Smile

Soms lijken spellen zo op elkaar dat je bijna denkt dat er sprake is van plagiaat. Die indruk kreeg ik toen ik Smile voor het eerst speelde, dat wel erg aan Gesjaakt deed denken: om beurten leggen spelers fiches af om een kaart niet te hoeven nemen, totdat iemand besluit dat het nemen van de kaart en de daarop liggende fiches beter is dan nog meer betalen (of de fiches zijn op). Later kwam ik erachter dat beide spellen hun spelidee halen uit Mogul, een eerder spel van Schacht. Als er sprake is van plagiaat, ligt dat dus eerder bij Gesjaakt.

Maar goed, dat is dus het basisidee. Verschillen zijn er genoeg. Waarbij er in Gesjaakt maar een kaart tegelijk wordt ‘geveild’, liggen er in Smile altijd zoveel kaarten open als er spelers zijn.

Op de kaarten staan afbeeldingen van diverse knuffelbare en fictieve boswezens, elk met een eigen kleur en waarde. Die laatste is negatief of positief, en sommige kaarten hebben geen kleur. In je beurt leg je of een glazen steentje (‘vuurvlieg’) op de kaart met de laagste waarde, of je neemt een kaart met daarop minstens een vuurvlieg. Als iedereen een kaart heeft genomen volgt de volgende ronde en worden er weer nieuwe kaarten omgedraaid.

Het listige in Smile is dat je van elke kleur slechts één kaart mag hebben. Heb je al een rode kaart en krijg je er nog een, dan gaan ze beide uit het spel. Prima als ze beide een negatieve waarde hebben, minder leuk als de som positief is. Uitzondering zijn de kleurloze kaarten, die raak je nooit kwijt.

Het spel eindigt als alle kaarten verdeeld zijn, waarna iedereen de waarde van alle eigen kaarten optelt. De speler met de hoogste score wint.

…en de waardering

Smile is een lekker vlot kaartspel, met fraaie vormgeving en soms lastige keuzes. Aanvankelijk ben je geneigd stevige minpunten zoveel mogelijk te vermijden en voor de pluspunten te gaan, maar al snel kom je erachter dat dit misschien wel een erg dure strategie is. Vaak is het helemaal niet zo erg om een kaart met veel strafpunten te pakken, als daar aardig wat vuurvliegen op liggen. Goede kans dat er later een kaart van dezelfde kleur komt die anderen niet willen. Een mooie gelegenheid om, net als in Gesjaakt, je medespelers wat vuurvliegen af te troggelen. Tegen het einde van het spel moet je daarmee uitkijken, want dan is nog maar de vraag of er nog een kaart van die kleur langskomt.

Voor fans van Gesjaakt is er niet direct een reden om Smile te willen hebben. Gesjaakt is nog een stuk gemener en ook spannender. Het grote voordeel van Smile is vooral de speelduur en de eenvoud, en ik kan me slechtere redenen bedenken om hier de voorkeur aan te geven.