Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Niek, Peter Hein, René en Willemien
Gespeelde spellen:
Ter ere van haar verjaardag wilde Dagmar de spellenavond graag bij haar thuis houden. Het vooruitzicht van een spel onder het genot van gebak was voor de anderen genoeg reden om te komen. Ook René was weer eens van de partij.
Spelers: Niek, Peter Hein en René
Amazone is een gloednieuw spel van 999 Games, dat Peter Hein graag eens wilde proberen. Sommige spelers lieten zich afschrikken door de vier sterren voor geluk die achter op de doos staan. In amazone gaan de spelers op expeditie in het oerwoud, en doen daarbij verschillende dorpjes aan. Als je ergens een hut bouwt krijg je een fiche en mag je daarna verder naar een volgend dorp.
Na het lezen van de regels had Peter Hein een beetje een Kniziagevoel, omdat je voor het scoren van punten zowel fiches van alle kleuren moet krijgen, als zoveel mogelijk van individuele kleuren. Verder krijg je nog een opdracht met daarop vier dorpjes waarin je moet bouwen. Deze dorpjes liggen natuurlijk lekker ver uit elkaar. Voor ieder dorp op je kaart waar je geen hut bouwt krijg je drie punten aftrek. Genoeg reden dus om overal een hut te willen bouwen. Maar gelukkig is het bouwen van een hut erg duur en wordt bovendien steeds duurder, dus je moet zorgvuldige afwegingen maken. En natuurlijk niet te lang wachten, want dan pikt iemand anders die gunstige locatie in.
Na een korte uitleg gingen de heren van start, met ieder in een verschillende hoek een hut (die natuurlijk niet gratis was). René specialiseerde zich direct in fiches met kameleons en vlinders. Zo zou hij hier aan het einde van het spel veel punten voor scoren, en tijdens het spel flink kunnen verdienen door een van beide opbrengstkaarten te spelen die bij deze fiches horen. Peter Hein daarentegen probeerde direct zijn opdracht te vervullen, nu dat nog relatief eenvoudig was. Hij plande het zo dat hij langs dorpjes kwam met allemaal verschillende fiches. Zo had hij als eerste van alle fiches een exemplaar en scoorde daarmee vier punten.
Daarna richtte hij zich fiches waar hij er al meerdere van had, om daarmee ook goed voor de dag te komen. Samen met Niek streed hij om de Indiofiches, die als joker ingezet kunnen worden. Als je bedenkt dat een hut minstens zes zilverstukken kost, en je een Indio voor ieder willekeurig fiche in kunt zetten, dan is zo?n fiche toch minstens zes zilverstukken waard zou je zeggen. Toch probeerden de spelers er goedkoop aan te komen en omdat iedereen dit deed kostten ze doorgaans maar vier of vijf zilverstukken.
Iedereen had tijdens het spel wel eens geldproblemen en werd daarmee gedwongen om een of meer beurten achter elkaar geld te sparen. Uiteindelijk had iedereen wel ongeveer evenveel hutten gebouwd en daarmee evenveel fiches. Omdat ook iedereen alle dorpen van zijn opdracht had bezocht, zaten de verschillen in de uitslag bijna alleen in de volorde waarin iedereen alle verschillende fiches had gekregen. De uitslag bleek daar dan ook precies mee overeen te komen.
Amazone is een leuk familiespel, dat ook deze veelspelers wel konden waarderen. En met die geluksfactor valt het reuze mee!
Uitslag: Peter Hein 16, Niek 13, René 10
Waardering: René 4, Niek en Peter Hein 3½
Spelers: Willemien, Bas, Dagmar en Dirk Jan
Ys is een bluf- en biedspel dat, heel origineel, gaat om het vergaren van de meeste punten. Het bieden gaat met het deels gesloten plaatsen van speelstukken met een bepaalde ?sterkte? op diverse velden op het bord.
Hiermee kunnen diverse kleuren edelstenen worden verzameld, die ieder een andere puntwaarde vertegenwoordigen die bovendien tijdens het spel gewijzigd kan worden.
Terugblikkend op het spelverloop zien we dat Willemien op alle kleuren behalve blauw en zwart aasde. Dagmar deed erg haar best om de maximale zwart score binnen te halen. Bas en Dirk Jan zaten elkaar ook behoorlijk in de weg in hun pogingen om zwarte edelstenen te verzamelen. Bas zette daarnaast ook veel op de ?beurs? in.
Aan het einde van het spel komen we er pas achter hoe de telling moet worden uitgevoerd. Tot die tijd werden alle pionnen direct na het plaatsen van de laatste open gedraaid, terwijl dit per wijk/sector moet gebeuren. Verder hebben we de Koningin (gespeeld door Bas) geïnterpreteerd als blokkade van de wijk.
Uitslag: Willemien 95, Bas 76, Dagmar 74, Dirk Jan 69
Waardering: Willemien, Bas en Dagmar 4, Dirk Jan 3½
Spelers: Niek, Peter Hein en René
Peter Hein had onlangs Raubritter gekregen, het nieuwste spel van Rüdiger Dorn. Dit is de auteur van mooie bordspellen als Händler von Genua en Goa, en van Jambo, Peter Heins favoriete tweepersoonsspel van dit moment, dus hij was erg benieuwd. Dagmar, die meer te maken had met de wijze waarop het in Peter Heins bezit gekomen was, wilde het ook graag spelen. Ze overwoog nog even om de denktijd van haar medespelers bij Ys te gebruiken voor een simultaan potje Raubritter, maar zacht daar toch maar van af.
In Raubritter komt de stapel schijven terug die we ook al in Händler von Genua zagen. De spelers bouwen een bord op bestaande uit vierkante tegels. Hierop staan burchten, dorpen of steden. Sommige zijn ook leeg. Plaats je een burcht, dan vertrekken hier maximaal vijf ridders uit om omliggende gebieden te veroveren. Op je burcht plaats je een stapel schijven (ridders), en beweegt deze in een recht lijn over andere vakjes. Op ieder vakje moet je een minimum aantal ridders achterlaten. Je stopt als je niet meer genoeg ridders hebt om verder te gaan, omdat er geen fiche meer is of simpelweg als je niet verder wilt. Ligt er al een ridder, dan plaats je die van jou er bovenop. Punten krijg je voor bezette burchten, dorpen of ridders, maar alleen als jouw ridder boven ligt. Het is dus zaak niet direct al je ridders in te zetten, en bezette dorpen en steden (die de meeste punten opleveren) zoveel mogelijk te beschermen met barrières als meren en bergen. Maar dat lukt natuurlijk niet altijd?
We begonnen allemaal vrij voorzichtig en zetten op een burcht vaak maar twee of drie ridders. Je voorraad ridders is beperkt en ze gaan makkelijk op. Al snel had René in een hoek van het bord een sterke aanwezigheid en omdat deze hoek aan de en kant begrensd werd door de rand van het bord en aan de andere kant door een bergketen waren zijn bezittingen hier erg veilig. Peter Hein en Niek konden in de hoeken nog wel een dorp of burcht afknabbelen, maar verder bleef het erg geel in deze hoek.
Elders op het bord gokten ze er op enkele steden te pakken en deze in dezelfde beurt te isoleren, maar dat lukte niet altijd. Doorgaans kon iemand anders wel een ridder inzetten, waardoor een tweede keer ingrijpen nodig was. Zo zaten Niek en Peter Hein elkaar wat vliegen af te vangen en kon René ook daar wat hoekjes inpikken en isoleren.
Uiteindelijk kregen Niek en Peter Hein nog wel wat steden te pakken, maar gezien de vele gele schijfjes was het niet verrassend dat René gewonnen had. Na Amazone was dit ook weer een heel aardig spel.
Uitslag: René 28, Peter Hein 25, Niek 21
Waardering: Peter Hein en René 3½, Niek 3