aan reizigers die alleen de straat over hoeven te steken verdient een busmaatschappij niets. Hetzelfde geldt voor wonen dichtbij de kroeg (daar kan ik me wat bij voorstellen), ook hier geldt hetzelfde, geen doelgroep voor de busdienst. De busdienst moet het dus hebben van de reizigers die iets verder wonen van het noodzakelijke kwaad (werk) of het broodnodige plezier (kroeg). Aangezien je zelf enige invloed waar de gebouwen gebouwd worden, hoeveel inwoners er binnenstromen, hoeveel busdiensten je kan onderhouden en vooral hoe je buslijn loopt heb je dus mogelijkheden om de zaak te manipuleren. Maar, dat geldt ook voor de concurrenten en het gebeurd dus maar al te vaak dat je wel een bus hebt maar geen passagiers. In eerste instantie heb je eigenlijk geen flauw idee wat precies handig is, en Bas wist snel te laten zien wat wel handig was, want binnen no-time had hij heel wat passagiers vervoerd, terwijl Dagmar en Peter nog aan het ontdekken waren welke kant er uit gegaan diende te worden. Bas wist ook goed te anticiperen op andermans zetten, en vervoerde nogal eens passagiers naar gebouwen die door Dagmar en/of Peter gekocht waren. Het bord ziet er erg leuk uit, netjes uitgevoerd en toch ziet het er ook uit alsof het gisteren pas ingekleurd is. Ik had het spel nog nooit ergens gezien en vind het zeker voor herhaling vatbaar, waarbij de kanttekening geplaatst moet worden dat Bas in een volgend spel nimmer zo?n grote voorsprong meer zal behalen, zelf als het noodzakelijk zal dienen te zijn dat alle overige busdiensten met elkaar fuseren.
Uitslag: Bas 14, Peter 7, Dagmar 5
Waardering: Bas 5, Peter 3½, Dagmar 3
Spelers: Hieke, Jacobine, Peter Hein en Willemien
Het volgende spel waar Peter Hein mee kwam was Drachenfaust. Dit is een biedspelletje in een fanatasy-setting, waarbij de speler blind bieden op diverse personages en magische wezens, ieder met hun eigen functie.
Bij het verdelen van de drakenstenen trof Hieke het dat ze vier in dezelfde kleur had, waardoor ze de eerste ronde direct twee punten kon scoren met de Tovenaar. Voor de zekerheid had ze gezorgd ook de Heks te bemachtigen, zodat niemand haar dwars kon zitten. Dit kostte haar wel al haar stenen, waardoor de rest kans had bij te komen. In de tweede en derde ronde kwamen Jacobine en Peter Hein ook op twee punten, en Willemien op één. In alle rondes kwam het veelvuldig voor dat niemand op een kaart bood (vooral de Magiër trof dit lot), terwijl andere kaarten juist erg populair waren. Peter Hein probeerde ook de Tovenaarstruc uit te halen, maar telkens als de Tovenaar langskwam had hij een steen te weinig of was hij net bestolen.
In de vierde en naar bleek de laatste ronde was een van de speciale kaarten de Charlatan, die drie mensen de winst op zou leveren. Peter Hein had nu uit voorzorg flink op de Heks geboden, om te voorkomen dat iemand anders met de winst aan de haal zou gaan. Hieke en Willemien hadden hier op gerekend, en boden niets op de Charlatan. Jacobine gokte dat Peter Hein zou bluffen, en bood haar gehele goudvoorraad (ze had op dat moment het meeste goud). Helaas voor haar kwam de zwarte steen wel tevoorschijn, en kreeg ze niets. Het volgende personage was een die alleen Hieke de winst op zou leveren. Nu de zwarte heksensteen weg was, bood ze hier flink op. Peter Hein wilde ook nu dwarszitten, en bood evenveel als Hieke. Het zilver moest nu uitkomst brengen, maar van Peter Heins eens zo grote zilvervoorraad was niets meer over, zodat Hieke haar derde en laatste puntje veroverde.
De reacties op dit spel waren wat minder dan op het vorige. Jacobine gaf nog wel aan dat ze het er erg leuk en mooi uit vond zien.
Uitslag: Hieke 3, Jacobine en Peter Hein 2, Willemien 1
Waardering: Peter Hein 3, Hieke, Jacobine en Willemien 2½
Spelers: Bas, Dagmar en Peter
Een heel ander soort spel dan Bus is Set! Wie wel eens memory gedaan heeft met zijn kinderen en denkt: ik zal maar niet al te goed m?n best doen zodat de kinderen kunnen winnen komt er al gauw achter dat kinderen heel snel de twee dezelfde kaarten eruit kan vissen; vrijwel altijd gaan de volwassenen er met boter en suiker in.
Set! is in feite een veredeld soort memory, maar dan wel een van een uitmuntende soort. Er worden in principe negen kaarten open gelegd die allemaal een aantal eigenschappen hebben. Die eigenschappen zijn: kleur (rood, groen of paars), vorm (ovaal, wokkel of rechthoek), aantal (1,2 of 3) en invulling van vorm (leeg, gespikkeld of vol).
Nu is het de bedoeling dat je zo snel mogelijk een combinatie van drie kaarten vindt die aan de voorwaarden voldoet. Op het moment dat je dat ziet roep je SET! En vervolgens heb je de kaarten verdient en wordt de boel weer aangevuld tot negen kaarten.De voorwaarden van een geldige combinatie zijn: of de eigenschap van die drie kaarten moet gelijk zijn, of de eigenschap moet van alle drie de kaarten verschillend zijn. Dit moet gelden voor alle vier de eigenschappen voordat de combinatie als ?juist? betiteld kan worden.Voorbeeld: drie groene kaarten kan een combinatie zijn, maar als er een ovaal zijn en de ander een rechthoek is het geen combinatie.
En daar zit hem juist de moeilijkheid, vaak zijn er combinaties mogelijk doordat juist alle eigenschappen verschillend zijn en die zie je niet zo heel snel (althans, ik niet).Het kan dus zijn dat er onder andere ligt een kaart met twee rode lege ovalen en een kaart met drie groene gespikkelde rechthoek en een kaart met een paars volledig ingekleurde wokkel. En dat is dus een geldige combinatie. Veel vaker komt het voor dat je DENKT dat er een combinatie ligt, maar blijk je je toch weer vergist te hebben in een van die vier eigenschappen.
Aangezien Bas hier dusdanig veel sneller dingen zag moet hij of heel veel geoefend hebben, of het kinderlijke, jeugdige in zich gekoesterd hebben, want hoe snel hij combinaties zag was niet normaal meer.
Uitslag: Bas: gigaveel, Peter: weinig, Dagmar: nog minder maar geen nul
Waardering: Bas 4, Dagmar 3½, Peter 3
Spelers: Dagmar, Hieke, Jacobine, Peter Hein en Willemien
Omdat het nog niet geweldig laat was, was er nog tijd over voor een kort spelletje. Peter ging weer naar huis, zodat er nog zes overbleven. Mamma Mia werd genoemd als afsluiter, maar dat kan met maximaal vijf. Bas hoefde het na vorige week niet direct weer te spelen, en ging de catering verzorgen.
Hieke liet aan de rest zien hoe je Mamma Mia speelt door direct al vier pizza?s af te maken. Peter Hein had er slechts twee, maar al wel de moeilijke Pizza Bombastica. Dat kunststukje werd een ronde later herhaald door Dagmar. Beide spelers kwamen zo wel zonder ingrediënten te zitten, en moesten een beurt overslaan om kaarten te kunnen trekken. Jacobine had de smaak nog niet helemaal te pakken; haar bestellingen werden telkens doorgegeven als de oven redelijk leeg was. Hieke deed het in de volgende rondes wat rustiger aan, maar omdat haar naaste belagers Dagmar en Willemien er ook niks van bakten had ze niet eens de tiebreaker nodig om te winnen.
Uitslag: Hieke 6, Dagmar 5, Willemien 4 (3 ingrediënten over), Peter Hein 4(2), Jacobine 3
Waardering: Dagmar en Peter Hein 3½, Hieke en Willemien 3, Jacobine 2