Geplaatst door Spelers: Dagmar, Helène, Niek, Peter Hein en Wendy
Gespeelde spellen:
Vliegen Vangen
Shadows over Camelot
Met maar vijf spelers is de zomervakantie nu echt begonnen. Dagmar en Niek waren voorbereid, en hadden Shadows over Camelot weer meegenomen. In afwachting op Wendy speelden de anderen eerst een potje Vliegen Vangen.
Spelers: Dagmar, Helène, Niek en Peter Hein
Voor Helène was dit spel nieuw, de rest had het al eens eerder gespeeld. Gelukkig is het erg simpel, en was Dagmar snel klaar met de uitleg. Helène liet niet merken dat ze het voor het eerst deed, want ze wist telkens feilloos in te schatten hoeveel iedereen had geboden. Vooral bij de spuitfles kwam dat erg van pas. De negatieve kaarten die de anderen kregen belandden dus ook bij haar. Peter Hein kreeg ook nog een paar kaarten, en Niek verheugde zich op een bord met erwten en een spiegelei. In de laatste ronde verraste Helène weer iedereen door als enige niet al haar vliegen in te zetten en daardoor weer het correcte aantal te voorspellen. Daarmee kreeg ze weer wat pluspunten, en negeerde daarmee de negatieve kaarten die ze van de anderen had gekregen. Zo claimde ze een terechte overwinning.
Uitslag: Helène 4, Peter Hein 3, Niek 2, Dagmar 0
Waardering: Dagmar, Helène en Niek 3, Peter Hein 2½
Spelers: Dagmar, Helène, Niek en Peter Hein
Dagmar wilde Shadows over Camelot graag weer eens spelen, en hoopte nu op wat welwillender medespelers dan de vorige keer (en natuurlijk op een overwinning van de trouwe ridders). De anderen waren er allemaal voor in, en namen de rol van een ridder op zich. Dagmar speelde met Sir Palamedes, de Saraceen. Wendy was Koning Arthur zelf, Helène, Niek en Peter Hein speelden respectievelijk Galahad, Tristan en Gawain. Dagmar nam zelf de uitleg voor haar rekening, maar de regelmatig gehoorde opmerking ?dat hoeven jullie nog niet te weten? maakte haar al verdacht nog voor de rollenkaarten waren verdeeld. Zou ze voorschot nemen op een eventueel verraderschap?
Nadat iedereen zich eerst in Camelot had versterkt, trokken de ridders richting verschillende queesten. Arthur ging een confrontatie aan met de Zwarte Ridder, Tristan bond de strijd aan met de Picten, Galahad ging op zoek naar de graal en Palamedes probeerde Excalibur te ontfutselen van de Vrouwe van het Meer. Gawain bleef nog een tijdje in Camelot, en loste daarna Galahad af bij de Graal.
De meeste spelers kozen in het begin voor het trekken van zwarte kaarten, maar toen dit wel erg verveld begon te worden, stapten ze over op het opgeven van levenspunten of het plaatsen van blijdes. Palamedes lachte af en toe wat vals als er weer zo?n ding kwam, maar het was Gawain die nog de meeste aandacht naar zich trok, door af en toe de verkeerde adviezen aan zijn mederidders te geven. Zo probeerde Arthur vergeefs de wapenrusting van Lancelot te redden, waar hij (zij) beter direct naar Camelot had kunnen gaan om af te rekenen met enkele blijdes.
Gawain begon echter een steeds groter wantrouwen in Palamedes te krijgen, en besloot hem te beschuldigen. De trouweloze Noord-Afrikaan bleek inderdaad een verraderlijke inborst te hebben. Over de vijfde colonne gesproken! Vanaf dat moment werden de zaken erg hachelijk voor de getrouwen. Dankzij enkele geslaagde veldtochten tegen Saksen en Picten en enkel succesvolle duels met de Zwarte Ridder, lagen er al aardig wat witte zwaarden in Camelot. Het was nu zaak om zo snel mogelijk queesten af te werken, voor Camelot ten onder zou gaan aan de aanvalsmachines. Dat bleek nog niet zo eenvoudig. Tristan, Galahad en Gawain dachten samen de Saksen er wel onder te kunnen krijgen, maar konden maar niet de juiste krachten vinden. Ook interventie van Arthur mocht niet baten. Palamedes profiteerde hier natuurlijk van en deed er alles aan om de strijd tegen de Saksen te ondermijnen. Galahad moest als eerste afhaken en terugkeren naar Camelot voor versterking.
De blijdes bleven maar komen, dus zat er voor de ridders niet veel anders op dan het inleveren van levenspunten. De dappere Galahad besloot zich op te offeren voor de goede zaak. Gawain probeerde datzelfde lot af te wenden met behulp van Merlijn, maar hij had buiten de listen van de akelige Morgan le Fay gerekend. Zij dook ineens op en maakte alle ridders (behalve natuurlijk Palamedes) een levenspunt afhandig. Dit betekende de collectieve dood van Gawain, Arthur en Tristan, en het einde van de wanhopige strijd tegen het kwaad, dat nu ook weer zegevierde.
Iedereen vond het een leuk spel. De spanning steeg erg naarmate het einde, en de uitkomst had alle kanten op kunnen gaan. Dagmar vond het zelfs jammer dat ze gewonnen had. Ze had graag een overwinning van de getrouwen te zien, om sommige criticasters de mond te snoeren. Gezien de waarderingen moet er snel genoeg een nieuwe kans komen.
Waardering: Peter Hein 4½, Dagmar, Helène, Niek en Wendy 4