Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Else, Mark, Niek, Peter Hein, Wendy en Willemien
Gespeelde spellen:
Portobello Market
Runebound
Morgenland
Cartagena 2
Megastar
Treehouse
Na een paar pogingen was de spellenavond dan toch bij Mark. Na een potje eerder dit jaar had hij zelf Runebound aangeschaft. Peter Hein zag zijn kans en opperde vooraf om dat te gaan spelen. Mark bedacht zich niet en had het al klaargelegd, zodat hij en Peter Hein deze avond wel zoet waren. De anderen bekeken het aanbod van Dagmar of de spellenkast van Mark.
Spelers: Bas, Dagmar en Willemien
Dagmar had een stapel verse spellen meegenomen en Bas en Willemien wilden Portobello Market wel proberen. In Portobello Market moeten de spelers in het bekende wijkje in Londen marktkramen bouwen op de meest winstgevende plaatsen.
In een spelersbeurt mag je een bepaald aantal acties doen waarbij je mag kiezen uit twee verschillende acties, namelijk het plaatsen van marktkramen of het plaatsen van klanten. Zodra een straat volgebouwd is en aan beide uiteinden een klant is, wordt de straat gewaardeerd. De soort klanten (sommige hebben diepere beurzen dan andere) bepaald de vermenigvuldigingsfactor voor de betreffende straat.
Willemien begon in het spel heel voorzichtig met het inzetten van haar marktkramen door ze te verspreiden over veel verschillende locaties. Dagmar en Bas probeerden straten daarentegen meteen vol te bouwen, zeker als er interessante klanten waren. Bas wist uiteindelijk als eerste al zijn kramen opgemaakt te hebben waardoor het spel onmiddellijk was afgelopen. Iedereen had het spel wel leuk gevonden, maar het was wel echt een eerste keer potje geweest waarin vooral nog gezocht was naar wat de waarde is van de verschillende acties.
Uitslag: Bas 135, Dagmar 118, Willemien 107
Waardering: allen 3½
Spelers: Dirk Jan, Mark en Peter Hein
Het opgestelde Runebound trok toch wat nieuwsgierige blikken en Dirk Jan ging zo ver om zelfs mee te willen doen. Dat juichten Mark en Peter Hein natuurlijk toe en na een korte uitleg (plus update ten opzichte van de eerste editie) kon het spel van start gaan. Mark speelde met spiebundel Sir Varikas, Peter Hein was de sluwe Runewitch Astarra en Dirk Jan kreeg de scherpschutter Ronan of the wild toebedeeld.
Met Tamalir in het midden trokken de drie avonturiers allen een verschillende kant op, op zoek naar goud en faam. Ronan moest een van zijn eerste aanvaringen echter al bekopen met een knock-out en moest in de nabijgelegen stad zijn wonden likken. Varikas en Astarra hadden hun zinnen gezet op enkele mysterieuze voorwerpen, die plots waren verschenen in verschillende steden. Het voorwerp van Varikas was niet zo spectaculair, Astarra werd beloond met de Shield of Light, wat haar een groot voordeel gaf in ieder gevecht.
Ronan slaagde er nog wel in een interessante Familiar en bondgenoot te werven, die hem terzijde stonden in zijn minder goed ontwikkelde eigenschappen.
Varikas gebruikte zijn ervaring om zich gespreid te ontwikkelen, Astarra moest daar niks van hebben. Iedere ervaring wendde ze aan om nog krachtiger magie te kunnen gebruiken. Omdat ze inmiddels ook een toverstaf had waarmee ze voor het gevecht een sterke toverspreuk af te vuren en iets dergelijks ook al van zichzelf kon, was ze in staat iedere tegenstander drie schadepunten toe te brengen nog voor het gevecht begon. Ze was daarmee een formidabele opponent geworden. Onverslaanbaar was ze niet, want halverwege het spel moest ze nog op de vlucht voor een Runecloud die alleen verslagen kon worden met runen. Ondanks haar naam had ze die nog niet in haar bezit. Een naar zombieleger kon ze later ook slechts met de grootste moeite verslaan.
Varikas was ook niet voor een kleintje vervaard. Met zijn zwaard deelde hij harde klappen uit en waar hij minder in was kon hij altijd een beroep doen op zijn bondgenoten. Tot een gevecht tussen beide geweldenaars kwam het echter niet, bang als ze waren dat wie het gevecht ook zou winnen, hij/zij zo verzwakt zou zijn dat een eventuele passant daar eenvoudig misbruik van kon maken. En anders was de verliezer wel dichtbij, die natuurlijk volledig genezen een tegenaanval kon doen.
Met Ronan ging het minder voorspoedig. Hij verloor ook een tweede gevecht en tegen het einde zelfs een derde, die hem een sterke bondgenoot kostte. Toch had hij inmiddels al aardig wat ervaring opgedaan. Geld had hij minder, omdat de geneeskosten voor hem dankzij zijn duivelspoes verdubbeld werden. Hij waagde zich dus nog niet aan blauwe uitdagingen, waar Astarra en Varikas er al een aantal van verslagen hadden.
Astarra vond het na een tijdje welletjes en ging de eerste rode uitdaging aan. Na een valse start (ze faalde bij de test vooraf) maakte ze binnen korte tijd gehakt van drakenheer Eregax die ze tegenkwam. Ook een tweede drakenheer was snel verslagen en ze was nu in het bezit van twee drakenrunen. Varikas begreep dat hij niet langer kon dralen en ging ook voor een rode ontmoeting. Dankzij wat late gebeurtenissen had Astarra voorkennis omtrent de locatie van een van de drakenheren en bovendien kon ze eenmalig naar een willekeurige locatie op het bord teleporteren. Een en een is twee en na wat versterking opgedaan te hebben in een stad (in de vorm van twee bondgenoten die als kanonnenvoer konden dienen) reisde ze in een klap naar het andere eind van het bord om ook de derde en laatste drakenheer te verslaan.
Na ruim vier uur spelen was het spel daarmee ten einde. Dirk Jan vond de geluksfactor aan de te hoge kant. Mark wilde daar niks van weten, omdat die volgens hem in Kolonisten van Catan groter is. Dat zag Peter Hein nu ook weer niet, maar hij had er, net als Mark, wel weer van genoten.
Uitslag: Peter Hein 3 drakenheren verslagen, Mark 2, Dirk Jan 0
Waardering: Mark en Peter Hein 4, Dirk Jan 2½
Spelers: Else, Niek en Wendy
Mark had Morgenland in de kast liggen, een spel dat Else nog niet eerder had gespeeld. Aangezien Wendy nog verwacht werd en de andere spelers al met een ander spel begonnen, viel de keus op dit spel omdat het een van Niek zijn favoriete spellen is en hij zich meende te herinneren dat Wendy het ook een leuk spel vindt. Dit bleek te kloppen en Wendy schoof aan.
Tegen twee ervaren spelers was het voor Else in het begin erg lastig. Zij zette hoog in op de plaatsen waar de artefacten te verdienen zijn, terwijl zij niet de edelstenen had vergaard om ze te kunnen betalen. Wendy en Niek liepen dan ook snel uit. Niek had bij het opzetten echter een foutje gemaakt door alle artefacten over drie stapels te verdelen, in plaats van drie stapels van maximaal vijf. Daardoor waren er veels te veel ronden in het spel. Toen Niek dit ontdekte waren ze al in de zesde ronde. Besloten werd om daarna nog 1 ronde te doen. Niek had in de voorlaatste ronde zeven artefacten tegen zes van Wendy en vier van Else (die steeds beter in het spel kwam). Wendy en Else hadden echter meer edelstenen zodat het nog zeer spannend zou worden. Niek gokte op een artefact dat hij wel net kon betalen maar waarvoor Else net wat meer had geboden. Wendy won de overige twee artefacten en behaalde daarmee de overwinning (bij een tiebreaker had ze ook nog de meeste perkamenten gehad).
Het spel werd weer goed gewaardeerd. Elke ronde is spannend!
Uitslag: Wendy 8, Niek 7, Else 5
Waardering: Niek 5, Wendy 4½, Else 4
Spelers: Bas, Dagmar en Willemien
Dagmar had naast Portobello Market ook nog Cartagena 2 en Megastar meegenomen. Gezien de tijd was de verwachting dat beide spellen nog wel gespeeld konden worden. Terwijl Willemien en Bas de regels van Cartagena 2 nog even opfristen, nam Dagmar alvast de regels van Megastar door.
Cartagena 2 doet sterk denken aan het originele Cartagena. De setting is alleen een stuk vrolijker en bewegen doe je dit keer niet door jezelf naar achteren te zetten maar door anderen naar voren te helpen. Bas en Willemien gingen aan het begin van het spel het snelst naar voren toe. Doordat je bij het verplaatsen echter de vakjes over mag slaan die bezet zijn en Dagmar regelmatig net die symbolen had waar zij mee liepen, kon zij in vliegende vaart een sprint inzetten en wist ze als eerste al haar piraten het einddoel te laten bereiken.
Op zich is Cartagena 2 niet slecht, het is alleen duidelijk minder leuk dan het origineel. Dagmar was nog het positiefst, maar dit was vast gedeeltelijk toe te rekenen aan de winnaarsbonus.
Uitslag: Dagmar 1, Bas 2, Willemien 3
Waardering: Dagmar 3, Bas en Willemien 2.5
Spelers: Bas, Dagmar en Willemien
Na Cartagena 2 was het de beurt aan Dagmar om Megastar uit te leggen. Het meest opvallende aan dit spel is wel dat het van Friedemann Friese is, maar niet begint met een F en ook niet in een groene doos zit. Het spel is dan ook niet uitgegeven door zijn eigen bedrijf, maar door Amigo.
In Megastar bepalen de spelers in een aantal ronden hoe de hitparade er uit komt te zien. Platen stijgen door het uitspelen van kaarten van de betreffende band. In iedere ronde krijg je twee nieuwe handkaarten, terwijl je er één uitspeelt (je hebt dus steeds meer kaarten in je hand). Aan het eind van het spel leveren de kaarten van de plaat die bovenaan de hitparade staat de meeste punten op. Je moet dus aan de ene kant die kaarten spelen waarvan je er veel hebt om die plaat bovenin de hitparade te krijgen, maar aan de andere kant moet je de waardevolle kaarten ook vasthouden. Dagmar en Bas waren aan het eind van het spel even succesvol. Het spel werd matig gewaardeerd.
Uitslag : Dagmar 42 en Bas 42, Willemien 38
Waardering: allen 2½
Spelers: Bas en Willemien
Waarschijnlijk nauwelijks opgemerkt door de andere spelers speelden Willemien en Bas aan het eind nog even ‘Treehouse’. Willemien zag het bij Mark in de kast liggen en werd aangetrokken door de mooie vormgeving: voor iedere speler én voor ‘het huis’ drie piramides die perfect in elkaar passen. Bas had het wel eens gedaan en was bereid het nog een keer te doen. Iedere beurt werp je de dobbelsteen en voer je de geworpen actie uit bij je eigen piramides. Tenzij de actie niet bij je eigen piramides kan, dan mag je de actie bij de piramides van het huis uitvoeren. Je hebt gewonnen als je eigen piramides op dezelfde manier staan opgesteld als die van het huis. Na samen een keer of tien te hebben gegooid lukte het Bas om zijn piramides gelijk te maken aan die van het huis. Willemiens nieuwsgierigheid naar hoe het spel werkt was hiermee bevredigd. Haar indruk is een spelletje met een forse geluksfactor dat waarschijnlijk soms heel lang kan duren.
Winnaar: Bas
Waardering: beiden 2½