Spel aan de Maas: 21 oktober 2003

Geplaatst door

Spelers: Dagmar, Dirk Jan, Judith, Niek, Peter Hein en René

Gespeelde spellen:

Evo
Dungeons & Dragons

Vanwege een bezoek aan de verloskundige was Peter Hein deze keer wat later. De rest was nog bezig met Evo, dat nog wel een paar beurten zou duren. Maar om Peter Hein niet te lang te laten toekijken waren de dinomeesters erg vriendelijk, en lieten het bij een beurt.

Evo

Spelers: Dagmar, Dirk Jan, Judith, Niek en René

Eerder dit jaar had René bij Dagmar en Niek Evo gespeeld. Hij had dit spel zo leuk gevonden dat hij het inmiddels zelf ook had gekocht. De andere spelers wilden ook wel. Het risico bestond dat Peter Hein rond half 10 alsnog zou komen, in dat geval zou het spel voortijdig worden afgebroken. Zoals altijd waren de eerste paar rondes vrij tam. Er waren geen extra-ei-genen te verkrijgen en er gebeurden ook geen klimatologische rampen. Hierdoor groeiden alle dino rassen in een rustig tempo door. Niek kocht gretig hoorntjes, waardoor zijn buurvrouw Dagmar wel moest volgen om zich een beetje veilig te voelen. Dagmar maakte er verder een sport van om de mooiste dino te krijgen, maar betaalde hierdoor te veel. Dirk Jan nam daarentegen regelmatig genoegen met een gratis gen, ook als hij er niet direct wat aan had. Peter Hein kwam om half 10 inderdaad binnen met Dungeons en Dragons onder zijn arm en daarom werd er toen nog één ronde gespeeld. Hierin vlogen de actiekaarten over de tafel, waardoor het einde erg chaotisch werd. Dirk Jan was al eerste, maar vond de afstand niet groot genoeg. Hij speelde daarom nog een extra actiekaart uit om nog twee extra overwinningspunten te krijgen.

Uitslag: Dirk Jan 34, Judith/Rene 30, Niek 28, Dagmar 26
Waardering: Dagmar 5, Dirk Jan, Niek en René 4, Judith 3

Dungeons & Dragons

Spelers: Dagmar, Dirk Jan, Judith, Niek, Peter Hein en René

Peter Hein had zijn wachttijd nuttig besteed door alvast wat uit te zoeken, zodat snel begonnen kon worden toe Evo eenmaal klaar was. Dirk Jan was na een keertje toekijken wel benieuwd, en René wilde ook best meedoen, al moest hij even gerustgesteld worden dat het niet een soort In de Ban van de Ring is. Nu was er een speler over, en René en Judith besloten samen met Lidda te spelen. Dirk Jan nam de rol van Jozan aan, de andere helden veranderden niet van speler.
Omdat het te lang zou duren om het spel aan Dirk Jan en René uit te leggen, werd besloten maar te beginnen en ze gaandeweg wijs te maken. Dat bleek aardig te lukken. Doel van het derde scenario (De Spookstad) was het vinden van de Bol van Verrekijk (de vertalingen blijven lachwekkend). In de eerste kamer kregen de helden direct een drietal skeletten op de nek, die het vooral op Mialee voorzien hadden. Jozan kon haar nog net van een wisse dood redden, en Regdar maakte even later korte metten met de ondoden. Maar de skeletten bleven taai: tot drie keer toe kwam er weer een tot onleven, wat eerder lastig was dan gevaarlijk. In de buitenlucht probeerde een bende kobolden de helden het leven zuur te maken, maar voor kobolden draaien ze hun hand niet meer om. Ook hier herrezen enkele weer uit de dood, om direct weer teruggezonden te worden. 
Op het derde bord was de Bol nog niet in zicht. Toen er weer een skelet de groep op stond te wachten trad de vermoeidheid in. De gnoll in dezelfde kamer zorgde voor een grotere uitdaging, vooral omdat deze kan schieten. Maar de flitskogels van Lidda en een ijzige spreuk van Mialee zorgden ervoor dat de monsters niet de kans kregen om echt gevaarlijk te worden.
In wat de laatste kamer bleek werd uiteindelijk de Bol gevonden. Er moest eerst nog afgerekend worden met enkele kobolden, maar voor de inmiddels tot de tanden gewapende helden was dit geen enkel probleem. Ook het feit dat de monsters in dit avontuur zich iets slimmer gedroegen dan hun voorgangers veranderde daar weinig aan. Toch was dit avontuur al wel wat moeilijker dan de vorige, en vooral langer. Laat op de avond beginnen bleek geen goed idee, dus de volgende keer zal het spel of vroeger op tafel komen of niet.