Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Helène, Niek, Pascal, Peter Hein, Shuk-ha en Wendy
Gespeelde spellen:
Sinds de geboorte van Tim hadden Pascal en Shuk-ha maar een paar keer weer meegespeeld; nu nodigden ze iedereen uit om langs te komen. Dat was nog niet eenvoudig, want Peter Hein en Helène kwamen vanuit de verkeerde richting Zevenkamp ingereden, terwijl Wendy iets te optimistisch was en dacht dat ze het ook zonder kaart wel kon vinden.
Spelers: Bas, Dagmar, Helène, Niek, Pascal en Peter Hein
Terwijl Shuk-ha Tim nog wat te eten gaf, gingen Bas en Niek een kijkje nemen in de spellenkast. Ze kwamen terug met een aardige stapel, waarvan een vrij snel spel, Jenga. Omdat Wendy er nog niet was begonnen de anderen met dit spel, dat voor de meesten nieuw was. Het bleek leuker te zijn dan op het eerste gezicht lijkt, en ook nog best moeilijk. In het begin vond iedereen eenvoudig een blokje dat weggehaald kon worden, maar dat werden er snel minder. In het midden werd de toren in balans gehouden door sommige enkele blokjes, en dat is natuurlijk vragen om problemen.
In deze fase van het spel was iedereen er van overtuigd dat hij of zij na het verplaatsen van een steen niet meer aan de beurt zou komen, en de wanhoop was groot als dit wel het geval bleek te zijn. Peter Hein liet de toren nog vervaarlijk schommelen, maar hij bleef overeind. Pascal en Niek lukte het ook nog om hem intact te houden. Toen Dagmar ook nog een poging waagde bleek de balans te erg verstoord en stortte de toren alsnog in.
Spelers: Dagmar, Niek, Pascal, Peter Hein en Wendy
Na Jenga moest een keuze gemaakt worden voor de volgende spellen. Bas had een voorkeur voor Tikal, Niek zag El Grande wel zitten. Dagmar en Peter Hein wilden ook wel El Grande spelen, Helène was wel benieuwd naar Tikal. Pascal en Shuk-ha hadden geen uitgesproken voorkeur, en lieten het afhangen van wat Wendy wilde. Toen zij binnenkwam koos ze voor El Grande, waardoor er vijf spelers voor dit spel waren.
Het was al een tijdje geleden dat ze het voor het laatst had gespeeld, maar even opfrissen van de regels was voldoende.
In de eerste rondes koos Dagmar een paar keer voor extra tellingen, en had ze het ook goed gedaan in het Castillo. Ze kwam daardoor op een ruime voorsprong te staan. Pascal stond daar een stukje achter, de anderen nog veel verder. Ze zei er wel direct bij dat dit haar vaker gebeurde, om vervolgens toch als laatste te eindigen.
In de vierde tot en met de zesde ronde was daar nog niets van te merken. Pascal haalde haar wel in, maar Niek, Wendy en Peter Hein bleven nog steeds wat achter. De hadden alleen wel flink aan hun positie op het bord gewerkt, terwijl Dagmars troepen wel erg geconcentreerd waren. Zoals dat gaat worden de koplopers vaak hard aangepakt in dit spel (iets dat niet iedereen kan waarderen), en met een volle bezetting van vijf spelers ben je nog gevoeliger voor de keuzes van je medespelers.
In de laatste rondes kwamen de scores steeds dichter bij elkaar te liggen. Het verschil tussen de eerste en de laatste positie was nu minder dan tien punten, waardoor het een spannende laatste ronde zou worden. Bij het ingaan van de laatste ronde hadden Niek, Pascal en Wendy precies evenveel punten. Dagmar en Peter Hein zaten daar kort achter. Natuurlijk had weer niemand onthouden wat er precies in het Castillo zat, zodat dit toch nog voor wat verrassingen zorgde (en vertwijfelde uitroepen zoals: ?maar als ik nog wist dat ik er zes in had zou ik ze ergens anders geplaatst hebben!?). Iedereen scoorde deze ronde praktisch evenveel punten, zodat de rangorde nauwelijks wijzigde. Alleen Pascal had twee puntjes minder dan Niek en Wendy, die nu de overwinning deelden.
Iedereen was goed te spreken over dit spel, al vond Dagmar het met vijf spelers duidelijk minder leuk dan met vier. Daardoor een lagere waardering, wat wel zijn gevolgen zal hebben voor het klassement?
Uitslag: Niek en Wendy 98, Pascal 96, Dagmar 89, Peter Hein 87
Waardering: Peter Hein 5, Niek 4½, Dagmar, Pascal en Wendy 4
Spelers: Bas, Helène en Shuk-ha
Bas had wel zin in een spelletje Tikal. Shuk-ha en Helène schoven aan. Zij hadden het beiden nog nooit gespeeld. Nadat Bas het spel had uitgelegd konden we beginnen. Elke beurt moest je een terreinvlak (kaal oerwoud, tempels, schatten en vulkanen) neerleggen. Je was verplicht deze aan te leggen aan ontgonnen grond. Zodra een vulkaan ontdekt werd, werd het spel tijdelijk onderbroken voor een waarderingsronde. In elke beurt kon je vervolgens 10 actiepunten besteden om je positie te verbeteren. De actiepunten konden op verschillende manieren benut worden onder andere door nieuwe deelnemers (houten speelstukken) op het speelbord in te brengen (in basiskamp) of de positie van de aanwezige deelnemers te verbeteren. Je kon punten verdienen door de meeste deelnemers te hebben bij tempels (bij een puntentelling) of door schatten op te graven.
Bas had als strategie om zo snel mogelijk een tempel te vergroten door het tempelniveau te verhogen. Hij was alleen vergeten, dat Shuk-ha hier mooi van kon profiteren. Ze had namelijk al een expeditieleider in de buurt staan, die hoefde ze alleen te verplaatsen. Voor de telling geldt dat de expeditieleider drie punten waard is en een deelnemer slechts een punt waard is. Hierdoor haalde ze gemakkelijk een meerderheid aan deelnemers en kon ze de tempel bewaken door een deelnemer op de tempel te zetten. Het voordeel hiervan is dat je de tempel niet meer kan kwijtraken. Bij elke waardingsronde kreeg ze hiervoor punten. Helaas geldt als spelregel dat je maximaal twee tempels mag bewaken.
Daarnaast kunnen de deelnemers verplaatst worden naar een locatie waar schatten liggen. Bas en Helène hadden het geluk, dat ze vroegtijdig schatten konden bemachtigen. Hier konden ze iedere waarderingsronde van profiteren. Elke schat is bij de waardingsronde een punt waard. Indien je twee identieke schatten hebt krijg je er meer punten voor.
Uitslag: Helène 125, Shuk-ha 104, Bas 100
Waardering: Bas 5, Shuk-ha en Helène 4