Geplaatst door Gespeelde spellen:
Wits & Wagers
Burg Appenzell
Neuroshima Hex!
Race for the Galaxy
Dier op Dier
Can’t Stop
Zes spelers deze avond, altijd een ongelukkig aantal. Peter Hein wilde graag de Battlefield-uitbreiding van In de Ban van de Ring meegenomen, Willemien zorgde met Somewhere in China voor een ander coöperatief spel. Dagmar wilde wel Battlefield spelen, de rest sprak zich niet voor of tegen uit. Voor Somewhere in China waren er ook geen gegadigden, maar niemand kon echt alternatieven bedenken. Jeroen doorbrak de patstelling en stelde voor om dan te beginnen met Wits & Wagers, dat kort is en goed met zes spelers te doen.
Spelers: Bas, Dagmar, Helene, Jeroen, Peter Hein en Willemien
Jeroen had een import spel uit Amerika meegenomen, en wist de anderen te overtuigen dat het een goed idee was om hiermee te beginnen. W&W is een soort kruising tussen roulette en Trivial Pursuit. Het spel bestaat uit zeven ronden. In elke ronde wordt een vraag gesteld, waarvan het antwoord altijd een getal is. Iedereen moet een gok doen naar het juiste getal en dit op een bordje schrijven. De antwoorden worden vervolgens gerangschikt van hoog naar laag. Degene die het dichtst bij het goede antwoord zit, maar niet te hoog heeft gegokt, wint 10 punten.
Wat het spel echt interessant maakt is dat er ook punten zijn te winnen door te gokken op wie het juiste antwoord heeft gegeven. Hiertoe kan, voordat het juiste antwoord bekend wordt gemaakt, door iedereen worden ingezet op een of twee van de gegeven antwoorden. De uitbetaling voor een goede gok wordt groter naarmate je een meer extreem antwoord (voor statistici: verder van de mediaan) hebt gekozen.
En hoe ging het spel? Helene en Jeroen begonnen meteen goed door op de eerste vraag het correcte antwoord te geven en ook op hun eigen antwoord in te zetten. Jeroen wist dit nog twee keer te halen, waardoor hij gedurende het spel een comfortabele voorsprong opbouwde. Zijn stapel fiches groeide zelfs zodanig dat enkele van de andere spelers dachten dat het de bank betrof. Ondertussen viel Dagmar op door de antwoorden die ze gaf. Ze bleef consequent bij elke vraag het getal 75 of invullen. Alleen als het om een jaartal ging, stapte ze over naar 1975. Het verrassende was dat ze met deze strategie toch nog twee keer het dichtstbijzijnde antwoord wist te scoren!
De laatste ronde is de grote finale. In deze ronde mag je zoveel op de antwoorden inzetten als je maar wil. Dit in tegenstelling tot alle overige ronden, waar maar voor maximaal 10 punten mag worden ingezet. Als je in deze ronde goed gokt, kun je heel veel geld verdienen en daarmee alsnog een grote achterstand in één keer ongedaan maken. Alleen Bas leek dit te hebben doorzien, en hij deed een dappere poging om alsnog de winst naar zich toe te trekken. Helaas gokte hij verkeerd waardoor hij eindigde op nul punten. Maar, hulde, dit is wel de manier waarop het spel gespeeld moet worden: alles of niets, of zoals Mart Smeets het uitdrukt ?de dood of de gladiolen?.
Jeroen was de enige die het spel kon waarderen. Sommige anderen verdachten hem er even van dat hij de hoge waardering gaf als tegenwicht voor al die lage waarderingen, maar hij verzekerde iedereen dat hij het gewoon een echt leuk spel vindt.
Hij was wel nieuwsgierig waarom iedereen zo negatief was. De conclusie was dat het spel beter tot zijn recht komt aan het einde van de avond. Maar dat is logistiek gezien weer moeilijk want als je eenmaal de groep hebt opgesplitst komt het maar zelden voor dat je precies tegelijkertijd klaar bent om aan een nieuw spel te beginnen.
Daarnaast vonden de meeste spelers het bezwaarlijk dat veel van de vragen nogal Amerikaans georiënteerd zijn. Hoewel dit een kwestie van smaak is, zou een Nederlandse of Europese editie natuurlijk leuker zijn. Niets houdt je echter tegen om zelf een set vragen te bedenken die speciaal geschikt is voor Nederland. Op deze manier kan het spel heel leuk ingezet worden om een feestje (jubileum, verjaardag) op te leuken door een spelletje W&W te spelen met op maat gemaakte vragen over het feestvarken.
Uitslag: Jeroen 245, Peter Hein/Dagmar 105, Helene 95, Willemien 20, Bas 0
Waardering:, Jeroen 4½, Helene, Peter Hein en Willemien 2, Bas 1½, Dagmar 1
Spelers: Dagmar, Helene en Peter Hein
Burg Appenzell is de Duitse versie van het later dit jaar te verschijnen Kaas Kasteel. In deze mix van memory en De Betoverde Doolhof proberen de spelers als eerste vier verschillende kaassoorten te vinden. Daarbij moet je uitkijken dat je muizen niet in de val lopen. Willemien wilde eerst ook meedoen, maar toen ze hoorde dat het een geheugenspel was, verhuisde ze snel naar de andere tafel. De anderen hadden er niet zo?n moeite mee.
Peter Hein vond al snel enkele kaasfiches. Doordat de dames hun torens doorgaans bezet hielden, kon hij zijn muizen niet echt over het bord verspreiden. Dagmar en Helene draaiden veel daken om en plaatsten er ook muizen, zodat daar veel open fiches lagen. De kazen lagen voor het oprapen en dat deden ze dus maar. Peter Hein begon wat door te dringen in hun territorium, maar dat straften ze af door hem in een gat te laten vallen. Dat gebeurde uitgerend doordat Dagmar het fiche in het bord schoof waar hij mee hoopte te winnen. In plaats daarvan pakte even later Helene haar vierde kaas op en won het spel.
Alle spelers vonden het wel een vermakelijk spel.
Uitslag: Helene 4, Peter Hein 3, Dagmar 1
Waardering: Dagmar 3½, Helene en Peter Hein 3
Spelers: Bas, Jeroen en Willemien
Uit Essen had Jeroen het spel Neuroshima Hex meegenomen. Een zeer tactisch vechtspel dat middels zeshoekige tegels wordt uitgevochten. Het is de bedoeling om zo weinig mogelijk ?hits? op je hoofdkwartier te krijgen. Degene die dit het beste lukt, wint. Bas wilde wel meedoen en Willemien sloot zich ook aan. Jeroen dacht dat hij de regels nog wel paraat had, omdat hij het spel al een keer gespeeld had, maar dat bleek toch een beetje te lang geleden geweest te zijn. De uitleg duurde daarom wat langer – en was wat rommeliger – dan nodig. Excuses hiervoor!
In het begin van het spel was het voor iedereen zoeken naar een geschikte strategie. Jeroen had het spel al eens eerder gespeeld, en had toen een hele defensieve strategie uitgeprobeerd, waarbij hij zijn eigen hoofdkwartier omringde met zijn eigen eenheden. Dit leverde hem destijds een nipte nederlaag op, dus hij besloot het nu eens anders te proberen. Hij ging met open vizier de strijd in en besloot zijn verdediging te negeren. Bas en Willemien wisten hier wel raad mee. Gezamenlijk omsingelden ze zijn hoofdkwartier en hielden niet op met toeslaan totdat Jeroen helemaal vernietigd was. Daarna mochten ze samen uitvechten wie er met de winst vandoor zou gaan. Het bleef lang gelijk op gaan, maar in de laatste ronde kon Bas, doordat hij sterker stond, met twee extra ingelaste veldslagen het verschil maken.
De waardering is moeilijk te geven na een spelletje. Het spel bevat zeker interessante elementen, maar door de vele mogelijkheden en de verschillende soorten legers moet je veel vaker dan één keer spelen om het goed te kunnen beoordelen.
Uitslag (aantal ?hit points? over): Bas 11, Willemien 0 (aan het einde van het spel), Jeroen 0 (halverwege het spel)
Waardering: Jeroen en Willemien 3, Bas 2½
Spelers: Dagmar, Helene en Peter Hein
Burg Appenzell was snel gespeeld en dus was er nog ruim de tijd voor een ander spel. In de Ban van de Ring zat er inmiddels niet meer in. Als alternatief stelde Peter Hein zijn niuewe favoriet Race for the Galaxy voor. Dagmar was wel benieuwd; Helene had het ook zelf gekocht, maar nog niet gespeeld.
Peter Hein deed zijn best de uitleg zo simpel mogelijk te houden, maar dat kon niet voorkomen dat vooral Helene hem bombardeerde met vragen. Zijn advies om niet iedere kaart in detail te willen begrijpen werd niet altijd opgevolgd (ook niet door hemzelf), toch was het tempo redelijk vlot. Dagmar en Helene duizelde het nog wel wat na hun eerste potje, maar ze zagen de potentie wel. Voorlopig bleven hun waarderingen conservatief.
Uitslag: Peter Hein 28, Helene 21, Dagmar 16
Waardering: Peter Hein 5, Dagmar 3, Helene 2½
Spelers: Dagmar, Helene, Jeroen en Peter Hein
De anderen waren nog bezig, zodat deze spelers besloten nog iets korts te doen. Dagmar had net haar slag geslagen in een uitverkoop bij een speelgoedzaak en had aardig wat nieuwe spelletjes van Haba. Een daarvan was Dier op Dier, dat ze graag wilde proberen.
Jeroen was er inmiddels uitgeschopt bij Neuroshima Hex en schoof graag aan. Hij liet direct zien wat hij kon en won het eerste potje. De tweede partij was hij wat minder gelukkig en was het Peter Hein die won. De dames hadden voorlopig het nakijken.
In het derde potje liet Jeroen een paar mooie kunststukjes aan evenwicht zien, zodat iedereen het erover eens was dat zijn overwinning in het laatste potje terecht was. Iedereen vond het een erg leuk spel.
Waardering: Dagmar, Jeroen en Peter Hein 4, Helene 3½
Spelers: Dagmar, Helene, Jeroen en Peter Hein
Bas en Willemien waren nog niet uitgepuzzeld in hun futuristische strijd. Toen Peter Hein voorstelde om nog één afsluiter te spelen waren Dagmar en Jeroen daar wel voor in. Helene ging weer naar huis. Het werd Can?t Stop.
Jeroen en Peter Hein hebben allebei wel iets met statistiekjes en discussieerden nog wat nu de beste strategie was om Can?t Stop te spelen, en wat de beste nummers zijn. Jeroen is overtuigd dat een agressieve strategie het beste werkt. Niks voorzichtig, gewoon die ?7? in één keer afmaken. Deze strategie liet hem in het begin in de steek, en vooral Dagmar boekte grote progressie. Maar halverwege het potje keerden haar kansen en werd ze door Jeroen overklast op de trajecten die ze bijna af had. Peter Hein kwam nog in de buurt, maar ook hij moest het afleggen tegen het dobbelgeweld van Jeroen.
Een tweede potje dan. Peter Hein scoorde direct een prachtworp met vier zessen. De ?12? had hij dus al in de pocket. Ook op andere gedeeltes van het bord stond hij goed. Jeroen gooide er weer de beuk in, maar kon deze keer geen geluk afdwingen. Dagmar kwam nog wat in de buurt, maar uiteindelijk was het een kwestie van tijd voor Peter Hein ook het derde traject afmaakte.
Een blijvende klassieker.
Waardering: allen 4