Spel aan de Maas: 27 februari 2007

Geplaatst door

Spelers: Anne-Marie, Bas, Dagmar, Dirk Jan, Ilja, Niek, Peter Hein, Wendy en Willemien

Gespeelde spellen:

Waterloo
Arkadia
Hermagor
Chinese Muur
Wizard
Fiji

Dagmar en Niek waren weer eens gastvrouw en ?heer, waarop Niek zijn kans schoon zag om Waterloo weer op tafel te krijgen. Ilja was daar wel weer voor te porren, dus op voorhand was een tafel al geclaimd en waren Ilja en Niek al bezig toen de rest nog bezig was uit te zoeken wie wat met wie ging spelen. Omdat niet iedereen op tijd was, trokken enkele vroege vogels Coloretto uit de kast, maar voor het zover was waren er alweer zes spelers aanwezig en kon toch de spellenbalts beginnen, waarbij verschillende spelers hun waren aanprezen. Peter Hein vond snel liefhebbers voor Hermagor, Wendy viel met de deur in huis en suggereerde Arkadia.

Waterloo

Spelers: Niek en Ilja

Het Phalanx spel Waterloo was Niek en Ilja de vorige keer goed bevallen en nu de regels er nog redelijk in zaten van een aantal weken geleden, werd besloten om het nog eens te spelen. Uiteraard waren nu de spelersrollen omgedraaid zodat Ilja met de Geallieerden speelde en Niek met zijn geliefde Franse troepen. Opnieuw werd de korte variant gespeeld.
Zoals te verwachten nam Niek direct La Haye Saine en Frishermont in aangezien die in de eerste ronde onbeschermd zijn. Aangezien de Fransen winnen als zij aan het eind van het spel deze plaatsen en Hougoumont of het dorp Mont-Saint-Jean bezitten, verwisselde Ilja het zwakke Engelse leger in Hougomont voor een sterker leger. Niek startte met een belegering van Hougomont. Ilja besloot daarop om diverse tegenaanvallen te doen op Niek zijn troepenmacht. In de rol van de Geallieerden is dat echter gevaarlijk omdat in het korte spel de Franse troepenmacht sterker is in het veld. I.t.t. Napoleon zelf die zijn elite-troepen (Grenadiers van de Oude Garde) pas op het laatst in de strijd bracht, stuurde Niek deze troepen direct naar de frontlinie waar zij met hun hoge waardes een belangrijke invloed hadden.
Ilja had wel successen maar dat ging ten koste van goede troepen. Toen zij uiteindelijk in de derde ronde La Haye Sainte had veroverd op Niek en daarmee haar laatste kaarten van die spelersronde had verspeeld kon Niek met nog 5 resterende kaarten een aantal keren achter elkaar aanvallen en met zijn numerieke overmacht veroverde hij EN Hougomont EN heroverde hij La Haye Sainte waarna het spel feitelijk gespeeld was, na zo?n anderhalf uur. Er werd dan ook besloten om de vierde ronde niet meer te spelen.
Het is net als met North & South belangrijk om je te realiseren welke taak je hebt om te winnen en daar op te spelen. De korte versie kent een duidelijke aanvallersrol voor de Fransen en een verdedigende rol voor de geallieerden. Dit miskennen leidt vermoedelijk altijd tot verlies. Beide spelers hadden het spel weer goed gewaardeerd, ondanks de gelijke startopstelling lijkt ieder spelverloop zich volledig anders te ontwikkelen.

Waardering: beiden 4

Arkadia

Spelers: Wendy, Willemien, Dirk Jan en Dagmar

Wendy had Arkadia meegenomen. Alleen voor Dirk Jan was het spel helemaal nieuw, de andere spelers hadden het al een keer gedaan (en Wendy zelfs twee keer). Na de eerste keer Arkadia overheerste het gevoel dat het spel potentie had, maar dat je het vaker moet doen om het spel goed te doorgronden. Het kostte Wendy dan ook geen moeite om de groep over te halen Arkadia te gaan doen. Dirk Jan kreeg van alle kanten op het hart gedrukt dat hij er zich vooral niet druk om hoefde te maken dat hij nog niets van het spel begreep, want dat gevoel had iedereen bij het eerste potje gehad. En daarnaast werd hem aangeraden niet te lang te wachten met het inruilen van de banieren.
Dagmar besloot een experimentele strategie te volgen waarbij ze zo snel mogelijk haar mannetjes ging inzetten en de daarmee verworven dukaten ook snel inwisselde voor cold cash. Wendy volgde dezelfde strategie, alleen iets minder extreem in vergelijking met Dagmar. Willemien keek wat meer de kat uit de boom in afwachting van haar kans. Dirk Jan deed precies wat iedereen verwachtte, hij wachtte veel te lang met het inzetten van zijn banieren en kon daardoor dus niet al zijn mannetjes in het spel brengen. Doordat er veel agressiever werd gespeeld dan de eerste keer, werden er ook veel meer dukaten vergeven en verzilverd. Dagmar was als eerste door haar banieren heen. Wendy en Willemien waren er net wat zuiniger op geweest waardoor zij in de slotfase nog een paar lekkere klappers konden maken. Dirk Jan was te zuinig geweest waardoor hij zijn dukaten niet op tijd had verzilverd. Wendy was overtuigend de winnaar waardoor de conclusie gerechtvaardigd lijkt dat het zinvol is om agressief te spelen, maar het wel slim is om iets achter de hand te houden voor de slotfase. Met het stijgen van de ervaring, ging ook de waardering van Arkadia omhoog.

Uitslag: Wendy 120, Dagmar 106, Willemien 94, Dirk Jan 86
Waardering: Willemien 4, Dagmar en Wendy 3½, Dirk Jan 3

Hermagor

Spelers: Anne-Marie, Bas en Peter Hein

De vorige keer was Hermagor in de volle bezetting van vijf spelers gespeeld. Peter Hein wilde het nu wel eens met minder proberen en zodra hij twee medespelers had gevonden ging hij maar tot uitleggen over. De spellensuggereerritueel had hem weer lang genoeg geduurd.
Met drie spelers worden er ook slechts drie rijen op de markt gebruikt. Dit heeft als logische consequentie dat het aanbod in verschillende goederen nogal kan variëren per beurt en dat was goed te merken. Het kwam regelmatig voor dat een goed helemaal niet beschikbaar was, of op slechts een fiche.
In de eerste ronde probeerde iedereen simpelweg zoveel mogelijk fiches te bemachtigen, om alle opties open te houden. Vanuit de startpositie in Hermagor kun je namelijk alle kanten op en zolang je maar een paar productiefiches hebt, kun je altijd wel wat leuks doen. De volgende rondes was dat natuurlijk minder het geval en waren alle spelers uit op specifieke productiefiches. In deze fase van het spel was het dan ook eerder regel dan uitzondering dat de handelaren in de markt direct op een productiefiche geplaatst werden, om het zo voor de concurrentie moeilijk te maken dit fiche in te pikken. Het toeval wilde dat alle spelers telkens op verschillende goederen inzetten, waardoor er geen bittere strijd ontstond om het eigendom van een bepaald fiche (wat natuurlijk vooral voordelig is voor de niet betrokken speler).
Bas en Peter Hein waren lekker bezig met het plannen van een zo efficiënt mogelijke route. In hun geval kwam ?efficiënt? erop neer dat jet met de handelaar niet op en neer hoeft te reizen langs dezelfde weg om een regio in te sluiten. Gegeven de opbouw van het bord en de beschikbaarheid van productiefiches was dat natuurlijk niet altijd mogelijk. Anne-Marie had niet altijd zin om diep in de buidel te tasten om een lange weg af te leggen om maar een goed te kunnen verkopen en koos er af en toe voor om maar voor de helft van het geld te reizen en dan geen handelspost te plaatsen.
Peter Hein had geleerd van de vorige keer en spreidde zijn handelsposten nu gelijkelijk over de verschillende hertogdommen (graafschappen of baronieën, daar wil ik van af wezen). Ook probeerde hij z?n route zo te plannen dat hij zoveel mogelijk regio?s insloot voor de extra inkomsten. Vooral als je als eerste bij een symbool een schijf mag plaatsen is dit lucratief. Maar bij het insluiten van regio?s bleek er nog een significant verschil te bestaan met het spel met vijf spelers. Omdat er meer acties beschikbaar zijn kun je meer huizen plaatsen en dus meer regio?s insluiten. Daardoor kun je meer schijfjes plaatsen dan je hebt, dus je moet uitkijken dat je niet de verkeerde regio?s insluit. De spelers kwamen er min of meer tegelijk achter dat ze niet genoeg schijfjes hadden om overal waar ze dat wilden er een te plaatsen. De regio?s werden dus met wat meer beleid ingesloten.
Bij de eindtelling scoorden Bas en Peter Hein flink op de prijstabel (allebei meer dan 30) en Peter Hein ook aardig in de regio?s. De hoofdroute was in handen van Bas. Anne-Marie viste daar een beetje achter het net en moest het vooral hebben van haar inkomsten en zuinige uitgaven tijdens het spel. Uiteindelijk bleek Peter Hein de winnaar, vermoedelijk doordat hij de meeste schijfjes had geplaatst op de hoogste waardes op de prijzentabel.
Het spel was uiteindelijk in iets van anderhalf uur gespeeld en werd goed ontvangen.

Uitslag: Peter Hein 163, Bas 145, Anne-Marie 118
Waardering: Bas 4, Anne-Marie en Peter Hein 3½

De Chinese Muur

Spelers: Dagmar, Wendy, Willemien en Dirk Jan

Dagmar wilde graag de Chinese Muur nog een keer spelen. Ze vertelde er eerlijk bij dat ze het spel niet zo leuk vond, maar nog twijfelde wat voor een waardering ze er voor de recensie van moest gaan maken. Het spel verliep heel voorspelbaar. Iedereen lette namelijk redelijk goed op dat de volgende speler nergens een meerderheid had aan het begin van zijn beurt. Hierdoor groeide het aantal kaarten dan bij elk rijtje lag. Soms ging er een rijtje uit omdat spelers hoopten dat als ze iemand anders met rust zouden laten, hen die rust ook gegund zou worden. Meestal was dit vergeefs. Willemien was tenslotte als eerste door haar kaarten heen waardoor Dagmar als laatste nog kaarten mocht aanleggen. Toen zij aan de beurt was, werden er twee rijtjes opgeruimd doordat ze hier de meeste punten had. Omdat ze als enige in de nieuwe rij een kaart kon leggen won ze zonder dat de andere spelers hier wat aan konden doen alle vier de fiches van deze rijen. In de derde rij lagen bovendien zulke lage kaarten dat ze ook hier beide fiches kon krijgen. Hierdoor kreeg ze in de laatste ronde een lawine aan punten over zich heen. Maar omdat dit puur geluk (of pech voor de anderen was) en niets met enige wijsheid te maken had, had dit geen invloed op haar waardering. De andere spelers waren het grondig met Dagmar eens dat De Chinese Muur erg saai en voorspelbaar was. Peter Hein riep nog vanaf de zijlijn dat hij toch echt positieve verhalen over dit spel had gelezen, maar niemand liet zich daardoor overhalen om een hoge waardering te geven.

Uitslag: Dagmar 33, Dirk Jan 14, Wendy 13, Willemien 7
Waardering: Dagmar 2, Wendy, Dirk Jan en Willemien 1½

Wizard

Spelers: Anne-Marie, Bas, Ilja, Niek en Peter Hein

Waterloo en Hermagor waren praktisch tegelijk afgelopen. Op zoek naar een kaartspel ter aflsuiting kwam Peter Hein (niet geheel verrassend) met Wizard aanzetten. Niet echt een kort spelletje, maar wel altijd leuk. Misschien had hij beter iets anders kunnen kiezen, want na acht ronden stond hij nog steeds negatief, op -7 maar liefst. De strijd om de eerste plaats ging op dat moment tussen Bas en Niek. Anne-Marie en Ilja, die het beiden voor het eerst speelden, zaten daar ergens tussenin.
Niek stond praktisch het hele spel voor, maar twee of drie rondes voor het einde verloor hij de eerste plek aan Bas. Anne-Marie speelde een paar keer een kaart die Niek slecht uit kwam en, vooral, waarop hij niet had geanticipeerd. Maar misschien werd hij ook afgeleid door Willemien, die inmiddels uitgespeeld was en bij wijze van vermaak de paartjes uit Busen Memo probeerde te koppelen. De heren, getrouwd of vader als ze waren, probeerden natuurlijk hun best te doen zich op Wizard te concentreren, terwijl Anne-Marie en Ilja er geen been in zagen commentaar te leveren op het, ehm, spelmateriaal van Busen Memo.
De laatste ronden zagen nog een verbetering van de posities van Peter Hein (niet ten opzichte van de andere spelers, maar hij stond tenminste weer in de plus) en Bas, die niet meer te achterhalen was door Niek. Wellicht dat hij daardoor een niet eens zo zuinige waardering gaf. Anne-Marie en Ilja vonden het in ieder geval erg leuk en de waardering van Niek en Peter Hein laat zich raden.

Uitslag: Bas 35, Niek 29, Ilja 9, Anne-Marie 8, Peter Hein 4
Waardering: Niek en Peter Hein 4, Anne-Marie en Ilja 4, Bas 3

Fiji

Spelers: Dagmar, Willemien en Dirk Jan

Wendy vond het een mooie tijd om huiswaarts te keren. De rest van de spelers was begonnen aan een potje Wizard. Dagmar stelde voor om Fiji te doen. Willemien en Dirk Jan waren wel benieuwd naar het spel dat op de vorige spellenavond zo enthousiast was ontvangen. De eerste ronde was het natuurlijk een beetje aftasten voor hen omdat ze het voor het eerst deden, maar al snel hadden ze door hoe de vork in de steel stak. Vooral Dirk Jan kwam steeds beter op dreef en wist vooral goed in te schatten wat de dames gingen bieden zodat hij regelmatig als enige iets anders bood en dus de buit binnen haalde. Na vier rondes had hij dan ook de meeste schrompelkopjes in de wacht gesleept. Iedereen had het een leuk, origineel, kort spelletje gevonden.

Uitslag: Dirk Jan 5, Willemien 4, Dagmar 3
Waardering: Dagmar 4, Willemien en Dirk Jan 3½