Gespeeld: november en december 2022 (Peter Hein)

Geplaatst door

In de laatste twee maanden van het jaar speelde ik slechts een handjevol nieuwe spellen, daarom combineer ik ze in dit overzicht. Van Fun Facts en Squid Game kun je mijn oordeel in de recensies lezen. Bij Fun Facts wil ik daar nog aan toevoegen dat in iedere groep waarmee ik dit speelde er minstens één andere speler was die direct besloot het spel zelf ook te willen hebben. Het is het perfecte spel om met een groepje goede vrienden of familieleden te spelen.

Van de andere vier spellen die ik voor het eerst deed sprong Planet B er voor mij bovenuit. Zo ver, dat het ook een plekje in mijn lijstje van leukste nieuwe spellen van 2022 opdook. ‘Leuk’ is een passende omschrijving, want Planet B is in de eerste plaats een vermakelijk spel. Het spel bevat een gezonde dosis satire en cynisme. Die zullen niet allemaal de tand des tijds doorstaan (wie herinnert zich nog de Bored Ape NFT’s?), maar het algehele gevoel leent zich prima voor een regelmatige lach tijdens het spel. Het thema komt daardoor goed tot z’n recht bij het spelen.

Het spelidee is gelukkig ook puik in orde. Er zijn veel dingen om over na te denken. Individuele beurten duren daardoor soms wat lang, maar de andere spelers zijn dan vaak druk genoeg met hun eigen strategie, zodat verveling niet snel op de loer ligt. Hoogtepunt van het spel zijn de verkiezingen, de zich qua spanning en entertainment kunnen meten met de Amerikaanse presidentsverkiezingen, waar de uitslagen van de verschillende staten een voor een binnen komen en de winnaar pas aan het einde bekend is.

De andere nieuwe spellen, in alfabetische volgorde:

Applejack: een abstract puzzelspelletje van Uwe Rosenberg waarbij je zeshoekige tegels met daarop verschillende appels verzamelt en die zo efficiënt mogelijk op je bordje legt. Het pas in de familie van zijn eigen tegelleggers en spellen als Calico en Cascadia. Best aardig, maar ook een beetje droog.

On a Scale of One to T-Rex: een studentenspel voor mensen die van spellen als Exploding Kittens of melige partyspellen houden. Iedereen beeldt simultaan iets uit (het aanroepen van een taxi, een kat), maar in verschillende gradaties van overtuiging. Je krijgt een geheime kaart, genummerd van 1 tot 10. Bij een 10 moet je een perfecte weergave geven, bij een 1 is het nauwelijks herkenbaar. Je scoort punten als je met iemand matcht die hetzelfde getal heeft, wat ze precies uitbeelden doet er daarbij niet toe. De grootste verrassing van het spel kwam aan het eind: de auteur blijkt Wolfgang Warsch te zijn, aan wie we ook bijvoorbeeld Clever en Kwakzalvers te danken hebben. Doe mij toch die spellen maar.

Settlement: een werkverschaffer van de auteur van Mysterium. Een heel ander spel dus, en Settlement is een degelijk spel. Op basis van een potje is het nog te vroeg voor een eindoordeel, maar het spel lijkt voldoende manieren te bieden om punten te scoren. Iedereen heeft de beschikking over zes mannetjes, die je voor verschillende doeleinden kunt gebruiken. Sommige kosten meer inspanning dan andere (het zal je verbazen, maar het verslaan van een draak blijkt wat ingewikkelder te zijn dan boodschappen doen in je eigen stad), maar gelukkig krijg je soms wat hulp van de verschillende helden. Die zijn ook een belangrijke bron van punten, reden te meer dus om ze te werven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *