Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Gespeelde spellen:
Na weer een drukke avond volgde weer een rustige avond met vijf spelers. Omdat nog niet helemaal zeker was wie wanneer zou komen, haalde Peter Hein Jungle Speed uit de tas om het (eventuele) wachten te bekorten.
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Peter Hein had onlangs de uitbreiding van Jungle Speed gekregen. Omdat het alweer lang geleden was dat hij dit reactiespel gespeeld had was dit natuurlijk een goede aanleiding om het spel weer eens te spelen. Bas, Dagmar en Niek hadden het eerder gespeeld, maar dat was ook alweer lang geleden. Regels opfrissen was dus noodzakelijk. Wendy kwam ook net binnen en omdat zijn het überhaupt nooit gespeeld had, was een volledige uitleg sowieso noodzakelijk. Niet dat deze langer hoefde te duren dan enkele minuten.
Niek moest er nog een beetje inkomen. Of hij greep verkeerd, of hij werd afgetroefd door een van de anderen. Peter Hein ging als een speer en verloor bijna geen enkel duel. Hij had wel de fout gemaakt om alle kaarten van zowel het basisspel als van de uitbreiding te gebruiken. Hierdoor kwam het zelden voor dat hetzelfde symbool twee keer open lag. De meeste duels gingen op kleur, waardoor er zelden meer dan één kaart op het spel stond.
Toen er weer om symbolen gestreden moest worden hoopten de kaarten zich voor iedereen op, totdat er ineens een kaart met de handen verscheen. Peter Hein was het snelst, misschien zelfs iets te snel. De totem viel omver en in dat geval krijgt de veroorzaker alle stapels van zijn medespelers. Peter Hein claimde dat het kwam doordat de anderen hun hand op de zijne legden, de anderen hoonden dat weg en stemden collectief dat de kaarten voor hem waren. In plaats van met vier kaarten zat hij nu met enkele tientallen opgescheept.
Bijkomende schade hiervan was dat het spel nu een stuk langer zou duren, omdat iedereen nog aardig wat kaarten had. Na een tijdje werd maar besloten er een eind aan te breien, waarbij de speler met de minste kaarten als winnaar uitgeroepen zou worden. Dit bleek Bas te zijn.
Dagmar en Niek vonden het maar zo-zo (als bleek Dagmar er beter in te zijn dan ze op voorhand voorspelde), de anderen vonden het wel een lollig spel.
Uitslag (minste kaarten eerst): Bas, Wendy, Peter Hein, Dagmar, Niek
Waardering: Bas 3½, Peter Hein en Wendy 3, Dagmar en Niek 2
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Wendy had ook een kort spel mee in de vorm van Tsuro. Omdat het niet zo lang duurt stelde ze het voor als snel tussendoortje. De regels van Tsuro zijn erg simpel en lijken nogal op die van Metro. Om beurten leggen de spelers een kaart aan in een matrix van zes bij zes. Op deze kaarten staan routes tussen acht punten op de randen van de kaart, twee per kant (net als bij Metro). Iedereen begint met een speelfiguur aan de rand van het bord. Kaarten moeten tegen je speelfiguur aangelegd worden, waarna je poppetje de aangrenzende route moet volgen, net zolang tot hij bij een leeg vak komt, van het bord verdwijnt of een ander speelfiguur tegenkomt. In de laatste twee gevallen lig je uit het spel. Doel is om als enige over te blijven.
Iedereen begon in een andere hoek van het bord, om zoveel mogelijk vrije ruimte te hebben. Met vijf spelers kan natuurlijk niet iedereen een eigen hoek hebben; Dagmar en Niek deelden er eentje. Dat was niet erg handig, want al snel kwamen ze elkaar tegen. Eerst stonden ze gezellige samen op hetzelfde kaartje. Niek probeerde nog weg te komen (en sneed daarmee Peter Hein de pas af), maar Bas legde een kaartje neer waardoor hij zelf bij Dagmar en Niek langs schoof en ervoor zorgde dat hun speelfiguren elkaar ontmoetten en daarmee uitgeschakeld werden.
Bas, Peter Hein en Wendy hadden nu alledrie een eigen vrije ruimte van vijf vakjes. Omdat Peter Hein van hen als eerste moest leggen, zag hij de bui al hangen: ook als hij geschikte kaartjes trok waarmee hij alle vakken kon vullen moest hij hopen dat het bij de andere spelers mis zou gaan. Maar die geschikte kaartjes trok hij niet, waarmee hij de volgende was die er uit lag. Bas en Wendy konden blijven leggen en eindigden het spel samen voor het laatste lege vakje. Alle kaarten waren nu op, zodat het spel beëindigd was. De regels (die verder ook vrij wazig zijn) geven hierover geen uitsluitsel, zodat Bas en Wendy samen als winnaar werden uitgeroepen.
De reacties op het spel waren matig tot redelijk.
Uitslag: Bas en Wendy, Peter Hein, Dagmar en Niek
Waardering: Dagmar, Niek en Wendy 3, Bas en Peter Hein 2½
Spelers: Bas, Dagmar, Niek, Peter Hein en Wendy
Na twee vullertjes was iedereen wel toe aan een wat steviger spel. Op tafel lagen Ostia en Timbuktu. Omdat de eerste ervaring met Ostia nogal langdurig was en de aangegeven tijd van Timbuktu bovendien korter, werd het tweede spel gekozen.
Timbuktu is een spel met een sterk deductie-element. Iedere speler beheert een aantal kamelen, die elk vier goederen vervoeren. De kamelen leggen etappes af van oase naar oase. In de oases bevinden zicht echter dieven, die op bepaalde plekken toeslaan. Op die plekken hebben ze het echter maar op twee van de vijf verschillende goederen voorzien. Waar de dieven wat stelen wordt bepaald door combinaties van dievenkaarten. Er zijn vijf combinaties, waarvan elke speler er een in mag zien. Tijdens een etappe krijgt iedereen nog twee andere combinaties te zien, de rest moet je deduceren. Met deze informatie moeten de spelers dus proberen hun kamelen zo neer te zetten dat ze eindigen op plekken waar niet gestolen wordt, of waar goederen gestolen worden die de betreffende kameel niet bij zicht heeft.
In de eerste etappe was het voor iedereen nog even wennen aan het spelsysteem. Alle spelers verloren dus ook wat goederen, al bleef Wendy met twee verloren goederen nog redelijk buiten schot. Dagmar verloor er een enorme hoeveelheid en kwam daarmee al direct in een uitzichtloze positie. De daaropvolgende etappes verloor ze nauwelijks meer wat, maar de klap van de eerste etappe was te groot.
Naarmate het spel vorderde kreeg iedereen het steeds meer door en werden de denktijden langer. Wendy claimde in het begin nog dat ze het nog redelijk willekeurig aanpakte, haar lange denktijd, volgeladen kamelen (en bijbehorende rode konen) suggereerden na een tijdje toch iets anders.
De andere spelers haakten een voor een af. Alleen Niek wist na een valse start nog aardig wat goederen te behouden, maar te weinig om in de buurt te komen van de overwinning. Peter Hein zat iedere etappe weer minder op te letten dan de vorige en gleed af naar een roemloze laatste plaats. Bas hield het nog even langer vol, maar in de laatste etappe ging het ook voor hem mis en hij haalde nog een krappe derde plaats.
De reacties waren gemengd. Het spel bleek toch meer te bieden dan op het eerste gezicht leek. Desondanks was het niet naar ieders smaak.
Uitslag: Wendy 152 (15 goederen over), Niek 116 (10), Bas 83 (9), Dagmar 79 (7), Peter Hein 59 (7)
Waardering: Niek, Peter Hein en Wendy 3, Dagmar 2½, Bas 2