Geplaatst door Spelers: Bas, Dirk Jan, Peter Hein, Wendy en Willemien
Gespeelde spellen:
Wendy had voor deze avond op vijf spelers gerekend, precies genoeg om Celtica te testen. Het lag dus al klaar voordat er iemand was en toen het vijftal compleet was konden we direct beginnen.
Spelers: Bas, Dirk Jan, Peter Hein, Wendy en Willemien
Celtica is de nieuwste van Kramer & Kiesling en die namen doen het hart van menig spelliefhebber harder kloppen. Maar we moeten niet vergeten dat niet al hun spellen van het niveau van Torres zijn, ze hebben ook diverse familiespellen opgeleverd. Vorig jaar was dat nog That?s Life, nu dus Celtica.
Net als in That?s Life worden in Celtica enkele speelfiguren langs een vast traject geleid, met aan het eind een balans wie het beste gescoord heeft. In Celtica zijn de speelfiguren (druïden) echter niet spelergebonden en wordt er met kaarten gewerkt. Met de kaarten verplaats je telkens een druïde. De plaats waar de druïde terecht komt bepaalt of je edelstenen krijgt of juist moet inleveren. Met negen verschillende edelstenen heb je een amulet compleet; het doel van het spel is om zoveel mogelijk complete amuletten te bemachtigen.
Omdat het verschil tussen edelstenen krijgen en inleveren in het begin minimaal twee edelstenen is en tegen het einde oploopt tot acht maakt natuurlijk dat iedereen zijn kans grijpt om een druïde naar een plek te sturen waar edelstenen te krijgen zijn. Het probleem is dat je daarvoor wel de juiste kaarten moet hebben. Zolang je nog kaarten hebt, moet je deze spelen. Dan komt het regelmatig voor dat je wel naar een slechte plek moet gaan. Extra frustrerend als de volgende speler je dan met een grote grijns bedankt en de druïde verder leidt naar een gunstige plek. Heel veel keuzes zijn er dus niet te maken in het spel, behalve dan die bij de plaatsen waarbij je er voor kunt kiezen om een kaart te nemen of juist niet. Dit is een gok, want je loopt kans dat je een kaart trekt van een druïde die je daarmee alleen naar een slechte plek kunt leiden.
Dat je ook geluk kunt hebben bewees Bas, die een keer een kaart trok die hij net nodig had om twee slechte plekken te passeren en op een goede uit te komen. Dat scheelde een hoop edelstenen. Peter Hein had over geluk ook niet te klagen. Na een voorzichtig begin had hij al snel een amulet compleet en was druk bezig met een tweede. Bas en Wendy gingen ook goed, Dirk Jan en Willemien hadden meer moeite om een amulet compleet te krijgen.
Af en toe brachten de beleveniskaarten nog uitkomst, maar daar was dan wel een verlies aan edelstenen aan vooraf gegaan. Uiteindelijk eindige Bas het spel door de zwarte druïde te laten finishen. Dit leverde nog vijf edelstenen op, maar niet genoeg om een tweede amulet af te maken. Dat was Peter Hein en Wendy wel gelukt, waarbij Peter Hein net iets verder was met zijn derde. Dirk Jan en Willemien wachtten nog steeds op hun eerste amulet. Met vijf spelers worden de edelstenen natuurlijk over meer spelers verdeeld, zodat het verkrijgen van een amulet al een hele opgave kan zijn.
Niemand vond het een heel bijzonder spel; je kaarten bepalen toch wel heel erg je opties. Maar Celtica is snel gespeeld, ziet er erg sfeervol uit, dus niemand had het spel dan ook met grote tegenzin gedaan.
Uitslag: Peter Hein 2 amuletten (4 edelstenen), Wendy 2 (0), Bas 1, Willemien 0 (6), Dirk Jan 0 (4)
Waardering: Bas, Peter Hein en Wendy 2½, Dirk Jan en Willemien 2
Spelers: Bas, Dirk Jan, Peter Hein, Wendy en Willemien
Celtica was lekker snel afgelopen en zo was er nog tijd voor een wat langer spel. Peter Hein wilde Timbuktu nog wel eens spelen. Dirk Jan en Willemien kenden het niet en waren wel benieuwd. Wendy bewaarde goede herinneringen aan haar laatste potje, Bas minder. Maar na enig aarzelen wilde hij het nog wel een tweede kans geven.
De drie ervaren spelers hadden duidelijk van hun eerste potje geleerd en verloren in de eerste ronde weinig handelswaren. Dirk Jan en Willemien verloren er iets meer, maar hadden het snel onder de knie en bleven daarna in het tempo van de rest. Omdat je bij Timbuktu geen volledige informatie hebt, moet je soms beredeneerd gokken waar de veilige plaatsen staan. Dat dit niet altijd goed afloopt bewees Peter Hein, toen hij in een ronde met een paar gokjes drie handelswaren verloor. Maar dan had hij ook maar niet vier kamelen moeten concentreren op een enkel spoor, waarmee hij zijn eigen opties ernstig beperkte. Wendy ging net als de vorige keer erg lekker, met Bas in haar kielzog. De laatste ronde maakte ze jammer genoeg alleen een fout, waar ze zelf ook van te kijken stond. Bas meende in zijn overwinningsroes nog een fout te ontdekken die Wendy nog drie handelswaren zou kosten, maar gelukkig voor haar bleek dit niet het geval. Desondanks werd Bas de winnaar van deze pot, hetgeen een significant effect had op zijn waardering. Net als de vorige keer was er een eenduidige relatie tussen de punten en de overgebleven handelswaren.
Iedereen vond het wel een aardig spel, al is het wel een verschrikkelijk stil spel. De enige geluiden die te horen waren, waren de MSN-effecten van Jorrit in de kamer ernaast, die nauwelijks het idee had dat er vlakbij een spel gespeeld was. De spelers zelf hadden zich er niet aan gestoord.
Uitslag: Bas 143, Wendy 126, Willemin 96, Peter Hein 89, Dirk Jan 76
Waardering: Bas, Peter Hein, Wendy en Willemien 3½, Dirk Jan 3