Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Gespeelde spellen:
Voor vanavond waren veel afzeggingen, waardoor er uiteindelijk maar vijf spelers bij Wendy zaten. Wendy stelde eerst nog voor om Piratenbaai te spelen, maar dit ontmoette weinig enthousiasme. Ze ging op zoek naar een ander nieuw spel en kwam terug met Tongiaki.
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Tongiaki is een van de nieuwe bordspellen van PS Games, dat steeds meer van dit soort spellen uitbrengt. In Tongiaki verkennen de spelers de Stille Zuidzee, op zoek naar voor bewoning geschikte eilanden. Dit doe je door nieuwe tegels aan te leggen, en daar met je bootjes heen te varen.
Gelukkig bleek Tonga deze eerste keer midden in een archipel te liggen, zodat er geen gevaarlijke zeereizen nodig waren. In het begin werden er bijna alleen meer eilanden getrokken, waar iedereen zich over verspreidde. Na een tijdje werd de archipel een beetje de scheidslijn, en was het erg moeilijk om van de ene kant naar de andere kant te komen. Wie dus maar aan een kant bootjes had, had daardoor weinig kans op winst.
Vooral Bas en Peter Hein hadden veel boten in het spel, omdat ze weinig betrokken waren bij gevaarlijke zeereizen, die slecht afliepen. Vooral Wendy en Dagmar hadden hier veel last van. Nieks boten werden door de anderen alle kanten opgestuurd, waardoor hij nauwelijks de gelegenheid kreeg meer dan een boot per beurt te plaatsen. Dit gold ook voor Dagmar en Wendy.
Naarmate het spel vorderde, namen de tactische mogelijkheden toe omdat bij veel oversteken direct duidelijk was wat het resultaat zou zijn. Wendy en Dagmar probeerden het aan de rand van het bord nog wat spannend te houden, in de hoop op meer punten. De heren richtten zich meer op de centrale archipel, om daar op zoveel mogelijk eilanden te scoren. Uiteindelijk bleek Peter Hein op de meeste eilanden een bootje te hebben, waarmee hij het spel won.
Het spel werd maar matig ontvangen. Vooral Dagmar vond dat het geluk een te grote rol speelde, en vond dat je teveel afhankelijk bent van de anderen. Peter Hein en Bas zagen nog wel de tactische mogelijkheden, maar welke winnaar zou dat niet zeggen?
Uitslag: Peter Hein 23, Bas 21, Niek 18, Dagmar 16, Wendy 15
Waardering: Bas 3½, Peter Hein 3, Niek en Wendy 2½, Dagmar 2
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Na Tongiaki nam Bas een kijkje in de spellenkast van Wendy, en kwam terug met Eiszeit. Dit zagen de anderen niet echt zitten. Als troost mocht Bas een spel kiezen uit een aantal dat Peter Hein had meegebracht. Zijn keuze viel op Hispaniola, dat hij nog niet kende.
Hispaniola is een slagenspel van Michael Schacht in een afstotelijke doos (al houden Dagmar en Wendy vol dat die van Colossal Arena toch echt nog lelijker is). Het slagenspel is redelijk standaard, de troef wordt echter op een aparte manier bepaald. Iedere speler biedt blind een kaart. De hoogste kaar bepaalt de troefkleur. Kaarten met gelijke waarde vallen tegen elkaar weg, zoals in Hol?s der Geier.
Als je een slag wint, mag je een kapitein plaatsen in het schip van dezelfde kleur. De schepen staan op een bord afgebeeld. Was iemand anders al kapitein, dan wordt deze gedegradeerd tot matrozen. Matrozen worden overboord gekieperd en komen na veel omzwervingen weer terug bij hun eigenaar.
In de eerste ronde zijn alle schepen natuurlijk nog leeg, zodat er weinig gezwommen hoefde te worden. De grootste strafpunten werden verdeeld met het doorgeven van de behaalde slagen (een raar systeem). Peter Hein was hiervan het grootste slachtoffer, en hij sloot de eerste ronde af met een negatieve score. Bas had maar liefst zeventien punten, de anderen scoorden iets bescheidener.
Een goede ronde wordt doorgaans gevolgd door een slechte ronde, om twee redenen. In de eerste plaats worden natuurlijk al je kapiteins uit hun positie gedreven, en in de tweede plaats zal iedereen ervoor kiezen de koploper zoveel mogelijk te pesten met het doorgeven van kaarten en het overboord gooien van matrozen. Bas doorstond de pestacties van de anderen prima. Ondanks dat hij nul punten scoorde, bleef hij aan de leiding. Peter Hein ervoer dat een slechte ronde niet altijd gevolgd wordt door een goede, want na twee rondes stond hij nog steeds in de min. Niek en Wendy hadden nu goed gescoord, en ze waren nu ook de tien punten voorbij.
In de derde ronde maakte Peter Hein eindelijk een klapper. Die van Bas was nog groter, waardoor zijn voorsprong op de rest erg groot werd. Dagmar bleef een beetje hangen op een matige score, terwijl Niek en Wendy geen gevolg konden geven aan een goede tweede ronde.
Aan het eind van de vierde ronde maakte Peter Hein een stomme fout door ervoor te zorgen dat Bas en Niek met evenveel kaarten eindigden. Dat betekende dat hijzelf, Dagmar en Wendy allemaal de tweede positie bekleedden en dus twee strafpunten kregen. Uiteindelijk bleek dit alleen in het voordeel van Niek, maar toch. De scores in deze ronde waren dus laag. Peter Hein had als enige een fatsoenlijke score, waardoor hij dicht in de buurt van Bas kwam. Dagmar had er nu drie slechte rondes op zitten. Alleen een wonder zou haar de winst kunnen bezorgen.
En zo geschiedde. Dagmar en Peter Hein wilden allebei graag de troef bepalen, en boden daarom een 15. Die vielen tegen elkaar weg, waardoor Wendy de troefkleur op rood zette. Dat was voor Dagmar niet erg, want het was haar tweede keuze. Bovendien was ze nu geen troef kwijtgeraakt. Wat volgde was een stukje powerplay. Overal en nergens namen de blauwe piraten de kapiteinspositie in. Tegelijkertijd moesten de piraten van Bas en Peter Hein op zwemles. Geen van hen beiden had enige kaart van betekenis, waardoor ze machteloos moesten toekijken. Dagmars sterke staaltje had haar 21 punten opgeleverd. Hiermee eindigde ze samen met Bas op een gedeelde eerste plaats. Ondanks dat ze zelf de troef had bepaal scoorde Wendy in de laatste ronde slechts een puntje. Niek had ook een goede score (ondanks de moeite die hij maar bleef houden met het verschuiven van piraten en het doorgeven van kaarten), terwijl Peter Hein zeven strafpunten om de oren kreeg.
De waarderingen voor dit spel waren nog lager dan voor Tongiaki. Bas vond dat het te gemakkelijk was om de koploper te pesten (hoewel hij het hele spel eerste was). Peter Hein, toch een liefhebber van het genre, had het idee te weinig grip op het spel te hebben. Iedereen was het er over eens dat het bij Hispaniola toch vooral een kwestie is van hoge kaarten hebben.
Uitslag: Bas en Dagmar 26, Niek 21, Peter Hein 19, Wendy 17
Waardering: Dagmar 3, Wendy 2½, Bas, Niek en Peter Hein 2