Taluva

Het spel …

Hans im Glück staat bekend om de vele goede spellen die het ieder jaar uitbrengt, waaronder tijdens Spiel 2005 nog Hazienda. Tijdens de afgelopen jaargang van Spiel waren er van topauteurs Kniza en Kramer helaas geen nieuwe titels bij Hans im Glück te bespeuren. Ik had me weinig verdiept in hun nieuwe titels maar ging gewoontegetrouw toch maar bij hun stand langs. Nu om Taluva uit te proberen, dat er in ieder geval mooi uitzag.

Taluva doet op het eerste gezicht erg aan Java denken: spelers stapelen tegels bestaande uit drie zeshoeken op elkaar en plaatsen daarbij diverse gebouwen. Zo ontstaat een driedimensionaal bord, dat er door de fraaie vormgeving van de tegels en de prettige kleuren van de speelstukken altijd mooi uit ziet.

Gebouwen heb je in drie soorten: hutten, tempels en torens. Een groep gebouwen in de dezelfde kleur op aangrenzende velden vormen samen een dorp. Van hutten heb je verreweg de meeste, maar die zijn dan ook het eenvoudigst te plaatsen. Tempels mag je alleen plaatsen in dorpen die uit minstens drie velden bestaan en torens mogen alleen op een tegel van niveau drie gebouwd worden. Het stapelen is aan restricties gebonden, waardoor je niet eenvoudig de hoogte in gaat. Maar bij het stapelen mag je wel hutten verwijderen, waardoor dorpen weer moeilijk in omvang groeien. Het is dus een hele toer om al je torens (twee) of tempels (drie) te bouwen.

Het doel van het spel is om de meeste tempels geplaatst te hebben als alle tegels gelegd zijn. Het spel eindigt voortijdig als een speler er in slaagt twee van de drie gebouwsoorten op te maken. Deze speler wint het spel. Je wint ook voortijdig als alle andere spelers uitgeschakeld raken. Je bent uitgeschakeld als je in je beurt geen enkel gebouw kunt plaatsen.

… en de waardering

Mijn eerste potje Taluva tijdens Spiel beviel me goed genoeg om het aan te schaffen. Mijn eerste spelletjes waren met slechts een tegenstander. Op basis daarvan had ik toen het idee dat het vooral geschikt zou zijn als tweepersoonsspel. Het leek een groot ‘kingmaker’-risico te hebben, waarbij een speler niet meer goed zelf kan winnen, maar met zijn actie wel bepaalt wie van de andere spelers wint. Inmiddels heb ik dit met alle speleraantallen gespeeld en ik moet zeggen dat het me reuze meevalt. Anders dan in Attika kan iedereen een dreigende winnaar tegenhouden en dat hoeft niet per se ten koste te gaan van je eigen winstkansen.

Taluva is een vlot spel dat zeker voor een spel met zo’n korte duur interessante tactische mogelijkheden biedt. Het ‘speelbord’ bouwt zich iedere keer weer anders op waardoor ieder potje anders is: soms gaat het snel de hoogte in en zie je veel torens, anders zijn het vooral tempels die gebouwd worden. Ten slotte draagt ook de fraaie vormgeving erg bij aan het speelplezier. Een voltooid spelletje Taluva is altijd een mooi schouwspel. 999 Games, waar blijft jullie editie?