Geplaatst door Spelers: Bas, Frank, Hieke, Judith, Linda, Willemien en Styn
Gespeelde spellen:
Zauberschwert & Drachenei
Puerto Rico
Reibach & Co
Pueblo
Spelers: Frank, Hieke, Judith en Willemien
Hieke had twee kaartspellen meegenomen en besloten werd te beginnen met Zauberschwert & Drachenei. Hierbij kruipen de spelers in de huid van tovenaars, die met hun magische energie toverspreuken en amuletten proberen te verkrijgen, om zo gevaarlijke creaturen te kunnen verslaan en daarmee punten te verdienen. Gezien de vele (letterlijk) kleine lettertjes in de spelregels werd besloten een aantal proefrondes te spelen.
De eerste twee kaarten werden open neergelegd en om de beurt kozen de tovenaars een kaart uit waar ze op in wilden zetten. Als twee of meer tovenaars voor dezelfde toverspreuk of creatuur kiezen, dan moeten ze hun magische energie inzetten en de hoogste bieder ontvangt de kaart. Bij het verslaan van een creatuur kunnen de tovenaars ook besluiten samen de energie op te brengen en zo beiden de beloning in ontvangst te nemen. Op deze manier verkreeg Judith al snel een toverspreuk waarmee ze elke ronde magische energie van 1 van haar medespelers kon wegnemen, wat ze eigenlijk niet over haar hart kon verkrijgen. Willemien en Hieke wisten de eerste creaturen te verslaan en verkregen hiermee enkele amuletten. Komt een volgende keer een symbool van een uitgespeelde amulet overeen met een verslagen creatuur, dan ontvangt de speler de op het amulet afgebeelde energie of overwinningspunten. Na een aantal proefrondes was het principe duidelijk en er werd unaniem besloten gewoon verder te spelen.
Geheel onverwachts besloot Frank niet te delen, maar in z’n eentje de creatuur te verslaan. Dit kostte hem veel energie waardoor hij de volgende rondes op krachten moest komen. Judith had energie genoeg en kon daardoor veel punten pakken. Van consideratie met haar mede-tovenaars was plotseling niets meer te merken. Willemien had de pech net te weinig energie te hebben om die creaturen te verslaan die met haar amuletten overeen kwamen, waar Hieke net wel in kon slagen.
Iedereen vond het wel een aardig spel, alleen vond Willemien dat sommige toverspreuken veel meer opleverden dan andere en de volgorde waarin de kaarten worden getrokken maakt heel wat uit voor het verdere spelverloop.
Uitslag: Judith 30, Hieke 29, Frank 25, Willemien 18
Waardering: Frank, Hieke en Judith 3, Willemien 2
Spelers: Bas, Linda en Styn
Na Frank’s verzoek om spellen mee te nemen had Bas Puerto Rico meegenomen dat hij erg goed vindt en wel weer eens wilde spelen. Het had ook net de Nederlandse Spellenprijs gewonnen. Frank had het echter ook in de kast staan, dus werd zijn exemplaar tevoorschijn gehaald. Linda en Styn wilden wel meedoen, maar kenden het spel nog niet. Na enig uitleggen en veel sorteren (kolonisten en overwinningspunten tellen, gebouwen sorteren) kon men beginnen.
Iedereen had heel lang alleen indigo, suiker en maïs. Daar ook niemand de moeite nam een kantoor te kopen bleef het handelshuis met drie goederen zitten en kon er niets verkocht worden. Er verzamelde zich wel vijf dubloenen op de handelaar voordat Bas hem pakte, ook om Linda voor te zijn die toen net voor het eerst een tabak had vergaard en anders wel erg rijk zou zijn geworden.
Linda had mede dankzij haar haciënda veel plantages en wist steeds de meeste goederen te produceren en die ook handig te verschepen. Ze had dan ook 28 punten uit het verschepen verzameld, tegen de 20 van Bas. Die had echter door een grotere nadruk op steengroeven veel gebouwen weten te bouwen. Ook hielp hier de ervaring en had hij genoeg bijeengespaard voor een groot gebouw, waar Linda op het cruciale moment een dubloen te kort kwam. De zes bonuspunten die hem dat opleverde zorgden voor de overwinning.
Uitslag: Bas 45, Linda 40, Styn 28
Waardering: Bas 5, Linda 4, Styn 3½
Spelers: Frank, Hieke, Judith en Willemien
Hieke had een nieuw spel meegenomen, Reibach & Co. Dit spel is makkelijk mee te nemen, het bestaat namelijk slechts uit een pak met kaarten. Iedereen krijgt bij start een aantal kaarten en verder worden er vier kaarten open op tafel gelegd. De rest van de kaarten ligt op een gesloten stapel. In het spel is het de bedoeling om kaarten met dezelfde plaatjes te sparen, in categorieën als aandelen, kunst, goud etc, en deze op tafel te leggen. Deze kaarten kun je krijgen door de deling bij de start en (voornamelijk) door bij beurten kaarten van de gesloten stapel of de vier openliggende kaarten te pakken. Kaarten van de gesloten stapel hebben het voordeel dat de tegenspelers niet weten welke kaart je pakt. Het nadeel is dat deze kaarten ?duurder? zijn: een kaart van de gesloten stapel kost twee acties, één van de openliggende pakken kost één actie. Elke beurt mag je drie acties doen. Het wegleggen van een kaart op tafel kost ook een actie. Bij het begin van een nieuwe soort moet er een gesloten kaart (soort maakt niet uit) uitgelegd worden als basis, dit kost ook één actie.
Er zijn tien kaarten met een dollarteken. Wanneer deze kaarten worden getrokken, worden ze meteen opzij gelegd. Bij de vierde, zevende en tiende dollarkaart worden de punten geteld. Het totaal aantal punten van deze drie rondes is het eindtotaal van de spelers. Alleen kaarten die op tafel liggen leveren punten op. Bij de derde telling leveren kaarten in de hand zelfs strafpunten op.
Judith haalde weinig punten omdat ze teveel kaarten pakte en te weinig op tafel legde. Wat veel punten oplevert (4) met weinig inspanning, is het hebben van een zgn. monopolie (dan ben je de enige die deze soort spaart). Dit kan al als je maar één kaart van deze soort op tafel hebt! Als iemand anders dezelfde soort spaart, krijgt degene met de meeste in die soort 3 punten, en de tweede 1 punt. Met dubbele risico kaarten kun je je puntenaantal van een bepaalde verzameling verdubbelen. Het is echter niet sim om deze bij een puntentelling nog in de hand te hebben.
Bij de eerste twee puntentellingen stond Willemien voor, maar bij de derde telling heeft Frank haar ingehaald en gewonnen. Willmien stelde na afloop voor om de jokers en dubbel risico kaarten van tevoren eerlijk te verdelen over de spelers. Door het volledig aan het toeval over te laten kan de verdeling van deze kaarten erg scheef uitvallen, zoals in ons spel het geval was.
Uitslag: Frank 33, Willemien 31, Hieke 18, Judith 13
Waardering: Hieke en Willemien 3½, Frank en Judith 3
Spelers: Bas, Linda en Styn
Frank had ook Pueblo in de kast staan en dat wilde Bas ook graag weer eens doen. Zijn medespelers kenden het spel niet, maar liepen niet over van enthousiasme. Daar ze geen tegenvoorstellen hadden en de andere groep toch nog bezig was waren ze over te halen er in ieder geval als proef even aan te beginnen. Uiteindelijk werd het toch nog afgemaakt, al vond Styn het niet zo leuk.
De blokjes werden zo geplaatst dat een rand van vakjes vrijwel leeg moest blijven. Daardoor moest men iets eerder de hoogte in dan gebruikelijk. Linda kon haar laatste gekleurde blokje nog op hoogte 2/3 leggen, maar Styn en Bas moesten naar 3/4. Niet alleen levert dat veel punten op door de hoogte zelf, ook zijn dat soort blokjes veel beter zichtbaar van verschillende kanten.
Uitslag: Linda 51, Bas 53, Styn 72
Waardering: Bas 4, Linda 3½, Styn 2