Spel aan de Maas: 1 februari 2005

Geplaatst door

Spelers: Anda, Bas, Dirk Jan, Helène, Peter Hein en Wendy

Gespeelde spellen:

Tongiaki
San Marco
Flaschenteufel
Koehandel

Op een regenachtige winteravond gaan de gedachten al snel uit naar een wat warmere omgeving. Dan helpt het misschien om een spel in een tropische setting te spelen. Wendy had Tongiaki bij zich, en veel exotischer dan dat kan het niet worden. Bas en Anda waren de medekoukleumen. Peter Hein zocht het in Venetië wat dichter bij huis, en begon samen met Dirk Jan en Helène aan San Marco.

Tongiaki

Spelers: Anda, Bas en Wendy

Wendy wilde graag Tongiaki nog eens spelen, nu met een kleiner speleraantal dan de vorige keer. Bas en Anda namen de uitdaging aan. De kansen wisselden gedurende het spel een paar keer – al had Bas vaak een sterke positie. Omdat er in het begin van het spel relatief veel landkaarten getrokken werden en iedereen zijn vloot dus vrij moeiteloos kon verplaatsen, zijn er niet veel schepen vergaan. Anda had veel moeite om bij het overvaren toch een schip achter te laten. Daardoor heeft ze dus ook weinig eindpunten ween te bemachtigen.
In de laatste fase van het spel wist Wendy opeens veel eilanden te veroveren, waardoor haar eindscore verrassend steeg.

Uitslag: Wendy 35, Bas 24, Anda 13
Waardering: allen 3½

San Marco

Spelers: Dirk Jan, Helène en Peter Hein

Peter Hein heeft San Marco al regelmatig gespeeld, maar speelde het op een of andere manier klaar om nooit zijn eigen (inmiddels vier jaar oude) exemplaar daarvoor te gebruiken. Omdat de laatste keer spelen sowieso alweer een tijdje geleden was, werd het de hoogste tijd het weer eens uit de kast te halen. Dirk Jan had het nog niet eerder gespeeld (laat staan zijn eigen exemplaar), Helène een keer eerder met vier spelers.
In de eerste fase paste Dirk Jan direct de tactiek toe van zo weinig mogelijk limietpunten krijgen. Dit stond Peter Hein niet aan, die nu gedwongen werd iets anders te verzinnen. Hij koos een keer vaker de dogekaart, maar omdat Dirk Jan ruim onder de tien limietpunten bleef, scoorde hij aan het einde van de eerste fase veel bonuspunten en kwam op voorsprong.
Dit lieten Helène en Peter Hein niet op zich zitten, zodat Dirk Jan in de volgende fase vaak het slachtoffer werd van overloopacties. Hij was daardoor gedwongen vaker goede kaarten te kiezen, en dus meer limietpunten te incasseren. Nu was het Peter Hein die voor de minste limietpunten kon gaan. Hij scoorde minder bonuspunten dan Dirk Jan in de vorige ronde, maar profiteerde wel vaak van andermans puntentellingen, vooral die van Helène. Bij het uitvoeren van de verbanning was hij erg gelukkig, doordat hij alle concurrentie in San Polo wegvaagde. 
Gecombineerd had Peter Hein nu een grote voorsprong genomen. Omdat hij in alle wijken invloed had, kon hij zich volledige concentreren op het verdedigen van die positie, om bij de eindtelling goed te scoren. Dirk Jan en Helène moesten agressiever spelen, en troffen het niet dat het juist Peter Hein was die vaak als eerste mocht kiezen uit de verdeling. Na de eerste en tweede fase waren er geen extra rondes geweest, na de derde mochten Peter Hein en Dirk Jan samen nog wat kaarten verdelen. Beide deden daar wel hun voordeel, maar alleen in absolute zin. Op hun positie maakte het geen verschil.
Het feit dat hij San Marco veel vaker gespeeld had plus het nodige geluk (met name vaak asl eerste mogen kiezen is erg fijn) maakten dat Peter Hein het spel met een ruime maar toch ook geflatteerde voorsprong won. Gelukkig drukte dit de waardering van Dirk Jan en Helène niet erg, al vond Helène het met vier spelers wel leuker. Dirk Jan merkte dat het maken van verdelingen en het kiezen van de beste optie vaak een lastige kwestie is, die oefening vereist. Een aankondiging voor een toekomstige revanchepoging?

Uitslag: Peter Hein 80, Helène 55, Dirk Jan 46
Waardering: Peter Hein 4, Dirk Jan en Helène 3½

Flaschenteufel

Spelers: Anda, Bas en Wendy

Er was nog tijd voor een klein spelletje, dus Bas toog naar zolder om iets te zoeken.  De meeste kleine spelletjes vindt hij ziet zo erg boeiend, maar toen viel zijn oog op Flaschenteufel, dat hij laatst al eens gespeeld had en wel aardig vond.  De andere spelers kenden het nog niet en moesten in het begin erg wennen aan wat nu eigenlijk de bedoeling is.
Het bleek dat het spel de vorige keer verkeerd was gespeeld.  Degene die met de fles blijft zitten krijgt de strafpunten van de in het begin afgelegde kaarten, niet die van de eigen slagen.  Dat is belangrijk, want daardoor is het altijd voordelig om slagen te pakken, al is het maar om de punten niet aan anderen te gunnen.
Anda bleef het eerste rondje met de fles zitten en zette daarmee de toon voor de rest van het spel.  Deels was dat pech, het is erg moeilijk om de fles niet te krijgen als je buren je de 1 en de 2 geven, al lukte dat Bas toch een keertje. Een ander rondje pakte ze echter na lang nadenken een slag met de 2, terwijl Wendy daarvoor haar 1 al had weten te dumpen.  Dat laatste had ze echter niet goed op gelet.
Er was vantevoren geen doelscore afgesproken.  De 500 die de regels suggereren leek men wel erg lang duren. Nadat ieder twee keer had gedeeld (zes rondjes) was men het zat en werd de eindscore opgemaakt.

Uitslag: Bas 228, Wendy 172, Anda -57
Waardering: Bas en Wendy 3, Anda 2½

Koehandel

Spelers: Dirk Jan, Helène en Peter Hein

Na San Marco was er genoeg tijd voor nog een spel. Peter Hein kwam met een paar opties uit zijn spellenkast, waarvan de keuze op Koehandel viel. Net als San Marco ook al lang niet meer gespeeld. Behalve door Dirk Jan dan, die dit op vakanties vaak met zijn kinderen speelt. Dit maakte hem tot de te kloppen man; Helène speelde het voor het eerst, terwijl de ervaring van Peter Hein op zijn zachtst gezegd bescheiden is.
Dirk Jan en Peter Hein concentreerden zich bij de veilingen op een paar dieren, terwijl Helène haar kansen spreidde en van zes dieren kaarten verzamelde. Toch gingen de eerste koehandels tussen Dirk Jan en Peter Hein, die allebei hun zinnen hadden gezet op de schapen en de geiten. Een schaap wisselde een paar keer van eigenaar, tot ze allemaal bij Dirk Jan terecht kwamen. Bij de geiten duurde het wat langer, omdat Helène de vierde had bemachtigd. Peter Hein kon de schapen missen, want hij had zijn zinnen gezet op de dure varkens en paarden, waar hij al drie van had. Met de katten erbij probeerde hij een hoge score te halen. Helène maakte kans op veel kwartetten, wat het feit dat ze allemaal vrij laag waren moest compenseren. Dirk Jan zat er wat waardes betreft wat tussenin, maar wist wel door diverse slimme koehandels al een paar kwartetten te completeren.
Toen Peter Hein niets meer dacht te kunnen halen, ging hij een koehandel aan met Dirk Jan om zijn enige paard. Hij bood laag, om later de twee paarden samen met veel geld los te kunnen weken. Inderdaad ging zijn eerste paard naar Dirk Jan, maar bij de tweede koehandel was hij veel te zuinig en werd ruim overboden door Dirk Jan, die nu ook de paarden bezat. Als hij al zijn geld had geboden, had hij wel de paarden gekregen en een goede kans gemaakt op de overwinning. Maar door deze stomme fout bleef hij zitten met alleen de varkens en een kans op de katten.
Voor Dirk Jan was dit weer een grote klapper, waardoor de winst zeker was. Helène had nog de honden en de katten in het vuur, maar zelfs als ze die allebei zou winnen zou ze niet genoeg punten hebben voor de overwinning. Het werd zelfs nog erger, want in plaats daarvan gingen de honden naar Dirk Jan (zijn vijfde kwartet) en de katten naar Peter Hein.
Nu was het Dirk Jan die zijn ervaring kon omzetten in een afgetekende overwinning. Hij gaf het direct maar een hoge waardering, tot ontzetting van Bas, die de finale van het spel had toegeschouwd.

Uitslag: Dirk Jan 11.300, Helène 2.550, Peter Hein 1.480
Waardering: Dirk Jan 4½, Helène en Peter Hein 4