Geplaatst door Spelers: Jeroen, Peter Hein, Sven en Wendy
Gespeelde spellen:
Een rustige avond deze keer, met twee (relatief) nieuwe spelers. Sven deed voor het eerst mee en Jeroen was niet dusdanig afgeschrikt dat hij een tweede keer mee kwam doen. Wendy was wat later thuis en terwijl zij haar jongens welterusten wenste, legde Peter Hein vast Blue Moon City klaar.
Spelers: Jeroen, Peter Hein, Sven en Wendy
Peter Hein had Blue Moon City gekocht na het een keer met Dagmar en Niek gespeeld te hebben. Ondanks wat regelfoutjes had het spel een goede indruk achtergelaten, en voor 20 euro kon hij het niet laten liggen. Voor de anderen was het nieuw. Wendy herkende het wel, maar dat bleek later doordat het aan dezelfde tafels gespeeld was als waar zij toen Mykerinos speelde.
De uitleg nam even wat tijd in beslag, vooral wat betreft de speciale eigenschappen van de kaarten. In het begin van het spel werd daarvoor nog wel eens in de regels geneusd, maar na een paar beurten waren ze duidelijk genoeg dat iedereen ze kende. De iconen op de kaarten zijn dan ook vrij duidelijk.
Jeroen, Peter Hein en Wendy begonnen eerst te bouwen aan de gebouwen ten ?noorden? van de obelisk. Daar verdienden ze aardig wat kristallen en drakenschubben mee. Wendy kreeg de meeste schubben en toen ze voor het eerst op waren, kreeg ze dan ook zes extra kristallen. Sven volgde een ander pad, maar kon daardoor alleen aan kristallen komen als hij zelf een gebouw afmaakte. Doordat de andere drie spelers een beetje in dezelfde buurt bleven hangen, profiteerden ze ook vaak van de bonus van naburige reeds voltooide gebouwen.
Jeroen was de eerste die een offer bracht, kort daarop gevolgd door Wendy. Ze had veel kristallen gespaard en kon daardoor in een beurt twee offers brengen. Peter Hein zag zich genoodzaakt ook een offer te brengen, nu de kosten nog op het minimum van zeven kristallen lagen. Terwijl Peter Hein nog op de obelisk stond, maakte Jeroen een gebouw af dat ook Peter Hein aardig wat kristallen opleverde. Hij kon in zijn volgende beurt dus direct een tweede offer brengen, wat hem een reis naar de obelisk bespaarde.
Sven kwam nu ook met een offer, terwijl Jeroen en Wendy alweer druk bezig waren met het verzamelen van kristallen, vooral ten zuiden van de obelisk.
Na zijn twee offers trok Peter Hein naar het westen. Daar lagen alleen maar gebouwen waarvoor nog maar een of twee blokjes nodig waren en die dus gemakkelijk te voltooien waren. Geholpen door de inspanningen van Sven, die ook deze kan op gekomen was, kon hij achter elkaar vijf gebouwen voltooien, goed voor aardig wat schubben en kristallen.
Jeroen bleef doorgaan zijn enorme voorraad kristallen uit te breiden, terwijl Wendy nog een bezoek bracht aan de obelisk voor haar derde en voorlaatste offer. Peter Hein had nu genoeg kristallen om in een keer twee offers te brengen, maar dan mocht er door de anderen maximaal een offer gebracht worden. Sven en Jeroen bleven op kristallenjacht, dus werd het voor Peter Hein spannend wat Wendy zou doen. Ze stond nog op de obelisk en had nog een stapeltje kristallen. Misschien genoeg voor nog een offer, maar net een te weinig om dat offer in de vorige ronde al gedaan te kunnen hebben?
Tot opluchting van Peter Hein ging Wendy een gebouw afmaken om haar laatste kristallen te verdienen. Dankzij een kaart van de Flit kon hij bij de obelisk komen en twintig kristallen betalen voor twee offers, waarmee hij het spel won. Wendy had nog een beurt nodig gehad. Sven en Jeroen hadden nog veel kristallen, maar ze niet meer in offers om kunnen zetten.
Iedereen vond het een erg leuk spel.
Uitslag: Peter Hein 4, Wendy 3, Jeroen en Sven 1
Waardering: allen 4
Spelers: Jeroen, Peter Hein, Sven en Wendy
Na Blue Moon City was er nog tijd voor een tweede middellang spel en de keuze viel op Adel Verplicht in de Jumbo-editie. Voor Sven was het nieuw en Wendy had het al een tijdje niet gespeeld. Jeroen had het onlangs nog gedaan en legde de regels uit.
Jeroen koos voor de tactiek om de eerste paar beurten telkens naar het kasteel te gaan. Dat leverde hem wat punten op en een kunstwerk, waarbij zijn dief wel gepakt werd. Toen hij zijn tweede dief inzette gokte hij dat Peter Hein er niet van uit zou gaan dat hij dat had gedaan, maar helaas voor hem bleek dat niet het geval. Peter Hein greep zijn tweede dief in de kraag, waardoor Jeroen het tot bijna aan het einde moest stellen zonder dieven. Daardoor werden zijn acties een stuk voorspelbaarder, wat het voor de andere makkelijker maakte.
Na een paar succesvolle exposities was Peter Hein aan kop geraakt. Hij werd echter snel ingehaald door Sven en Wendy, die een paar beurten hadden besteed om aan mooie kunstwerken te komen. Wendy was nu zelfs volledig door haar cheques heen, maar kon daar wel een fraaie collectie tegenover stellen.
Ze ging nu maar een paar keer naar het kasteel en was twee keer achter elkaar zelfs de enige die dat deed. Daardoor kreeg ze ineens een hoop punten en was dichtbij de dinertafel. De anderen volgden op grote afstand. Ze durfde het niet aan om nog een keer naar het kasteel te gaan, uit angst voor potentiële dieven. Dit gaf Peter Hein en Jeroen, die wel naar het kasteel gingen, echter de mogelijkheid om haar wat in te halen.
Daardoor werd de laatste ronde nog spannend. Naar het veilinghuis gaan had geen zin meer, want het was nu tijd om punten te scoren. Jeroen en Wendy hielden allebei een expositie. Peter Hein en Sven hadden na eerdere tentoonstellingen wel in de smiezen dat hun collecties minde indrukwekkend waren en dat een tentoonstelling dus geen zin had. Beiden stuurden ze een dief op pad. Voor Jeroen en Wendy werd het nu een interessant dilemma. Beiden wilden ze graag de grootste tentoonstelling houden om de ander voor te kunnen blijven. Maar zouden ze een te grote expositie doen, dan zouden er twee cruciale kunstwerken gestolen kunnen worden, zodat ze bij de afsluitende tentoonstelling geen punten zouden scoren.
Beiden kozen voor een beperkte expositie, waarbij Wendy er net eentje meer had dan Jeroen. Maar doordat ze beide twee verzamelobjecten kwijtraakten, deden ze met de eindexpositie niet meer mee. Sven had daar de grootste collectie met negen stukken, Peter Hein had er eentje minder. Wendy was al zeker van de winst doordat ze net een grotere collectie had dan Jeroen. Peter Hein had nog een kansje gemaakt als die van Jeroen groter was geweest en als zijn collectie weer groter was dan Sven. Helaas gebeurde geen van beide en moest hij genoegen nemen met een tweede plaats. Wendy was de enige die aan het banket was aangekomen.
Er volgde nog even een discussie over hoe leuk Adel Verplicht nog was als je erbij bedenkt hoe oud het alweer is. Voor Jeroen genoeg reden het nog hoger te waarderen dan Blue Moon City. Sven en Wendy vonden het net ietsje minder. Sven vond dat er toch wel veel gokwerk in zat, waardoor je minder controle had. Toch was iedereen positief.
Uitslag: Wendy, Peter Hein -5, Jeroen -7, Sven -8
Waardering: Jeroen 4½, Peter Hein 4, Sven en Wendy 3½