Geplaatst door Spelers: Anda, Anneke, Bas, Dagmar, Dirk Jan, Jacqueline, Niek, René en Willemien
Gespeelde spellen:
Pueblo
Polterdice
O, Farao
Frantic Frankfurt
Atta Ants
Druids
De laatste mogelijkheid om dit jaar nog een paar spelletjes te spelen, een kans die gelukkig ruim benut werd.
Spelers: René, Dirk Jan, Jacqueline en Niek
Dirk Jan had uit zijn kast Pueblo gepakt, omdat hij dit wel weer eens een keertje wilde spelen. Zijn kinderen zijn er niet dol op, misschien omdat hij ze nooit laat winnen en ze dit zelf nog niet voldoende onder de knie hebben, wat van de meeste andere spellen niet gezegd kan worden. Jacqueline, René en Niek wilden hem wel ter dienst zijn en speelden mee. Iedereen kende het spel wel een beetje, dus na een korte regelopfrisser kon worden begonnen. Niek had de eer te mogen beginnen. Hij wist zeer lang zonder strafpunten te blijven, vooral omdat het hem lukte bijna al zijn stenen laag te houden. Dirk Jan liet zich halverwege verleiden tot een bijna verdekte plek op niveau drie en vier. Met deze tegenstanders was dat geen goed idee, wat in de eindstand duidelijk te zien is. Er werd behoorlijk snel gespeeld, na een goed half uur was het spel voorbij en had Niek gewonnen.
Uitslag: Niek 25, René 34, Dirk Jan 43, Jacqueline 46
Waardering: Niek 4, Dirk Jan en Jacqueline 3½, René 3
Spelers: Anda, Dagmar, Bas, Willemien en Anneke
Jaqueline en Anneke hadden weer een tas meegenomen met spellen die ze nog niet gespeeld hadden en daaruit werd Polterdice geselecteerd. Dagmar had dit al eens gespeeld samen met Peter Hein en zei dat het erg leuk was. Het leek Bas, Willemien, Anda en Anneke ook een erg leuk spel, dus werd er even van plaats gewisseld met de anderen en konden we beginnen. De uitleg van Dagmar was voor iedereen duidelijk, dus konden we snel beginnen. Iedereen begon een beetje in dezelfde kamers, maar al snel verspreidde men zich een beetje. Het viel echter tegen dat het met vijf spelers erg lang duurt tot de volgende beurt en omdat er tijdens het wachten niet veel te doen viel, werd er veel gekletst en dit maakte de sfeer erg gezellig. Anneke vond het boe-roepen bij twee keer zes gooien erg grappig en zorgde ervoor dat iedereen dit ook goed hard deed. Anda had veel geluk en ontketende vele schatten of stond achter degene die de schat ontketende, waardoor zij tegen de geest mocht dobbelen. De anderen dobbelden ook een aantal keer met succes tegen een geest, totdat Willemien opeens verloor van de geest en het hele gebouw vervolgens van de geest verloor. Willemien had nog meer pech, want toen ze op een gegeven moment bijna de schat had, werd ze flink opgeschrikt door Anneke die boe-riep. Dit was weer gunstig voor Bas, want hij mocht als eerste tegen de geest dobbelen, maar helaas verloor hij. Dagmar ontketende niet veel schatten, maar won vooral op het begin een aantal keer van een geest, waardoor zij op een redelijke score uitkwam. Bas en vooral Willemien hadden iets te vaak verloren van geesten en kwamen daardoor beiden op een wat lagere score uit. Anneke had veel schatten ontketend, vooral wat hogere en had niet te vaak verloren van een geest, omdat zij in niet veel gebouwen stond. Hiermee kwam zij ook op een aardige score uit. Anda had vaak gewonnen en had zelfs een setje van twee bij elkaar passende geesten en kwam daarmee op een aardig hoge score uit. Omdat iedereen het wachten te lang vond duren was de waardering vrij laag.
Uitslag: Anda 17, Anneke 16, Dagmar 10, Bas 9, Willemien 6
Waardering: Anneke 2½, Anda en Dagmar 2, Bas en Willemien 1
Spelers: René, Dirk Jan, Jacqueline en Niek
Na de breinbreker Pueblo hadden de spelers wel zin in iets luchtigers. Nu was O, Farao misschien ook wat droog en ligt het als een blok op de maag, het speelt wel eenvoudig. Ook dit spel was bij iedereen min of meer bekend. Dirk Jan legt al snel in de basis van zijn eerste piramide een joker, die René in zijn volgende beurt gewoon laat liggen, terwijl hij natuurlijk wel een 1 in de hand heeft. Daarna haalt ook Jacqueline haar neus op voor deze joker en legt zelfs een 1 op de aflegstapel. Helaas kan Dirk Jan de joker niet weer op zijn hand nemen en laten de anderen hem niet nog een hele ronde liggen. Dirk Jan en René scoren als eersten met een paar kleine piramiden. Niek en Jacqueline gaan meer voor de grote punten aantallen. De eindkaart lag ver onder in de stapel, zodat de sterke eindsprint van René hem nog de tweede plaats oplevert. Dirk Jan heeft in de derde beurt een piramide laten liggen die hij eigenlijk had moeten scoren. René heeft behoorlijk last gehad van meerdere diefstallen. De vorige keer dat hij dat speelde was dit ook zo. Hij vindt deze kaart ook te veel invloed hebben op het spelverloop. De uiteindelijke winnaar is tot kort voor het einde gevrijwaard van berovingen. René speelde in zijn laatste beurt echter een dief tegen Niek, waarmee René flink scoorde en voorkomen werd dat Niek zijn voorsprong nog verder uit zou bouwen.
Uitslag: Niek 242, René 191, Dirk Jan 165, Jacqueline 141
Waardering: allen 3
Spelers: Bas, Willemien, Anda en Anneke
Polterdice was ongeveer gelijktijdig afgelopen met Pueblo, wat de anderen hadden gespeeld. Dagmar ging met de anderen een spel spelen en de overgebleven spelers hadden zin in nog een spel wat het liefst niet te lang duurde. Uit de tas van Jacqueline en Anneke werd Frantic Frankfurt geselecteerd, wat geen van allen al eens gespeeld had. Willemien ontfermde zich over de spelregels, die niet al te moeilijk waren, maar wel lastig toe te passen. De regels waren heel anders dan we gewend waren, dus we speelden eerst een paar proefpotjes. Bas bleek erg goed in het toepassen van de regels, terwijl het de anderen nogal wat problemen kostte. Na de proefpotjes, waarin nog het een en ander misgegaan was, begonnen we dan. Bas was, uiteraard als eerste uit, maar de anderen speelden nog even verder om de eer. Anneke had geluk, zij had een kleine stapel gepakt en was dus als tweede uit. Anda en Willemien besloten het hier maar bij te laten. De waarderingen over dit spel verschillen nogal, het ging ook niet iedereen even goed af.
De uitslag hieronder staat niet in getallen, aangezien er geen puntenscore is, maar de volgorde is die van wie het eerste uit was.
Uitslag: Bas, Anneke, Willemien en Anda
Waardering: Bas 4, Willemien 3½, Anneke 3, Anda 1½
Spelers: Dagmar, Dirk Jan, Jacqueline en Niek
O, Farao had wat langer geduurd dan Pueblo en deze keer viel het einde beter samen met het einde van het spel op de ander helft van de tafel. René ging naar huis terwijl Dagmar het viertal kwam aanvullen om één van de nieuwe spelaanwinsten van haar en Niek uit te leggen: Atta Ants. Een spel dat in eerste indruk wat aan Carcassonne doet denken, maar met heel wat minder tegels. De regels zijn simpel, het spel zelf niet. Helaas is het gelukselement van de getrokken kaartjes zo groot, dat het nadenken over de uit te voeren zetten weinig zin heeft. Wanneer iemand een gunstig bladkaartje trekt dat mooi op het ?bord? aansluit, wint deze speler, zonder dat de tegenstanders daar iets aan kunnen doen. Aan het begin van het spel int iedere speler een stukje blad en weet één nieuwe mier te kweken. Er komen twee nieuwe spinnen bij, die het in leven houden van de mieren voor sommigen moeilijk maken. Niek treft uiteindelijk het geluk een mooi kaartje voorzien van een blad te trekken. Hiermee eist hij de overwinning op. Het spel ziet er leuk uit en het nadenken over de zetten en de gevolgen voor onder andere de spinverplaatsingen zijn aardig, maar iedereen vindt de geluksfactor van het trekken van nieuwe gebiedskaartjes te groot.
Uitslag: Niek 0 over, Dirk Jan 2 over, Jacqueline en Dagmar 3 over
Waardering: Dagmar 4, Niek en Jacqueline 3, Dirk Jan 2½
Spelers: Bas, Willemien, Anda en Anneke
Omdat de anderen nog met hun spel bezig waren, besloten wij ook nog een afsluitertje te spelen. Besloten werd Druids te spelen, alweer een spel uit de tas van Jacqueline en Anneke. Ook dit spel was door geen van de spelers ooit gespeeld, dus Bas en Willemien ontfermden zich over de spelregels. Na een tijdje was het duidelijk hoe het spel ging, dus kon er gespeeld worden. Er werd eerst gedacht dat het voordelig was om kaarten met een hoge waarde in te zetten, maar het tegendeel bleek waar, in ieder geval in het begin van het spel. Later bleek dat het juist gunstig was om de kaarten met hoge waarden neer te leggen als er veel kaarten met een steen naast een bepaald gebied lagen. Anda bleek het slim gespeeld te hebben, terwijl ze dat in het begin niet eens in de gaten had. Doordat Bas een kaart met veel stenen naast een bepaalde locatie waar Anda al een waardekaart had liggen, legde, bezorgde hij haar in één klap heel veel punten. Hiervoor is Anda hem eeuwig dankbaar, want waarschijnlijk heeft Anda hierdoor het spel gewonnen. Anneke bleef lange tijd achteraan staan, maar kwam op het eind terug, toen er twee grote stapels met veel stenen lagen, waaraan iedereen veel waardekaarten had liggen. Bas ging in het begin vrij aardig, maar ging aan het eind niet echt goed meer. Willemien hing het hele spel al een beetje achteraan, maar eindigde toch nog boven Bas. Het scorebord bestaat uit zes kaartjes, waarbij de onderste weggehaald wordt en bovenaan neergelegd wordt als er niemand meer opstaat. Voor de puntentelling hebben wij alle kaartjes waar niemand opstond weggehaald en daaruit volgde de volgende uitslag.
Uitslag: Anda 11, Anneke 10, Willemien 7, Bas 5
Waardering: Anda: 3½, Anneke en Willemien 2½, Bas 2