Spel aan de Maas: 2 januari 2007

Geplaatst door

Gespeelde spellen:

Section X (2x)
De Val van Rome
Bus
Pueblo

Het was de tweede week van de kerstvakantie, voor Dirk Jan de gelegenheid de spellenavond weer eens bij hem te doen, met de waarschuwing dat zijn zoon(tje)s mee zouden spelen. Beide zoons werden direct aangetrokken tot De Val van Rome, dat Peter Hein had meegebracht. Bas wilde dat ook wel proberen. Nadat Anne-Marie en Ilja ook binnengekomen waren begonnen zij samen met Ilja en Dirk Jan aan Section X. Halverwege de regeluitleg van beide spellen kwam Willemien binnen. Gelukkig voor haar kon ze Bas en Ilja bereid vinden om met haar een spel te gaan doen, zodat er drie groepen van drie ontstonden.

Val van Rome

Spelers: Jaap, Leunis en Peter Hein

Ieder jaar komt er wel een nieuwe variant uit van Kolonisten van Catan. Tijdens de afgelopen editie van Spiel was dat De Val van Rome, dat in tegenstelling tot zijn twee voorgangers (Candamir en Elasund) wel in een Nederlandse editie verscheen. Het zal ongetwijfeld met het thema te maken hebben. Waar een populaire TV-serie al niet toe kan leiden.
In De Val van Rome beheren de spelers twee barbarenstammen die, op de vlucht voor de Hunnen, het Romeinse Rijk binnenvallen en de steden plunderen. Na een tijdje settelen ze zich daar en stichten nieuwe rijken.
Peter Hein had het al eens gespeeld, maar in dat potje kwamen de punten vrijwel alleen uit stedenbouw. Hij wilde nu iets anders proberen en trok met zijn barbarenlegers eerst door alle provincies heen om daar steden te plunderen. Dit leverde hem in totaal vier bonuspunten op, maar het duurde daardoor ook erg lang voor hij steden kon veroveren. Dit heeft als groot nadeel dat je grondstoffenproductie lange tijd ondermaats blijft. Hij probeerde dus om maar zo vaak mogelijk op goede kruispunten te staan, zodat hij toch nog wat kreeg.
De beide broers gingen wel snel over op het steden van stichten, maar niet altijd aan goede productiegetallen. Daardoor duurde het bij hen ook langer voor de productie goed van de grond komt. Zo viel Rome al heel snel voor het ruitervolk van Leunis, maar omdat Rome slechts aan een graanveld met getal ?4? grenst levert dit in het spel niet zoveel op. Thematisch gezien toch een beetje vreemd, omdat Rome met vijf torens wel erg moeilijk te plunderen en in te nemen is. Je zou dan toch een bonuspunt of iets dergelijks verwachten.
Leunis was succesvoller in het veroveren van steden dan Jaap. Jaap kwam vaak de juiste grondstoffen tekort om huifkarren te bouwen, die nodig zijn voor een verdere expansie van je rijk.
Toen Peter Hein eindelijk ook begon met het bouwen van steden was het bord al vrij vol met de steden van Jaap en Leunis. Daardoor waren er niet zoveel plekken meer van waar uit je makkelijk uit kon breiden. Bovendien maakte hij de fout zich weer te vestigen in de fuik die Hispania heet, met een rijk van Jaap net om de hoek.
Leunis kon ongestoord uitbreiden in Zuid-Italië, waar niemand in de buurt zat. Met zijn andere volk zat hij langs de Noordzeekust. Daarnaast had hij al bijna sinds het begin de Diplomatenkaart, goed voor een bonus van twee punten. Met zeven veroverde steden was hij dicht bij de overwinning. Peter Hein had nu ook vier steden en had nog twee punten nodig. Helaas voor hem had hij net niet de juiste grondstoffen voor twee huifkarren en zou dus op negen punten blijven steken. Voor Leunis waren grondstoffen geen probleem en hij wist zonder veel moeite een achtste stad te veroveren voor zijn tiende punt. Dat deed hij met zijn ruitervolk in Zuid-Italië. Had hij met zijn krijgerstam een vierde stad veroverd dan had hij zelfs nog twee bonuspunten gescoord en was op twaalf punten geëindigd. Maar voor de overwinning was dat niet nodig.
Alle spelers waren redelijk te spreken over deze variant. Prima, maar duidelijk minder dan het origineel.

Uitslag: Leunis 10, Peter Hein 9, Jaap 6
Waardering: Jaap en Leunis 3, Peter Hein 2½

Bus

Spelers: Bas, Ilja en Willemien

Willemien kwam laat aan op de spellenavond bij Dirk Jan en de acht al aanwezige spelers hadden twee spellen uitgekozen die met maximaal vier spelers gespeeld konden worden. Gelukkig waren Ilja en Bas zo lief om zich los te scheuren van de uitleg van “Section X” respectievelijk “De Val van Rome” om samen met Willemien een spel voor drie uit te zoeken.
Het werd Bus. Nieuw voor Ilja, bekend bij de andere twee. Dat Ilja nog niet ervaren was leverde in ieder geval Willemien voordeel op dat ze niet erg gepest werd door gemene zetten van Ilja. Ze kon haar buslijnen mooi naar de plekken leggen waar ze daarna de goede gebouwen kon bouwen en Ilja pikte ook de passagiers nauwelijks voor haar neus weg. Maar dat kwam ook omdat Willemien een buslijnennet had gelegd dat nauwelijks raakte aan Bas en Ilja. Het was niet zo makkelijk om punten te halen want er waren veel kruisingen waar twee verschillende gebouwen waren gebouwd zodat veel reizigers geen bus namen om bij hun bestemming te komen, maar gewoon het kruispunt overstaken. Ook was er een duidelijke
oververtegenwoordiging van uitgaansgelegenheden en te weinig werkplekken (wishful thinking?). Na de eerste twee beurten liep Willemien al drie punten voor op Bas en Ilja, hetgeen veel is voor dit spel. In de volgende twee beurten liep ze nog twee punten uit op Bas, die gelukkig ondertussen wel wat punten haalde. Later liep Bas nog een puntje in, maar daarmee haalde hij de beginspurt niet in. Ilja doorgrondde de mechanismes van het spel in de loop van het spel, maar dat was niet voldoende om Bas en Willemien bij te houden.

Uitslag: Willemien 16, Bas 12, Ilja 4
Waardering: Bas en Willemien 5, Ilja 4½

Pueblo

Spelers: Bas, Ilja, Peter Hein en Willemien

Bus en De Val van Rome waren tegelijkertijd klaar. Omdat de jongens verder gingen met hun Gameboys waren er nog vier spelers over. Peter Hein zag Tai Pan liggen en wist het wel. Ilja was daar ook wel voor in, Bas was minder enthousiast. Willemien vroeg hem dan met een alternatief te komen en hij stelde Pueblo voor. Daar kon iedereen zich wel in vinden.
Voor Ilja was het nieuw, zodat Bas even kort de regels uitlegde en vervolgens het spel begon. Natuurlijk plaatste iedereen eerst zijn gekleurde speelstukken laag en in het midden, met de bedoeling die later af te dekken met de neutral speelstukken. Peter Hein scoorde in de eerste rondes wat meer strafpunten dan de rest, omdat zijn stuk nogal in het zicht stond van de bouwmeester die net aan zijn ronde was begonnen. Daarna wist hij de schade goed te beperken, daarbij geholpen door de andere spelers die zo vriendelijk waren hun stukken voor de zijne te plaatsen.
Ilja had in het begin nog niet zoveel strafpunten gekregen, maar toen ze eenmaal een paar stukken aan de rand van het bord had staan vlogen de punten haar om de oren. Bas en Willemien hadden hetzelfde probleem. Iedereen had dit spel een grote afkeer om de hoogte in te gaan. Liever werd een stuk aan de hoek op het speelbord geplaatst dan dat iemand hoger dan het tweede niveau ging. Peter Hein besloot zijn laatste stuk dan toch maar tot niveau drie te brengen, in de wetenschap dat hij die later van minstens twee kanten zou kunnen afschermen voor de bouwmeester langs kwam. De anderen bleven liever laag plaatsen, zodat hij de enige was met een zichtbare steen op het derde niveau. Maar omdat de anderen op de lage niveaus al zijn stukken vakkundig hadden ingebouwd scoorde hij nauwelijks strafpunten. De eindstand was dus ook duidelijk.
Ilja was haar eerste kennismaking goed bevallen, de rest blijft het een leuk spel vinden.

Uitslag:
Waardering: Bas, Peter Hein en Willemien 4, Ilja 3½