Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein, René en Wendy
Gespeelde spellen:
Shadows over Camelot
Industria
Bongo
Turbo Taxi
Typo
Een rustige avond bij René deze keer, met zes spelers. Traditiegetrouw werd er eerst geweifeld welke spellen er gespeeld zouden worden en met wie, maar uiteindelijk begonnen twee groepjes aan Shadows over Camelot en Industria.
Spelers: Bas, René en Dagmar
Dagmar had na de vele positieve reacties op Boardgamegeek het nieuwe coöperatieve spel Shadows over Camelot gekocht (de Duitse versie dan). René en Bas wilden het wel met haar spelen, ondanks hun afkeer van de andere coöperatieve klassieker In de Ban van de Ring.
In Shadows over Camelot moeten de ridders proberen het kwade te verslaan. Het kwade heeft in dit spel echter vele gedaanten, namelijk een aantal queestes en een aantal aanvalskrachten die op de muren van Camelot staan te beuken. En dit alles simultaan. De snode plannen van het kwaad kunnen afgewend worden door je ridder naar een van de conflictlocaties te sturen en daar combinaties van kaarten uit te spelen. Om het spel een extra dimensie te geven, krijgen de spelers aan het begin van het spel een kaart waarop staat welke rol ze spelen, die van getrouwe ridder of van verrader (één verrader op zeven getrouwen).
Een spelersbeurt bestaat uit twee delen, eerst moet je een actie kiezen voor de tegenstanden: een kaart trekken, een aanvalsmachine voor de poort van Camelot plaatsen of een levenspunt van jezelf inleveren. Daarna mag je óf naar een andere locatie reizen, of op de locatie waar je bent handkaarten uitspelen waarmee je probeert het conflict in jouw voordeel te beslechten.
De drie ridders die deze keer moesten proberen de toekomst van Camelot veilig te stellen, waren duidelijk nog niet erg geoefend. Ze verloren slag na slag en ondertussen werd Camelot steeds verder ingesloten door vechtmachines. Het was dan ook een kwestie van tijd voor dat Camelot geheel omsingeld was en de kwade machten Camelot overnamen.
Dagmar was de enige die het spel nog wel leuk had gevonden. René en Bas vonden dat het er wel heel erg op leek dat het zo goed als onmogelijk is om het spel te winnen. Zij vermoedden dat de enige manier om dit spel te winnen is, is hopen dat je de verrader kaart trekt zodat je wint als het spel verloren wordt. Dagmar had al verwacht dat ze zouden verliezen. Het zou volgens haar wel heel suf zijn geweest als je meteen de eerste keer al wint. De ridders hadden in dit potje amper gebruik gemaakt van hun speciale eigenschappen en bovendien was de volgorde waarin het kwaad bevochten werd misschien niet helemaal handig geweest. Maar het is wel duidelijk dat voor de volgende poging op zoek zal moeten naar andere mederidders!
Uitslag: gezamenlijk verloren (gedeelde smart is halve smart)
Waardering: Dagmar 3½, René en Bas 2
Spelers: Niek, Peter Hein en Wendy
Peter Hein had Industria weer meegenomen, dat Wendy ook graag eens wilde spelen. De anderen waren ook wel benieuwd naar Shadows over Camelot, maar niet ?offerde? zich op, omdat hij Shadows over Camelot toch wel een keer zou spelen.
Niek en Wendy uitten aan het begin al hun zorgen over de hoeveelheid geld die in het spel komt, en waren erg zuinig met bieden. Zo kwam het dat Peter Hein tot zijn verrassing een paar keer met een fabriek werd opgescheept waarvan hij dacht dat een van de anderen het wel zou willen hebben. Verder was vooral Wendy geïnteresseerd in (productie)fabrieken, terwijl Niek juist voor de snelle punten van de technologieën ging. Hij probeerde daarbij ook verbindingen te creëren, maar dat was nog behoorlijk lastig. Wendy liet de verbindingen voor wat ze waren, en probeerde juist punten te scoren met de bonusfiches, door veel fabrieken met dezelfde symbolen te kopen. Helaas had ze begrepen dat een bonusfiche drie punten per fabriek op zou leveren en een verbinding maar twee, terwijl het juist andersom is. Dit kostte haar op het eind zeker punten.
In tegenstelling tot het vorige potje circuleerde het geld nu flink tussen de spelers. De productiegebouwen waren aardig verdeeld, wat dit natuurlijk in de hand werkt. Niek had er wat minder dan Peter Hein en Wendy, maar dit werd gecompenseerd doordat hij telkens met de grondstoffiches opgezadeld werd.
Heel erg was dit niet voor hem, want zo hield hij geld over om op de technologieën te kunnen bieden. Peter Hein en Wendy hadden elkaar tijdens het spel iets teveel dwars gezeten door elkaar bepaalde fiches niet te gunnen omdat de prijs te laag was, terwijl ze zelf minder aan deze fiches hadden. Of het de hoofdoorzaak is, blijft natuurlijk een open vraag, maar feit blijft wel dat Niek het spel won.
Iedereen vond het een prima spel, dat alleen wel aardig lang kan duren. Voor Niek lang genoeg om weer naar huis te gaan.
Uitslag: Niek 48, Peter Hein 46, Wendy 45
Waardering: Peter Hein en Wendy 3½, Niek 3
Spelers: Bas, René en Dagmar
Bas had Dagmar en Niek het dobbel/reactie spel Bongo mee laten nemen. Bij Bongo gooi je met een aantal dobbelstenen waar lastig te onthouden dieren op staan: een gnoe, neushoorn en bongo. René en Dagmar hadden vooral veel moeite om de bongo en gnoe uit elkaar te houden (kon je zien aan de vorm van de hoorn). Dagmar wilde deze beesten dan ook omdopen in koe en geit, maar hier stak Bas een stokje voor.
Zodra de dobbelstenen gegooid zijn moet je eerst kijken naar gele dobbelstenen. Hier staan streepjes op (1, 2 of 3). Als je twee keer hetzelfde getal hebt, moet je op zoek gaan naar een van de drie beesten die precies zo vaak op tafel ligt. Maar als er meerder beesten precies zo vaak gegooid zijn, dan moet je juist het andere dier noemen. Als je twee verschillende getallen gooit, moet je het missende getal nemen en dan kijken welk dier exact zovaak op tafel ligt, etc.
Bas is erg goed in dit soort spelletjes. Hij had dan ook net zo goed een solo potje kunnen gaan spelen, want hij scoorde zes punten op een rij en had daarmee de juiste combinatie van dierenpunten gescoord. René en Dagmar hadden beide geen een keer sneller dan Bas gezien welk dier ze hadden moeten roepen en hadden dus beide 0 punten. De waardering was dan ook geen verrassing, Bas was positief, René en Dagmar niet.
Uitslag : Bas 6, René en Dagmar 2
Waardering: Bas 4, René en Dagmar 2
Spelers: Bas, René en Dagmar
Een oud spel van Friedemann Friese (Flickwerk) is door Queen Games opnieuw uitgegeven. Hierbij zijn wel twee kenmerken van de Friedemann Friese spellen verloren gegaan: de doos is niet langer groen en de speltitel bestaat niet meer uit woorden met een F. Ook het thema is aangepast. Flickwerk was namelijk een puzzelspel over het aansluiten van computers op een netwerk. Turbo Taxi is een puzzelspel dat gaat over het aanleggen van een route voor twee taxi?s van het begin- naar het eindpunt van een route.
Alle spelers hebben een eigen plankje met een raster voor 3 bij 3 vierkante tegels en een eigen set tegels. Iedereen heeft precies dezelfde tegels. Verder ligt een zelfde set speelmateriaal centraal op tafel. Op deze set zetten de spelers op de randen van het veld twee setjes neer die met elkaar verbonden moeten gaan worden. Daarna wordt een van de tegels opengedraaid en in het midden op dit bordje gelegd. De spelers zoeken vervolgens uit hun set hetzelfde stukje en leggen dit op dezelfde manier neer op hun bord. Vervolgens moeten ze proberen de rest van de stukken zo neer te leggen dat de twee setjes verbonden worden, zonder dat er loss stukjes weg het bordje aflopen. Wie dit als eerste voor elkaar heeft, wint de starttegel uit de centrale set. Op deze manier worden alle 12 de stukken één keer als centraal veld gebruikt.
Niet verrassend was dit ook een echt Basspel. Hij scoorde dan ook in rap tempo het ene punt na het andere. René wist hem nog twee keer af te troeven en Dagmar begon het somber in te zien dat ze überhaupt nog een puntje zou scoren. Tot haar grote opluchting lukte dit met het laatste punt. René en Dagmar hadden het spel niet echt geweldig gevonden, Bas was het hier niet mee eens. Maar dit was geen verrassing, gezien zijn voorkeur voor dit soort spelletjes.
Uitslag: Bas 9, René 2, Dagmar 1
Waardering : Bas 4, René en Dagmar 2½
Spelers: Peter Hein, René en Wendy
Peter Hein en Wendy waren nog wel in voor een spel, de anderen gingen weer naar huis. Op René na uiteraard, en hij wilde ook best nog een kort spel spelen. De keuze viel op Typo, de lettervariant van Take 5!
Er werden twee rondjes gespeeld, beid met de oorspronkelijke regels van Cwali. In de eerste ronde werden de woorden erg lang voordat een van de spelers een rij moest pakken. Daarna ging het hard; iedereen had de moeilijke letters tot het eind bewaard. Na twee rondes had Wendy uiteindelijk de minste strafpunten gekregen. Een eenvoudig woordspel, dat tenminste lekker snel doorspeelt.
Uitslag: Wendy 15, Peter Hein 20, René 25
Waardering: allen 3