Geplaatst door Spelers: Anne-Marie, Bas, Dagmar, Ilja, Niek, Peter Hein, Wendy en Willemien
Gespeelde spellen:
BattleLore
Caylus
Bedriegers Bedrogen
Peter Hein had Dagmar beloofd haar en Niek deze avond BattleLore te leren, wat toch een stuk gemakkelijker gaat dan met alleen de regels in handen. Helen dacht nog even met Peter Hein samen te spelen om het tegelijk ook te leren, maar kreeg al bij de voorbereiding het idee dat dit niet helemaal haar spel was. De dappere poging werd desondanks gewaardeerd. De andere vijf spelers namen een kijkje op Peter Heins spellenzolder en kwamen heel ambitieus terug met Caylus.
Spelers: Dagmar, Niek en Peter Hein
Voor dit leerpotje had Peter Hein het achtste scenario geselecteerd, ?A Burgundian Chevauchée?. Een scenario met alleen menselijke troepen, maar wel met een volledige War Council. Zo konden Dagmar en Niek direct kennis maken met het concept Lore en had Peter Hein de gelegenheid eens met een War Council te spelen. Hij speelde zelf met de Franse troepen (de standaards), Dagmar en Niek speelden samen met de Engelsen (de vlaggen).
In dit scenario scoren de Engelsen een extra punt als ze de brug in het zuidwesten weten te bezetten, die natuurlijk verdedigd wordt door enkele Engelse troepen. Desondanks maakten de Engelsen een eerste charge in het centrum, om daar een heuvel vlak voor de frontlinie van de Fransen in te nemen. De eerste charge moest het slechts met beperkte dekking doen, en voordat de arme ruiters er erg in hadden stonden ze omsingeld door Franse troepen. Lang duurde het niet voor ze sneuvelden. De Fransen trokken daarmee meer op in noordelijke richting, waar ze opgewacht werden door enkele boogschutters. Het stond er zwart van Engelse troepen, die allemaal strategisch rondom de heuvels gemanoeuvreerd waren zodat ze allen dapper waren.
Dit was echter precies waar Peter Hein op hoopte. Nu was het tijd om zijn Lorekaart ?The Hills Rumble? te spelen. Met het nodige dobbelgeluk vielen de Engelse figuren bij bosjes neer, enkele eenheden gedecimeerd achterlatend. Na dit bloedbad besloot hij door te stoten in het centrum van het strijdperk. Dagmar en Niek wisten hun manschappen echter te hergroeperen en deden een tegenaanval over de westelijke flank. Ze begonnen nu serieuze progressie te boeken richting de brug, die uiteindelijk in hun handen viel. Ook de daar nog aanwezige Franse boogschutters liepen gevaar aan mootjes gehakt te worden door de Engelse elitetroepen. Dit noopte Peter Hein tot het spelen van een Teleport, waarmee hij de sterke maar erg trage keurtroepen weer terug naar hun startpositie verdreef.
Dit verkleinde de kansen aanzienlijk voor Dagmar en Niek om voldoende eenheden van Peter Hein te elimineren. Die kon zich nu helemaal weer op het centrum concentreren, waar hij zijn cavalerie enkele charges liet uitvoeren om links en rechts slachtoffers te maken.
De stand was nu 4-3 in het voordeel van Peter Hein, met aan beide kanten enkele gewonde eenheden die nog maar een of twee figuren van eliminatie waren verwijderd. De beslissing kwam weer in de vorm van een Lorekaart. Peter Hein deed een Sneak Attack met zijn elitetroepen, die wat afzijdig van het strijdgewoel stonden. Dankzij deze kaart konden ze ineens het hart van het strijdperk betreden. De Engelse boogschutters hebben nooit geweten wat die rode flits nu precies was.
Deze slag werd daarmee in het voordeel van de Fransen beslecht. Peter Hein dobbelde in het begin aanzienlijk beter, maar daarna werd dat erg gelijkgetrokken waardoor zich toch een spannende strijd ontspon. Dagmar en Niek moeten nog even aan het spel wennen, maar zijn in ieder geval blij dat ze het eens gespeeld hebben.
Uitslag: Peter Hein 5, Dagmar en Niek 3
Waardering: Peter Hein 4, Dagmar en Niek 3
Spelers: Anne-Marie, Bas, Ilja, Wendy en Willemien
Op zoek naar een leuk spel voor vijf personen toog een heel gezelschap naar Peter Hein?s befaamde spellenzolder, behalve Ilja die net een innige relatie met één van de katten had gekregen. Het werd tenslotte Caylus. Bas en Ilja probeerden stukje bij beetje de regels op te diepen uit hun geheugen. De betekenis van de magische tip ?let goed op de VOLGORDE? werd velen later tijdens het spelen op pijnlijke wijze duidelijk. Menig listig uitgebroed plan liep stuk op blokjes linnen die niet op het juiste moment en de juiste plaats aanwezig wilden zijn. Al gauw was iedereen verwikkeld in een constante strijd om producten, geld, privileges en gebouwen. Als je je aandacht richt op het ene dreigt het andere in het water te vallen. Willemien lag tot haar eigen verbazing al snel aan kop en bleef dat lange tijd volhouden. Bas was een meester in het kopen van gewilde gebouwen en sprokkelde zo heel wat punten bij elkaar. Wendy liet zich verleiden tot diepe uitspraken zoals ? Zelfs als je achter me ligt, lig je voor op mij!? en Ilja wist veel privileges binnen te halen. Het bewegen van de provoost gaf regelmatig aanleiding tot schaamteloze manipulaties van medespelers (Kijk eens hoever ze al voorligt!).
Naarmate het spel vorderde en het eind in zicht begon te komen werd er steeds meer gespaard om met een goed gebouw een grote klapper te kunnen maken. Uiteindelijk lukte het Ilja om het prestigegebouw van 25 punten net op tijd binnen te slepen en daarmee de overwinning te behalen.
Uitslag: Ilja 76, Wendy 70, Willemien 69, Bas 62, Anne-Marie 28
Waardering: Bas, Wendy en Ilja 4½, Willemien 3½, Anne-Marie 3
Spelers: Dagmar, Niek en Peter Hein
Elders in Frankrijk (en ruim 100 jaar later) waren de anderen natuurlijk nog lang niet klaar. Dagmar had Bedriegers Bedrogen mee, dat ze graag nog eens wilde spelen. Alle drie de spelers kenden het al, dus uitleg was bij wijze van uitzondering eens niet nodig. Niet dat de regels dan helemaal niet meer geraadpleegd hoeven te worden. De informatie op de kaarten is zo summier dat je voortdurend in de regels zit te bladeren om te zien hoe een kaart nu ook alweer precies werkt.
Niek maakte een goede start door in de eerste ronde al twee kaarten te bemachtigen. Helaas voor Peter Hein betekende dit dat hij er nu geen kreeg. Niek kreeg dat daarna nog een paar keer voor elkaar. Het is geen wonder dat hij volhoudt dat dit spel slechts een lage geluksfactor kent, zeker minder dan iets als BattleLore om maar een willekeurig spel te noemen?
Ook Dagmar had af en toe eens geluk, excuus, deed een slimme zet en behaalde in een ronde meerdere kaarten. Peter Hein was niet zo gewiekst, maar had gelukkig wel ingezet op de kaarten met hoge waardes.
Niek had uiteindelijk verreweg de meeste kaarten, maar doordat hij niet alle soorten had was zijn voorsprong op Dagmar nog niet eens zo groot. Maar winnen is winnen, dus wie zeurt daar over?
Uitslag: Niek 24, Dagmar 19, Peter Hein 11
Waardering: Niek 3½, Peter Hein 3, Dagmar 2