Geplaatst door Vandaag belanden we bij de subtop. Aan de ene kant blijft het spannend (de nummers 11-13 hadden met een stem meer de top-10 kunnen halen) aan de andere kant worden de verschillen in punten nu steeds groter: het verschil in punten tussen de nummers 11 en 20 is net zo groot als tussen de nummers 20 en 74. Dat geeft aan dat positiewisselingen in deze regionen wel wat meer puntenwinst of -verlies inhouden dan lager in de lijst. Des te opvallender om te constateren dat we hier twee nieuwe binnenkomers zien, die nog niet eens de hoogste twee zijn. Van de overige spellen stonden vijf ooit in de top-10.
20. Dixit
(Jean-Louis Roubira, 2008)
Positie vorig jaar: 15
Verschil: -5
Het favoriete partyspel van menig spellengek zakt iets, maar blijft het gros van de spellen toch voor. De uitbreidingen hebben de levensduur van het spel fors verlengd.
“Iedereen die dit spel voor de eerste keer ziet denkt wtf! en is na één rondje spelen verslaafd. Met een groep die elkaar een beetje kent krijg je de meest mooie omschrijvingen en wordt je kans om te winnen groter als je het slim speelt.” (Guido)
“Orgineel spel met prachtige kaarten. Prikkelt de fantasie en speelt heel vlot weg. Legt ook nog eens in een paar minuten uit en ik goed met kinderen te spelen.” (Dierik)
19. Le Havre
(Uwe Rosenberg, 2008)
Positie vorig jaar: 17
Verschil: -2
Een miniem verlies, maar Uwe’s ‘andere’ voedselspel is nog steeds erg geliefd.
“Uwe’s “Agricola-plus” kent minder spelbeleving maar meer breinbrekerij. Wel jammer dat een vroeg opgelopen achterstand bijna niet meer in te halen valt.” (Herman)
“Als je dit kan spelen met mensen die het ook graag en goed spelen, is het gewoon genieten.” (Stefaan)
18. Alhambra
(Dirk Henn, 2003)
Positie vorig jaar: 48
Verschil: +23
Alhambra gleed langzaam af naar de middenmoot, maar boekt nu een verbazende en spectaculaire winst. Dit tien jaar oude spel weet nog van geen wijken.
“Een spel dat relatief snel speelt (mits niet te veel uitbreidingen). Geluk en pech zijn goed in balans. Laagdrempelig, dus ook geschikt voor de niet veel speler.” (Rik)
“Ideaal spel om mensen in de spellenval te lokken.” (Gregg)
17. Machiavelli
(Bruno Faidutti, 2000)
Positie vorig jaar: 23
Verschil: +6
Stond de eerste twee jaren in de top-10. Zakte een beetje weg, maar deze evergreen is niet uit de hoogste regionen van de ranglijst weg te denken.
“Denk jij wat ik denk, rollenspel dat helaas de laatste tijd te weinig op tafel komt.” (Bram)
“Ik denk dat jij denkt wat ik denk en daarom denk ik dat ik wat anders ga doen dan ik zojuist dacht…” (Rob)
16. Het Dorp
(Inka en Markus Brand, 2011)
Positie vorig jaar: nieuw
Haalde vorig jaar, al een paar stemmen binnen, maar dat was bij lange na niet voldoende voor een plaats in de ranglijst. dat wordt nu goedgemaakt met een bijzonder hoge nieuwe positie.
“Binnen met stip. Vooral omdat er veel verschillende manieren zijn om dit spel te winnen en nog veel meer om het te verliezen.” (Gerrit Jan)
“In dit dorp gaat alles “z’n gangetje”. Toch is dit spel over het gewone dorpsleven uiterst opwindend. Zelfs doodgaan kan je behoorlijk wat opleveren.” (Gerard)
15. Vorsten van Florence
(Wolfgang Kramer en Richard Ulrich, 2000)
Positie vorig jaar: 12
Verschil: -3
Vorsten begon ooit op een vijfde plaats en is sindsdien ieder jaar ietsje gezakt. Maar in dit tempo duurt het nog decennia voor het uit de lijst verdwijnt.
“Een prachtig spel en een genot om te spelen. Goede balans tussen korte en lange-termijn planning. Elke keer lijkt het spel een andere aanpak te vereisen, zit tijdens het spelen altijd op het puntje van m’n stoel.” (Sander)
“Zou het bijna vergeten, maar dit blijft een prachtig spel. Veilen, plannen, verzamelen en bouwen. Heerlijk om je eigen spelbordje te zien groeien.” (Roger)
14. Pandemie
(Matt Leacock, 2008)
Positie vorig jaar: 10
Verschil: -4
Zakt een paar plekjes, maar is overduidelijk nog oppermachtig onder de samenwerkingsspellen. Een moderne klassieker.
“Beste pure coöperatieve spel dat ik ken. Virussen zitten standaard bij een mens inbegrepen. Het spellenvirus zorgt ervoor dat de doosjes gekocht worden en geprobeerd. Pandemie besmet mijn collectie met frustratie…… nog een spel dat eigenlijk twee keer zo vaak gespeeld zou moeten worden.” (Vincent)
“Qua spelbeleving kunnen er weinig tippen aan Pandemie. Wie herinnert zich niet die ene keer dat met nog maar één uitbraak te gaan en nog maar één trekkaart op de stapel en het hele bord vol gekleurde blokjes het laatste medicijn uitgevonden werd? Of net niet?” (Herman)
13. Caylus
(William Attia, 2005)
Positie vorig jaar: 7
Verschil: -6
Caylus heeft school gemaakt als het eerste ‘echte’ werkverschaffingsspel. Dit is inmiddels zo’n populair genre dat Caylus, ondanks de hoge positie, er nog drie andere voor zich moet laten gaan.
“Ondanks de wat langere speelduur, mag dit spel van mij eigenlijk altijd wel op tafel komen. Vooral met meer spelers is het erg lastig om de juiste acties te kiezen. Topper!” (William)
“Het grootste meesterwerk onder de worker-placement spellen! Het spel vloeit natuurlijk, maar het is een fantastische uitdaging om het goed te beheersen.” (Roel)
12. Carcassonne
(Klaus-Jürgen Wrede, 2000)
Positie vorig jaar: 8
Verschil: -4
Tegellegspellen heb je in alle soorten en maten, maar eentje steekt er met kop en schouders bovenuit. Een van de ‘Grote Drie’ van de spellen waarmee je niet-spelers in de hobby introduceert.
“Het blijft leuk, hoe vaak je het ook speelt en in welke versie dan ook (bepaalde uitbreidingen daargelaten).” (Henk-Jan)
“Het enige spel waarmee ik zelfs mijn moeder aan het spelen krijg! Het eindresultaat levert altijd een prachtig plaatje op van organisch gegroeide steden, kloosters en wegen zonder begin of einde…” (Jan)
11. Tzolk’in
(Simone Luciani en Daniele Tascini, 2012)
Positie vorig jaar: nieuw
Met superstip binnen, weer zo’n goedlopende werkverschaffer. Direct maar in het Nederlands opgepikt, zodat het ook hier zijn zegetocht kan houden.
“De enige nieuwkomer in mijn top-10. Een zeer originele twist op werkverschaffing, prachtig uitgevoerd, en het spel wat er om heen zit past precies in mijn straatje: gebouwen met verschillende eigenschappen, een kleine tech-tree, secuur plannen van acties en een paar grote doelen om naar toe te werken.” (Marcel)
“Een erg leuke nieuwkomer. Alle radertjes netjes in mekaar doen draaien en alle mooie plannen die je al beurten op voorhand hebt bedacht toch netjes te doen uitkomen: zooo bevredigend.” (Chantal)
“Worker placers moeten van goeden huize komen om in mijn top 20 te komen, maar deze voldoet helemaal. De ronddraaiende wielen introduceren een tijdselement. Planning dus en dat bevalt mij zeer.” (Michiel)
Een lijst met weinig verrassingen dunkt me, ondanks de twee nieuwe binnenkomers. Maar daarvan was al een tijdje duidelijk dat ze het goed zou gaan doen. Tzolk’in is in dit lijstje de enige die ik nog niet gespeeld heb. Zou dat best eens willen doen, maar als dat een paar jaar duurt vind ik het (nu) niet erg. Van deze lijst stond alleen Vorsten van Florence in mijn top-20, dus dat is automatisch mijn favoriet. Maar op Het Dorp en Le Havre na speel ik de rest ook met plezier.