Geplaatst door Spelers: Anda, Bas, Dirk Jan, Frank, Hieke, Mike, Peter Hein en Willemien
Gespeelde spellen:
Untergang von Pompeji
Rückkehr der Helden
Pueblo
Where?s Bob?s Hat
Frank had Mike uitgenodigd om Rückkehr der Helden, een Duits avonturenspel in het genre Talisman, weer eens te spelen. Peter Hein had wat nieuwe oogst mee van Essen om te spelen, maar toen bleek dat er veel gegadigden waren voor de Essenspellen en minder voor Rückkehr der Helden, besloot hij maar met het laatste spel mee te doen en ondertussen snel Untergang von Pompeji uit te leggen.
Spelers: Anda, Bas, Hieke en Willemien
Na een instructie door Peter Hein die Untergang von Pompeji had meegenomen uit Essen, werd het door Hieke, Bas, Anda en Willemien uitgetest. Het spel bestaat uit twee fasen: het bevolken van Pompeji en het vluchten uit Pompeji. Doel is om zoveel mogelijk mensen (van jouw soort) levend uit de stad te krijgen. Eerst probeer je zoveel mogelijk van je eigen mensen in de stad te plaatsen op plaatsen waarvandaan het later goed vluchten is.
Omdat het spel nieuw voor ons was en we nog niet doorzagen hoe de tweede fase van het spel zou verlopen wisten we nog niet goed wat goede plekken waren en of het nou handig was om je mensen te concentreren of juist over het bord te verdelen. Willemien kon (mede doordat ze geluk had bij het trekken van kaartjes) in de eerste fase veel mensen in het spel brengen. De andere spelers hadden er duidelijk minder op het bord toen de vulkaar uitbrak. In de tweede fase bleek echter al snel dat veel mensen op het bord ook betekent dat er veel kunnen verdwijnen onder de asregen; ook omdat de andere spelers hierbij konden samenspannen om de voorloper de meeste schade toe te brengen. Uiteindelijk wist Willemien een burger meer te redden, maar de nummers Bas en Hieke lagen maar een burger achter. Hieke had minder burgers in de vulkaan en won de tiebreaker om de tweede plaats. Het spel speelt vlot weg, leuk is de verdeling in fases. Onze verwachting is dat het spelverloop vaak vergelijkbaar zal zijn en het daardoor mogelijk wat sneller zal vervelen dan sommige andere spelen.
Uitslag: Willemien 9, Hieke 8, Bas 8, Anda 5
Waardering: Anda 3½, Bas, Hieke en Willemien 3
Spelers: Dirk Jan, Frank, Mike en Peter Hein
Frank had Rückkehr der Helden al klaar gelegd, een tijdrovende klus die anders alleen maar van de speeltijd af zou gaan. Aanvankelijk leek hij het alleen met Mike te gaan spelen. Peter Hein gaf uiteindelijk toe aan zijn zwakte voor fantasyspellen en deed ook mee. Voor Dirk Jan was er ook geen plek meer bij Pompeji, en hij maakte het viertal compleet.
Rückkehr der Helden is een ?queestespel?, in het genre van Talisman, Magic Realm en vele andere. Het bord bestaat uit zestien tegels, die willekeurig neergelegd kunnen worden. Dit zorgt voor wat meer variatie in het spel. Doel van het spel is het kasteel van de Naamloze te betreden en hem te doden. Voor je zijn kasteel binnen mag, moet je eerst een queeste volbrengen. Iedereen start met twee van deze opdrachten, je mag zelf kiezen welke je vervult.
De voorwerpen en personen die je daarvoor nodig hebt komen echter pas tijdens het spel op het bord. De eerste fase van het spel gaat dus vooral op aan het rondzwerven over het bord om kleinere opdrachten te voldoen, monsters te verslaan en je karakter op andere manieren op te waarderen. Vooral strijder Mike bleek hier erg succesvol in; hij had een goede hand van dobbelen, en kwam eigenlijk nooit voor problemen te staan. Anders was het voor Peter Hein, wiens geestelijke maar niet van een dief kon winnen. Daardoor moest hij terug naar zijn kasteel om zijn wonden te verzorgen. Franks karakter ontwikkelde zich niet zo hard, maar hij was wel de eerste die aan een van zijn twee grote opdrachten kon beginnen. De andere spelers moesten hier nog wat meer geduld voor hebben. Maar omdat Franks elf nog wat zwak was, was hij nog lang niet toe aan de Naamloze en zijn dienaren. Mike en Peter Hein hadden bijna gelijktijdig een queeste vervuld. Dirk Jan had inmiddels een bijna onverslaanbare tovenaar, maar moest nog op zoek naar de juiste contacten om een opdracht te vervullen. Mike en Peter Hein spoedden zich naar het kasteel, een race die Mike won. Omdat zijn karakter al erg sterk was, zou het verslaan van de Naamloze een formaliteit moeten zijn. Alleen een paar erg ongelukkige worpen zouden hem van de overwinning kunnen houden. Zijn geluk liet hem echter ook nu niet in de steek, en hij sloot het spel als winnaar af.
Frank en Mike zijn na twee potjes nog erg positief over het spel, Dirk Jan en Peter Hein vonden het wel OK. Een voordeel ten opzichte van andere avonturenspellen is dat het vrij vlot speelt (het is makkelijk in twee uur te spelen) en dat het wat meer als een echt spel voelt dan alleen een geavanceerd ganzenbord zoals Talisman. Nadelen zijn de toch altijd aanwezige geluksfactor en het feit dat een speler die eenmaal op voorsprong heeft moeilijk in te halen is. In tegenstelling tot veel van dit soort spellen, kun je je medespelers namelijk niet aanvallen, bestelen of meer van soort akeligs. Al met al een redelijk geslaagd spel voor de liefhebbers van het genre.
Waardering: Frank en Mike 4, Peter Hein 3, Dirk Jan 2½
Spelers: Anda, Bas, Hieke en Willemien
Het abstracte maar toch leuke spel met mooie blokjes die je ruimtelijk inzicht uitdagen. Omdat Anda op tijd naar huis wilde, deden we (Hieke, Bas, Anda en Willemien) ons best om vlot te spelen en het lukte dan ook om een potje Pueblo binnen 40 minuten te spelen. Anda wist als onervaren speelster het de anderen (per ongeluk?) af en toe knap lastig te maken door een tactisch geplaatst blokje. Het gevoel dat de beginner bij Pueblo voordeel heeft, werd bevestigd doordat de startspeler de minste strafpunten haalde en dus won. Aan de andere kant werd Hieke als tweede speler laatste.
Uitslag: Willemien 32, Anda 40, Bas 46, Hieke 49
Waardering: allen 4
Spelers: Frank, Mike en Peter Hein
Dirk Jan moest vroeg op en ging weer naar huis. Peter Hein wist in Frank en Mike eindelijk weer eens medespelers voor Where?s Bob?s Hat te vinden, dat ze allebei niet kenden. Frank is wel bekend met het genre en had onlangs Die Sieben Siegel nog aangeschaft; Mike had zijn hele leven zelfs nog nooit een potje klaverjassen of hartenjagen gespeeld. De uitleg kostte dus ook wat meer tijd dan gewoonlijk, en eerst werd er een proefrondje gespeeld om Mike kennis te laten maken met het concept.
Vervolgens was niet te merken dat hij dit soort spellen niet eerder had gedaan. De eerste vier rondes stond hij alleen op kop, en moesten Frank en Peter Hein de grootste moeite doen om boven de nul punten te blijven. Mike had een voorkeur voor het bieden op de minste slagen. Als de andere spelers wel op kleuren bieden is dat een geen moeilijk doel , maar het levert pas na een aantal rondes punten op. Maar het bleek dus genoeg om Frank en Peter Hein, die elkaar erg dwarszaten, ruim voor te blijven.
Na de vijfde ronde was het Frank die op kop stond. Hij had een goede ronde gehad met 21 punten, terwijl Mike voor het eerst fors in de min scoorde. Peter Hein sloot ook aan met een score van 26 punten, maar omdat hij van ver kwam was zijn totale score nog bescheiden.
Net als Mike bleef Frank vier rondes op kop voor het afgelost werd, nu door Peter Hein. Die had twee beurten van 23 punten gemaakt en maakte daarmee een gat met de concurrentie. De laatste drie rondes waren zijn scores bescheiden. Mike scoorde deze laatste rondes twee keer zoveel punten, maar moest toch genoegen nemen met een tweede plaats. Frank kon geen vervolg geven aan zijn sterke spel halverwege het potje en bleef tamelijk ver achter. Dit drukte zijn waardering. Mike was na zijn eerste kennismaking met een slagenspel nog niet enthousiast. Peter Hein blijft het leuk vinden, maar het lijkt er op dat hij zoektocht naar medeliefhebbers nog even moet voortzetten.
Uitslag: Peter Hein 78, Mike 65, Frank 25
Waardering: Peter Hein 4, Frank en Mike 2