Skull

Regelmatig speel ik een spel waarvan ik me vol bewondering afvraag: hoe bedenk je zoiets? Soms is het precies andersom en heb je een scherp beeld van de ontstaansgeschiedenis van een spel, terecht of niet. De geboorte van Skull zie ik helemaal voor me: de auteur zat met een paar vrienden in de kroeg, zag de bierviltjes en dacht: wat als ik daar nu eens een simpel kroegspelletje mee bedenk?

Ruim tien jaar geleden werd het al eens uitgegeven onder de naam Skull & Roses, en dat vat het spelmateriaal goed samen. Elke speler start met vier grote kartonnen schijven. Op drie daarvan staat een bloem (ok, niet per se een roos), op de vierde een schedel. Alle spelers kiezen een schijf uit en leggen die dicht voor zich neer. Om beurten mogen de spelers dan kiezen om er nog een bij te leggen, of een getal te noemen, waarbij ze denken dat aantal schijven om te kunnen draaien zonder een schedel te tonen. Andere spelers mogen overbieden, waarna de hoogste speler een voor een schijven omdraait totdat er een schedel tevoorschijn komt, of het vereiste aantal bloemen is omgedraaid.

In dat eerste geval verlies je een van je schijven, in het tweede geval win je de ronde. Het spel eindigt als een speler twee rondes gewonnen heeft, of de enige is die niet alle schijven is kwijtgeraakt. In beide gevallen is diegene de winnaar van het spel.

…en de waardering

Skull is een listig maar eenvoudig blufspelletje dat je overal kunt spelen, niet alleen in de kroeg. Het enige dat je nodig heb is een plek om de schijven even neer te leggen, maar dat kan zelfs op je schoot of op de grond. Ideaal voor op vakantie dus. Het blufelement is ook wat nadrukkelijker dan bij spellen als Perudo.

Cruciaal is dat je bij het omdraaien altijd eerst je eigen schijven moet laten zien. Je kunt dus hoog bieden omdat al je tegels bloemen zijn, of om anderen te laten denken dat dit zo is en ze te verleiden te overbieden om vervolgens jouw tegels om te draaien.

Die listigheid geeft het spel ook iets onvoorspelbaars. Ik heb potjes gezien die al na twee biedrondes beslist waren, of eindeloze potjes doordat spelers een voor een hun schijven kwijtraakten zonder dat iemand een keer een succesvol bod deed. Je kunt het spel winnen met nog maar één schijf, maar als iedereen weet wat daar op staat moet het geluk wel met je zijn. Daardoor is Skull een spel waar je lastig grip op krijgt, maar misschien moet je dat ook niet verwachten van een spel dat toch vooral in de kroeg thuishoort.