Gespeelde spellen:
Magic Hill
Verräter
Um Krone und Kragen
In deze tijd van het jaar is het wel vaker rustig, maar zelden zo rustig als deze avond. Met slechts drie spelers hadden we weer een minimum te pakken. De afstand tot het speeladres bij Peter Hein in Delft zal ook niet geholpen hebben. Peter Hein had een paar spellen klaargelegd en ook Wendy had wat mee. Dat was Magic Hill, een kinderspel van Rüdiger Dorn bij Ravensburger.
Spelers: Bas, Peter Hein en Wendy
In dit kinderspel proberen de spelers als eerste de toren bovenop de heuvel te bereiken. Iedereen heeft vijf hulpjes, waarvan een er de finish moet zien te bereiken. De heuvel bestaat uit verschillende niveaus. Je kunt alleen naar een hoger niveau als je een ander hulpje als klimobject gebruikt, of via een geheime grot. Deze liggen verborgen tussen de runenfiches kriskras op de heuvel. Maar de runenfiches kunnen ook valkuilen of spoken zijn, dus het is oppassen geblazen.
Dankzij een paar geheime grotten had Wendy snel een paar hulpjes op de middelste niveaus. Ze hield de uitgangen daarvan zo lang mogelijk bezet, om Bas en Peter Hein de doorgang te belemmeren. Maar die wisten toch niveaus te stijgen door op andere hulpjes (eigen of vreemde) te klimmen. Bas liep nu wat vertraging op, terwijl Wendy en Peter Hein wel snel een weg naar boven vonden. Wendy was als eerste op het een na hoogste niveau. Daar draaide ze eerst twee runenfiches om die geen van beide een grot bleken. Peter Hein was even vergeten dat op niveau minstens een grot moest liggen en dat het laatste dichte fiche dus de grot moest zijn. Hij had daar zo op kunnen gaan staan, maar voelde er niets voor dat Wendy dan via zijn hulpje naar de toren zou klimmen. Wendy was dat natuurlijk helemaal niet van plan en ging tenslotte via de geheime grot de toren binnen, waarmee ze het spel won.
Peter Hein en Wendy vonden het een prima kinderspel; Bas ging daar met enige tegenzin in mee.
Waardering: Peter Hein en Wendy 3, Bas 2½
Spelers: Bas, Peter Hein en Wendy
Het volgende spel was Verräter, alweer bijna tien jaar oud. Verräter staat bekend als een pittig kaartspel, dat niet onderdoet voor veel bordspellen. Bovendien is het bekend doordat Bruno Faidutti het idee van karakters uitkiezen en doorgeven voor Machiavelli uit dit spel heeft gehaald.
In verschillende ronden wordt er telkens gestreden tussen twee aangrenzende gebieden die horen bij twee verschillende families. Iedere speler ondersteunt een familie, maar met een bepaalde rol, de Verrader, kan hij van kant wisselen. Punten worden er bij een conflict alleen uitgedeeld aan de winnende familie, dus het is vaak zinvol om toch maar de andere partij te kiezen.
Verräter heeft een apart spelsysteem, waar je even in moet komen. Vooral Peter hein had hier last van; in de eerste beurt liep hij per ongeluk over naar de andere kant, zodat hij ineens samen met Bas scoorde in plaats van met Wendy. Dit kostte hem een punt, al stond hij nu wel voor op de andere twee. Bas en Wendy hadden deze beurt gebruikt om extra kaarten te trekken, die erg belangrijk zijn bij het uitvechten van de conflicten. Bij het volgende conflict gingen de punten weernaar Bas en Peter Hein, maar in de derde ronde koos Bas voor het verraad, wat hem acht punten opleverde. Hij stond nu aardig los van Wendy en Peter Hein en kon zijn positie wat gaan consolideren. Dit deed hij door twee keer de Strateeg te kiezen en Wendy en Peter Hein om de kleine puntjes te laten vechten. Ze kropen wel weer wat naar hem toe, tot Peter Hein een ernstige fout maakte bij het kiezen van de karakters. Hij dacht dat hij de Diplomaat met twee conflictpunten had gekozen, maar in plaats daarvan bleek hij de Strateeg te hebben genomen, die gewoon twee punten oplevert. Omdat de Verrader deze ronde niet in het spel was dacht Wendy dat Peter Hein de Verrader had gekozen en weer met Bas ging heulen. Peter Hein had zijn fout nog niet opgemerkt en speelde geen kaarten, in de veronderstelling dat Wendy de Diplomaat met waarde 5 had genomen en Bas vermorzeld zou worden. Maar Wendy speelde ook geen kaarten, waardoor Bas het conflict in zijn eentje won en maar liefst tien punten scoorde. Hij stond nu ver voor op de anderen en omdat hin nog veel kaarten had, kon hij deze voorsprong nog uitbouwen ook. Peter Hein en Wendy konden om de kruimels vechten. Doordat hij als enige een Kantoor had gebouwd, scoorde Peter Hein aan het einde nog een paar bonuspunten en werd hij net tweede.
Voor Peter Hein en Wendy was het geen geslaagd debuut geweest, maar toch vonden ze het spel zeker interessant genoeg om het snel nog eens te spelen.
Uitslag: Bas 42, Peter Hein 26, Wendy 24
Waardering: allen 3½
Spelers: Peter Hein en Wendy
Bas had nog een lange fietstocht voor de boeg en ging weer naar huis. Wendy was nog wel in voor iets korts en de keuze viel op Um Krone und Kragen.
Dit spel kun je zien als de strategische variant van Yahtzee. Je gooit een paar dobbelstenen en na iedere worp moet je minstens een dobbelsteen apart leggen. Als je alle dobbelstenen apart heb gelegd, mag je een personenkaart pakken waarvan je worp aan de eisen voldoet. Bij sommige kaarten moet je twee of meer dezelfde hebben, bij anderen met de som minstens een bepaald getal zijn, enzovoort. Iedere personenkaart levert je ook iets op: je mag een extra dobbelsteen gooien of je mag het resultaat van een net gegooide dobbelsteen manipuleren. Het doel is uiteindelijk om de koning te verkrijgen. Daarvoor zijn zeven dezelfde dobbelstenen nodig.
Er zijn nogal wat verschillende personen. Peter Hein legde ze aan het begin even kort uit, maar omdat op de personenkaarten en de overzichtkaart maar slecht is te zien wat je ervoor moet gooien en wat het oplevert, werd er dit potje bij iedere worp geëvalueerd wat de mogelijkheden waren. Het was Wendy duidelijk dat je moet proberen snel veel personen te verzamelen die extra dobbelstenen opleveren en dat deed ze behoorlijk goed. Peter Hein kon zijn worpen wat beter manipuleren, maar in het aantal te gooien dobbelstenen raakte hij snel achterop. Nadat ze ook de Veldheer had gekregen gooide Wendy uiteindelijk acht tweeën. Peter Hein had nog war zes dobbelstenen en dus was er voor hem geen mogelijkheid dit te overtroeven, zelfs niet in twee beurten (om verwarring te voorkomen besloten we telkens om beurten te gooien in plaats van twee beurten per persoon, zoals de regels voorschrijven). Beide spelers vonden het een heel aardig spel; als je de personen eenmaal een beetje kent, speelt het snel weg.
Waardering: Peter Hein 3½, Wendy 3