Geplaatst door De opkomst in Prinsenland was vrij hoog, 10 personen uiteindelijk, zodat er in drie groepen gespeeld werd. Bas bofte dat hij medespelers vond voor Puerto Rico, zijn favoriet die Jacqueline gelukkig ook in de kast heeft staan. Peter Hein wilde een nieuw spel uitproberen voor 4-jarigen en ouder en daarna wilde hij Augsburg 1520 spelen dat Wendy mee zou brengen. Gelukkig vond hij medespelers die het niveau van het eerste spel aandurfden.
Jacqueline stelde de overgeblevenen, Ernst en Hélène, voor om San Marco te spelen.
Gespeelde spellen:
Dier op Dier
Puerto Rico
San Marco
Augsburg 1520
Metro
Ramba Samba
Spelers: Ilja en Peter Hein
In afwachting op Wendy en Augsburg 1520 haalde Peter Hein Dier op Dier uit de tas, een kinderspel dat hij onlangs aangeschaft had. Met alleen volwassen spelers bleek het ook een vermakelijk spel, dus als tussendoortje of opwarmertje op een spellenavond leek het hem wel geschikt.
Dier op Dier is een eenvoudig behendigheidsspelletje. Iedere speler krijgt een verzameling beesten in verschillende vormen. Deze moeten op elkaar gestapeld worden. Wie als eerste al zijn dieren kwijt is wint het spel.
Ilja begon goed en mocht een paar keer meerdere dieren stapelen. Peter Hein was de eerste die de toren gedeeltelijk in liet storten, wat hem voor straf twee extra dieren opleverde. Maar daarna was het lot hem gunstiger gezind. Een keer liet Ilja de toren instorten met een van zijn speelstukken, wat alleen maar gunstig is. Zijn voorraad was nu kleiner dan die van Ilja. De toren was na herhaaldelijk instorten nu erg laag geworden, waardoor het voor hem een koud kunstje was om al zijn dieren te kunnen plaatsen.
Halverwege was Wendy binnengekomen. Ze vond de speelstukken in ieder geval leuk om te zien. Over het spel zelf waren beide spelers ook erg te spreken.
Waardering: beiden een 4
Spelers: Anne-Marie, Bas en Martin
Nadat Bas de regels van het spel had uitgelegd zijn we het spel gaan spelen.
Tijdens het spelen worden er nog een aantal details gemeld over de regels, welke voor de nieuwelingen tijdens het spelen ook steeds duidelijker werden. Het was wel duidelijk dat aan het begin van het spel de akkers moesten worden omgeploegd, zodat de daarop verbouwde gewassen later konden worden verscheept. Tijdens het bouwen van gebouwen moest er nog vaak gekeken worden wat de voordelen ervan waren, hoewel bij een aantal daarvan de naam al voor zich sprak. Na vele ronden van verbouwen en verwerken van grondstoffen, en vervolgens het verkopen/verschepen ervan eindigde het spel op het moment dat de kolonisten op waren.
We vonden het alledrie een erg leuk spel, mede doordat het zoveel verschillende elementen bevat. Het was alleen wat jammer dat er weinig interactie is tussen de spelers onderling.
Uitslag: Martin 36, Bas 35, Anne-Marie 29
Waardering: Bas en Martin 5, Anne-Marie 4
Spelers: Ernst, Helene en Jacqueline
Ernst en Helene vonden het prima om San Marco te spelen, op voorstel van Jacqueline. Alle drie hadden ze San Marco al eens gespeeld al was dat wel lang geleden waardoor de spelregels behoorlijk weggezakt waren.
Jacqueline las de regels nog eens hardop voor en al lezende pikte iedereen ze weer op. Nadat ieder vier keer gedobbeld had en zijn of haar edelen over de eilanden had verspreid had Jacqueline als eerste de functie van verdeler. Zowel iedere verdeling als het maken van de keuze door de kiezers kostte wel wat tijd en doordat er met drie personen gespeeld werd, werd dit onderdeel als nadeel ervaren ten opzichte van het spelen met zijn vieren. Het haalde de dynamiek enigszins uit het spel, was het unanieme oordeel.
Er werden bruggen gebouwd, edelen geplaatst, gewisseld en soms verbannen en de doge vloog over de Venetiaanse eilanden om punten te verdelen over de edelen.
Helene was eerst bang dat haar edelen te veel op één eiland geconcentreerd waren, maar door strategisch spelen wist ze vrij snel in het spel de koppositie in te nemen. Jacqueline volgde haar op gepaste afstand en Ernst was en bleef hekkensluiter. Hij had niet veel geluk: geregeld werden juist zijn edelen verbannen of gewisseld.
Uitslag: Helene 91, Jacqueline 74, Ernst 52
Waardering: Ernst 3½, Helene en Jacqueline 3
Spelers: Ilja, Peter Hein, Wendy en Willemien
Het beestenspel werd snel opgeruimd om plaats te maken voor Augsburg 1520. Wendy was na twee spelletjes inmiddels redelijk ervaren en kon de regels nu soepel uitleggen. Dat was maar goed ook, want tegen het einde van de uitleg kwam Willemien ook binnen. De uitleg werd nog eens gedaan, maar dat vonden Ilja en Peter Hein niet bezwaarlijk, omdat ze zo de regels makkelijker konden onthouden.
Wendy had geleerd van haar eerste potje en investeerde nu veel in het verkrijgen van extra biedkaarten om te kopen. Ze zat snel op het hoogste niveau, waardoor ze er iedere beurt twee gratis kreeg en er ook nog eens zes kon kopen (op voorwaarde dat ze genoeg geld had). Ilja ging voor het geld en Peter Hein en Willemien kwamen door een paar kaarten waarmee ze extra punten kregen snel op voorsprong. Maar helaas trapten ze daarmee in een beginnersval: ze konden niet op tijd de kerk komen om meer dan 25 punten te mogen hebben. Willemien ontbrak het aan geld, Peter Hein had wel geld maar kon de juiste actie niet bemachtigen.
De volgende beurt was de kerk voor hen dus prioriteit. Ilja en Wendy deden het nog even rustig aan en investeerden verder in een goed uitgangspositie voor later. Bovendien werd een kerk voor hen alleen maar goedkoper.
Twee rondes voor het einde kwam het omslagpunt. Willemien raakte de hoogste positie in twee richtingen kwijt en Wendy had nu genoeg geld verzameld voor de kerk. Omdat ze veel punten kreeg, stond ze binnen de kortste keren voor de drempel van de dom. Ze had de bouwmeester genomen en kon daarmee een dom bouwen zonder dat dat een extra actie kostte. Bovendien had ze nu zo?n enorme hoeveelheid biedkaarten over dat ze veel veilingen en daarmee punten kon winnen. Willemien had nu beter gepland en kocht de dom voor het te laat was. Ilja had nog wel veel kaarten over, maar ze waren teveel verspreid over de verschillende patriciërs zodat ze niet meer de juiste actie kreeg om een dom te kunnen maken. De grote klaper van 17 punten die ze de laatste ronde maakte kon ze dus niet volledig innen. Peter Hein had wel genoeg gespaard voor een dom, maar helaas voor hem was dat helemaal niet nodig; hij bleef als enige onder de 45 punten zitten.
Wendy had nu zo?n grote puntenproductie opgebouwd dat ze de anderen ruim voor bleef; haar ervaring had zich uitbetaald.
Iedereen vond het wel een plezierig spel, in tegenstelling tot sommige anderen die dit spel de vorige keren hadden gespeeld.
Uitslag
Waardering: allen 3½
Spelers: Anne-Marie, Bas en Martin
Na het uitleggen van de regels, wederom door Bas, beginnen we met het (lukraak) aanleggen van metrorails. De bedoeling van het spel is om de routes van je eigen metro?s zo lang mogelijk te maken en die van de anderen zo kort mogelijk. Naarmate de kaart gevulder geraakt wordt ook de denktijd langer. Martin maakt op een gegeven moment een route van 22 lang, welke in het midden van het bord eindigt. Hiermee verdient hij 44 punten en komt met stip bovenaan te staan. Hij werd echter in de eindsprint nog door Bas ingehaald.
We vonden het alledrie wel een aardig spel om af en toe te spelen. Het spel bevat behoorlijk wat interactie met de andere spelers omdat alle rails op hetzelfde bord worden aangelegd. Dit kan af en toe wel leiden tot lange denktijden, maar het maakt het spel wel attractief.
Uitslag: Bas 83, Martin 68, Anne-Marie 62
Waardering: Bas 3½, Martin 3 en Anne-Marie 3
Spelers: Ilja, Martin, Peter Hein en Wendy
Het gros van de spelers ging weer naar huis, maar zoals altijd waren er wel een paar spelers te porren voor nog één spelletje. Peter Hein was vanavond van de kinderspellen en had ook Ramba Samba nog meegenomen. Dit is weer een grabbelspel van Zoch. Maar in plaats van in je eentje grabbelen (Dokto Schlüsselbart) of met z?n tweeën (Dschamál) gaat in Ramba Samba iedereen tegelijk op zoek naar het passende vormpje.
De vormen in Ramba Samba zijn nog best lastig te onderscheiden, maar dat leek Ilja niet te deren. Ze had al snel een paar klerenhangers verdiend voor de anderen er ook maar eentje hadden (uitgezonderd de eerste, die door Wendy verdiend werd). Naarmate de zak leger raakte werd het steeds makkelijker de juiste vorm te vinden en kwamen Martin en Peter Hein ook in het spel. Is het omdat ze de stukken echt beter konden vinden of was het een kwestie van brute kracht? Feit is dat er enkele malen stevig aan een stuk getrokken werd toen twee spelers het tegelijk hadden gevonden.
Ilja en Wendy kwamen in het tweede bedrijf wat minder voor, waardoor Martin en Peter Hein uiteindelijk de meeste klerenhangers hadden verdiend.
De spelers die Doktor Schlüsselbart eerder hadden gespeeld vonden deze variant toch wat leuker, al vond Martin het lood om oud ijzer. Ilja kon de vergelijking niet maken maar vond dit spel nog best plezierig.
Uitslag:
Waardering: Ilja en Peter Hein 3, Wendy 2½, Martin 2