Spel aan de Maas: 19 april 2005

Geplaatst door

Spelers: Anda, Bas, Dagmar, Dirk Jan, Helène, Niek, Olaf, Peter Hein, Wietse en Willemien

Gespeelde spellen:

Senator
Funkenschlag
Edel, Stein & Reich

Anda had al een paar weken eerder een uitnodiging rondgestuurd voor deze avond. Helaas kon ze toen niet voorzien dat ze dan net een oogoperatie achter de rug zou hebben. Daardoor kon ze zelf niet meespelen, maar haar gastvrijheid was er niet minder om.

Senator

Spelers: Dirk Jan, Helène, Peter Hein en Wietse

Er was redelijk veel animo voor Funkenschlag, maar niet iedereen had zin in een lang spel. Peter Hein had enkele kortere spellen mee, die Wietse en Helène wel wilden proberen. De eerste keuze viel op Senator. Dirk Jan kwam later binnen, en toen hij hoorde dat hij bij Senator mensen kon vermoorden was de keuze snel gemaakt.
In de eerste ronde moest iedereen gedwongen zuinig spelen, omdat een bod deze ronde maximaal uit twee kaarten mocht bestaan. Minder mogelijkheden voor een moordenaar dus om toe te slaan. Dirk Jan kreeg nog wel een oorlogsagenda te pakken, waarmee hij de andere spelers hun 5-kaarten liet afleggen. Zo werd zuinigheid toch weer een deugd. Wietse zorgde dat hij als enige een belastingagenda binnenhaalde, waarmee hij het vetorecht kreeg. In de daarop volgende rondes zorgde hij er telkens voor dat de belastingagenda?s bij hem terecht kwamen of geneutraliseerd werden, zodat niemand hem het vetorecht kon afnemen. Hij werd zo wel erg gevoelig voor publieke werken. Als iemand hem zo?n agenda zou toespelen, zou hij al zijn agenda?s weer verliezen. Hij had het veto dus hard nodig.
Dirk Jan was ondertussen wat stil komen te staan. Hij vreesde voor een oproeragenda, en probeerde zijn agenda?s veilig te stellen met een consulfiche. Om de een of andere reden lukte het bijna niemand om hiervan een te krijgen, zodat op de rijksagenda?s na er nauwelijks agenda?s veilig waren. Helène was wel erg zuinig met bieden, en hield zelfs kaarten over na iedere ronde. In de laatste ronde haalde ze een publieke-werkenagenda binnen. Ze koos ervoor om die zelf te houden, in plaats van hem aan Wietse te geven, wat hem zijn veto zou hebben gekost. 
Uiteindelijk zorgde Peter Hein ervoor dat Wietse zijn veto toch moest gebruiken. Omdat hij met Wietse de meeste agenda?s had, was hij er erg op gebrand om die van Wietse te elimineren. In een van de laatste veilingen had hij de kans om dat te doen, maar het was zeker dat hij daarna ook enkele agenda?s zou verliezen, als het al zou lukken. In plaats daarvan probeerde hij maar zelf meer agenda?s te krijgen, om Wietse zo in te halen. Dat lukte, want met de oproeragenda?s kon hij de oorlogsagenda?s, die hem zeker drie agenda?s gekost zouden hebben, neutraliseren. De laatste agenda was weer een oproer. Deze ging naar Helène, die hem aan Dirk Jan gaf, waardoor Dirk Jan het spel met evenveel agenda?s eindigde als hij het begon.
Dirk Jan was niet zo te spreken over het spel. De hoeveelheid biedkaarten is wel erg beperkt, en je kunt flink het slachtoffer worden van pestacties van je medespelers. Het was hem onduidelijk wat je nu eigenlijk moet doen in dit spel. De anderen vonden het eigenlijk best OK.

Uitslag: Peter Hein 6, Wietse 4, Helène 3, Dirk Jan 0
Waardering: Helène, Peter Hein en Wietse 3, Dirk Jan 2

Funkenschlag

Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Olaf en Willemien, met Anda als supporter

Bas had gevraagd of Dagmar en Niek Funkenschlag van Friedemann Friese mee wilden nemen. Dat hadden ze braaf gedaan en ze wilden het ook nog wel spelen, net als Olaf die er voor het eerst was. Nadat Bas met de uitleg begonnen was kwam Willemien nog binnen. Toen ze aan de andere tafel reclame maakten met het feit dat je in hun spel mensen kon vermoorden (waar ze net nog Dirk Jan mee hadden weten te lokken) schoof ze aan bij Funkenschlag.
Het bord kan aan twee kanten gebruikt worden, met Duitsland of Amerika. Dagmar had alleen nog Duitsland gespeeld, dus wilde nu Amerika wel proberen. Een gebied moest met vijf spelers niet meedoen en om een beetje samenhang te houden werd de noordoost hoek uitgesloten.
Bij de eerste bouwfase ging Bas min of meer achter Olaf in de zuidoost hoek zitten. Dat leverde hem in het begin wat goedkope routes op, maar zorgde ervoor dat hij de laatste paar rondes van spelfase 1 niet meer kon bouwen. Het voordeel daarvan was wel dat hij die tijd steeds laatste in de speelvolgorde was.
Niek had in de eerste ronde de duurste centrale gekocht en mocht het laatst bouwen. Hij ging in het noordwesten zitten. Dit leverde hem in het begin redelijk wat dure routes op, maar hierdoor was hij relatief ongehinderd door anderen. Tegen het eind kon hij hierdoor goedkoop huizen in nog onbebouwde steden in het zuidwesten zetten, waar nog niemand anders in de buurt was.
Speelfase 3 duurde slechts een ronde. Er waren genoeg grote (dure) centrales te koop, dus erg hevig werd er niet geboden. Niek en Bas breidden hun capaciteit uit tot 17 huizen, maar konden beiden maar net op de 15 huizen komen om het spel te doen eindigen. Toen had Bas nog iets meer geld over en won het spel. Allen vonden het een erg goed spel.

Uitslag (huizen met stroom en geld als tiebreaker):
Bas 15 (20), Niek 15 (15), Willemien 13 (7), Dagmar 13 (3), Olaf 12
Waardering: Bas en Dagmar 5, Niek en Willemien 4½, Olaf 4.

Edel, Stein & Reich

Spelers: Dirk Jan, Helène, Peter Hein en Wietse

Na Senator was er ruim tijd voor nog een middellang spel. Peter Hein had ook Edel, Stein & Reich mee, uit de kleine aleareeks. Helène had het een tijd geleden al eens eerder gespeeld, voor Dirk Jan en Wietse was het nieuw.
Wederom een spel dat in drie rondes wordt gespeeld, bestaande uit meerdere beurten. Niemand had enig idee hoe vaak de aandelen langskwamen, zodat hier niet fors op ingezet werd toen ze voor het eerst langskwamen. Dirk Jan kreeg zonder concurrentie de eerste, en in ruil voor wat edelstenen liet hij de tweede aan Peter Hein. Verder kwamen ze niet voorbij, zodat beide spelers tien miljoen cashten. De waarde van de aandelen was nu wel duidelijk, wat hun populariteit ernstig verhoogde.
Maar dan moet je er wel op durven bieden. Dat is het listige met dit spel: als teveel mensen iets willen, krijgt niemand het. Helène koos vaak voor wat haar de veiligste optie leek. Meestal is dat geld, omdat er geen lange-termijn voordelen tegenover staan. Toch was geld redelijk populair, zeker als het alternatief van de edelstenen niet interessant is. Daardoor moest ze vaak edelstenen afgeven om toch het geld te krijgen. Op een gegeven moment had ze zelfs geen edelsteen meer over. Na twee rondes had ze alleen wel veel geld, en daar gaat het uiteindelijk om.
De derde ronde was voor Dirk Jan en Peter Hein. Dirk Jan richtte zich volledig op de topazen en smaragden. Hierdoor kon hij bij duels veilig de robijnen bieden, en hield hij altijd wat interessants over aan de duels. Omdat Helène nauwelijks meer edelstenen had, moest ze hopen dat ze met niemand conflicten zou hebben. Helaas gebeurde dat regelmatig, zodat ze wel gedwongen was voor een mager bod de actie aan de ander over te laten. Wietse ging de derde ronde in met een grote voorsprong, en veel robijnen. Maar omdat Dirk Jan er geen been in zag zijn robijnen te lozen bij Peter Hein, raakte Wietse zijn meerderheid bij robijnen kwijt aan Peter Hein. De laatste kreeg door een gebeurteniskaart ook nog eens een bonus voor de robijnen. Ten slotte had Peter Hein het geluk dat het in de derde ronde maar liefst drie keer voorkwam dat hij als enige zijn actie mocht doen. Dat bleek grote gevolgen te hebben voor de einduitslag, die ontzettend krap was. 
Wietse vond het spel helemaal niets, vooral omdat hij voor zijn gevoel vaak geen zinnige keuze kon maken, en je teveel afhankelijk bent van de keuzes van de anderen. Dirk Jan en Peter Hein zagen dit anders, omdat je wel degelijk kunt inspelen op de (waarschijnlijke) keuzes van de anderen.

Uitslag: Peter Hein 93, Wietse 91, Dirk Jan 90, Helène 59
Waardering: Dirk Jan en Peter Hein 3½, Helène 2, Wietse 1½