Spel aan de Maas: 15 augustus 2006

Geplaatst door

Spelers: Anneke, Bas, Dagmar, Jacqueline, Niek, Peter Hein en Willemien

Gespeelde spellen:

Paniek in de Wei
Alexander de Grote
Vroeger of Later (2x)

Bas had namens Willemien, die vandaag jarig was, taart in het vooruitzicht gesteld en ineens was het een stuk drukker dan de vorige keer. Peter Hein probeerde Alexander de Grote nog eens op tafel te krijgen en had Dagmar en Niek bijna zover. Bas hoefde het niet nog eens te spelen, maar toen Dagmar spontaan besloot dat het wel aardig zou zijn om voor deze avond een heren- en een damesspel te doen. Terwijl de heren (inclusief dus Bas) met Alexander de Grote op veldtocht gingen, probeerden de dames indruk te maken op Rambo de Ram.

Paniek in de Wei

Spelers: Anneke, Dagmar, Jacqueline en Willemien

De schapen van Paniek in de Wei hadden geen hulp nodig om spelers te lokken. Het vrouwelijk deel van de aanwezigen werd als een magneet naar de koddige speelstukken toegetrokken. 
In Paniek in de Wei moeten de spelers proberen hun schapen in de kudde zo te manoeuvreren dat ze punten scoren in de verschillende weilanden waar ze door heen lopen. In het eerste weiland moet je proberen je beide schapen naast elkaar te laten staan. In het tweede weiland wil je dat je schapen zo ver mogelijk vooraan in de kudde staan zodat ze dicht bij de Romantische Ram Rambo zijn voor een kortstondige romance. In het derde weiland is het zwarte schaap ineens helemaal hip and happening en proberen alle schapen dus zo dicht mogelijk bij dit schaap te staan. In het vierde en laatste weiland staat de nachtmerrie van elk schaap also known as ?de schaapscheerder? te wachten. Dan zijn er dus punten te krijgen door zo ver mogelijk achterin te staan, zo ver mogelijk weg van ?het gevaar met de schaar?.
In je beurt kies je telkens een van de acties van je bordje. Uit ervaring wist Dagmar dat de plaatjes niet duidelijk genoeg waren om de acties die soms best op elkaar lijken uit elkaar te houden en daarom had ze een kopie gemaakt van de samenvatting van de spelregels zodat iedereen daar een exemplaar van bij de hand kon houden. De actie die je kiest bepaald meteen hoeveel stappen de kudde zet en dus hoe snel ze door de verschillende weilanden gaat.
Het spel moest in het begin een beetje op gang komen omdat iedereen aan het aftasten was hoe alles in elkaar greep. De scores gingen dan ook behoorlijk gelijk op. Pas in de latere weilanden wisten sommige schapen kortdurend een voorsprong op te bouwen. Alleen de schapen van Jacqueline wilden maar niet vooruit,maar dit werd mede verklaard door de oververmoeide herder die ondanks de steun van haar dochter de acties maar niet uit elkaar kon houden. Uiteindelijk waren het de schapen van Dagmar die de schapen van de jarige Willemien voor bleven en dus de winst binnen haalden. Iedereen had het wel een aardig spelletje gevonden, leuk om te doen maar zeker niet zo geweldig als de hype die rondom dit spel gaande is had doen verwachten.

Uitslag: Dagmar 32, Willemien 28, Anneke 27, Jacqueline 24
Waardering: Anneke 3½, Dagmar, Willemien en Jacqueline 3

Alexander de Grote

Spelers: Bas, Niek en Peter Hein

Niek houdt wel van historische thema?s en was dus wel voor Alexander de Grote te porren. Bas en Peter Hein benadrukten nog even het belang om als laatste aan de beurt te zijn, zodat het soms best kan lonen op de gunst van Alexander in te zetten.
In tegenstelling tot de vorige keer was Griekenland nu niet in een ronde gepiept. In deze regio zijn best wat steden en temples te stichten en Bas en Peter Hein probeerden daar wat meer van te profiteren. Meerdere rondes spelen helpt dan. Niek hielp mee door ook niet al in de laatste provincie te gaan staan. Hij had een regel niet goed doorgekregen (hij dacht dat na iedere ronde de blokjes weer geheim verdeeld zouden worden) en had zodoende een groter leger dan nodig op de been gebracht. Gelukkig voor hem niet desastreus, want hij wist nog wel wat punten te scoren.
Vervolgens kwam Klein-Azië aan bod. Dit is de leukste regio, want het is de minst eendimensionale. Je kunt alle kanten op, waardoor er altijd wel wat te doen is. Iedereen haalde dus aardig wat punten. Omdat Bas als enige nog blokjes over had kon hij in de volgende rondes doen waar hij zin in had. Hij rekte het spel nog even en scoorde daarmee extra punten voor de meeste legers. Hij stond nu op een aardige voorsprong. Peter Hein en Niek moesten elkaar nu niet in de weg gaan zitten om Bas niet te bevoordelen. Ze deden hun best in Egypte, maar helaas voor Niek vergat hij een stadsblokje te plaatsen in een provincie waar hij wel een stad had willen bouwen. Bas kon zo goedkoop een stad bouwen en doordat hij direct was doorgevaren naar Libië eindigde deze regio al na een ronde.
Perzië is een interessante regio omdat iedereen (tot nu toe) altijd het ?onverwachte? doet: de bergen met kosten 4 oversteken en direct naar laatste provincie gaan. Peter Hein probeerde dus maar wat anders en ging voor de tempels in het zuiden. Bas ging voor stedenbouw, althans dat dacht hij. Net als Niek in Egypte vergat hij stedenblokjes te plaatsen, waar hij pas achter kwam toen Niek al met zijn beurt bezig was. Hij wilde de steden alsnog plaatsen, maar Niek en Peter Hein waren streng en vonden dat Bas pech had, net als Niek de vorige regio. Niek kon daardoor beide steden bouwen in plaats van een voor hem en een voor Bas.
Alle spelers werden steeds zuiniger met hun legers en probeerden de grote punten in de steden en tempels te halen. Peter Hein had goede ervaringen met de tempels en richtte de meeste aandacht daarop. Niek en Bas stoeiden wat om de steden, waardoor het soms voorkwam dat geen van beide iets kon doen.
Bij de eindtelling hadden Niek en Peter Hein het gat met Bas bijna gedicht; de laatste punten zouden dus de beslissing brengen. Peter Heins strategie om zich bijna exclusief op de tempels richten betaalde zich nu uit. In bijna elke regio had hij de meeste tempels staan, laat staan de meeste tempels op het bord. Omdat Niek en Bas elkaar redelijk in evenwicht hielden bij de steden scoorden beide spelers daar veel minder mee. Peter Hein won dus met comfortabele voorsprong. Bas kon zich troosten in de gedachte dat ook als hij niet was vergeten de stedenblokjes in Perzië te plaatsen hij niet genoeg punten voor de winst had gehad.
Echt enthousiast was niemand over het spel. Het werkt op zich prima, maar het lijkt toch meer of je zes keer een minispelletje doet dan een groot spel. Het enige strategische element is het hebben van een meerderheid in steden of tempels op het hele bord en dat vonden de heren wat mager.

Uitslag: Peter Hein 90, Niek 79, Bas 78
Waardering: allen 3

Vroeger of Later

Spelers: Anneke, Dagmar, Jacqueline en Willemien

Paniek in de Wei had niet heel erg lang geduurd en daarom was er nog tijd voor een kort ander spelletje. Willemien had Vroeger of Later voor haar verjaardag gekregen (de vorige keer was het haar zo goed bevallen dat ze het onmiddellijk bovenaan haar verlanglijstje had gezet). Het werd een leerzaam en hilarisch potje. Vooral toen werd geclaimd dat de volgorde niet klopte (het vermoeden bestond dat Jip en Janneke er eerder waren dan de Efteling) en de volgorde toch goed lag maar de datums wel heel erg dicht bij elkaar in de buurt lagen (de Efteling werd geopend op 31 mei 1952 en Jip en Janneke zagen pas op 13 september van datzelfde jaar het levenslicht) werd er hard gelachen. Uiteindelijk won Dagmar tot haar verbazing en werd Anneke tweede. De twee jonkies hadden verwacht dat hun gebrek aan jaren hen zou opbreken, maar schijnbaar zijn de scholen zo slecht niet als vaak wordt gesuggereerd. Iedereen had erg veel lol gehad van Vroeger en Later en dit is terug te zien in de waarderingen.

Uitslag: Dagmar 1, Anneke 2, Jacqueline 3 en Willemien 4
Waardering: Dagmar, Anneke, Jacqueline en Willemien 4

Spelers: Bas, Niek en Peter Hein

De dames waren inmiddels alweer begonnen met hun tweede spel, Vroeger of Later. Bij gebrek aan betere alternatieven pakten de heren een stapel kaarten van de andere kant van de tafel en begonnen hun eigen potje.
Het ging lang gelijk op, maar na een paar keer fout te zitten moest Niek lossen. Het ging nu tussen Bas en Peter Hein, die elkaar weinig toegaven. Een reeks gebeurtenissen in de eerste helft van de 19e eeuw werd Bas echter fataal. Van de kroning van Napoleon tot keizer tot aan de eerste spoorlijn in Nederland, een periode van minder dan vijftig jaar werden maar liefst zes kaartjes getrokken, sommige op maar anderhalf jaar van elkaar. Bas en Peter Hein twijfelden bij verschillende gebeurtenissen over de juiste volgorde, maar het bleek dat in beide gevallen de volgorde klopte. Helaas voor Bas was hij degene die het in twijfel had getrokken en kreeg hij strafkaarten. Met nog maar twee kaarten te gaan hoefde Peter Hein zich nergens zorgen over te maken en hij maakte het eenvoudig af.
Het blijft een leuk triviaspel, aldus alle aanwezigen.

Waardering: Peter Hein 4, Bas en Niek 3½