Top-100 2013: 51-60

De lijst van vandaag wordt gedomineerd door stevige bordspellen. Een teken dat we hogerop in de lijst beginnen te komen, want dat soort spellen zijn natuurlijk wel besteed aan liefhebbers!

60. Colosseum
(Wolfgang Kramer en Markus Lübke, 2007)
Positie vorig jaar: terug
Vier jaar geleden stond het al ergens onderin de lijst (plaats 96) en na drie jaar afwezigheid neemt Colosseum stevig revanche. Van alle spellen die een comeback in de lijst maken is dit de op één na hoogst geklasseerde.
“Prachtig spelmateriaal en een erg leuk spelsysteem waarin de kunst van het onderhandelen niet te onderschatten valt.” (Els)
“Ik voel me in dit spel erg bij het thema betrokken, en vind het erg spannend om te beleven of ik nog op tijd de juiste fiches kan bemachtigen om een goede voorstelling te geven. Komt nog altijd minimaal één keer per jaar uit de kast.” (William)

59. Age of Empires III
(Glenn Drover, 2007)
Positie vorig jaar: 59
Verschil: 0
Age of Empires heeft nu al vier jaar een stabiele positie van tussen de 50 en 60. Het is daarom passend dat het ook eens op dezelfde plek blijft staan.
“Oppervlakkig beschouwd een samenraapsel van een hoop goede ideeën van andere spellen, maar wel een leuk spel waar je geen platgetreden pad naar de overwinning hoeft te bewandelen.” (Chantal)

58. Maharadja
(Wolfgang Kramer en Michael Kiesling, 2004)
Positie vorig jaar: 57
Verschil: -1
Maharadja is ook niet uit de lijst weg te slaan en staat opnieuw net ergens onder het midden. Dit auteursduo heeft blijvend populaire spellen opgeleverd.
“Leuk, spannend, enig in zijn genre, zeer strategisch, niet super moeilijk van spelregels.” (Jan)

57. 1830
(Francis Tresham, 1986)
Positie vorig jaar: 52
Verschil: -5
Waarschijnlijk het zwaarste spel op de lijst, en een van de langste. 1830 en de vele spin-offs vormen een genre op zichzelf, dat met geen enkel ander speltype te vergelijken is. Sommigen lusten er wel pap van en zetten rustig vijf varianten in hun lijst. Maar het staat opvallend vaak bovenaan een inzending.
“Deze 18xx heeft een speelduur die te overzien is, maar een ongeëvenaarde diepgang. Er zijn maar weinig spellen die zo lang blijven boeien.” (Eugene)
“Een klassieker natuurlijk, maar wat een goed spel. Het verkrijgen van het presidentsaandeel van de Baltimore & Ohio, puur geluk. Er is zoveel leuk, goed en mooi aan dit spel, gewoon te veel om op te noemen. Nou, eentje dan, de geweldige evolutie die in het spel zit, die het voor iedere speler een uitdaging maakt om de timing van je zetten goed te krijgen.” (Gerrit Jan)
“Dit heb ik laatste jaar ontdekt en het omvat alles wat ik van een spel verwacht. Daarom hoort het volgens mij op nummer 1.” (Stefan)

56. Ora et Labora
(Uwe Rosenberg, 2011)
Positie vorig jaar: 87
Verschil: +31
Het laatste pittige grondstoffenspel van Rosenberg stijgt flink in de lijst, al heeft het de andere twee nog niet in het vizier.
“Uwe Rosenberg heeft de rondel een definitieve plaats in bordspellen gegeven met Ora et Labora. Het spel ziet er prachtig uit en is goed uitgebalanceerd. Je hebt eigenlijk maar de keuze uit een paar acties die je kunt doen, maar daarin heb je erg veel keus!” (William D.)
“Oef, wat een grondstoffen! Maar, o jee, wat speelt het lekker.” (William K.)

55. Ra
(Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 30
Verschil: -25
Reiners biedklassieker weet zelfs de meest geharnaste Ameritrasher nog wel te bekoren, maar moet in deze lijst toch pas op de plaats maken.
“Wat voelt het goed andere spelers te dwingen om te bieden op tegels die je zelf niet echt wilt hebben!” (Eugene)
“Een topper binnen de biedspellen.” (Erwin)

54. Jambo
(Rüdiger Dorn, 2004)
Positie vorig jaar: 77
Verschil: +23
Jambo gaat een beetje als een jojo door de lijst, maar heeft de afgelopen zes jaar nooit ontbroken. Nu gaat de lijn weer omhoog.
“Alsof de afgelopen crisissen niet voldoende spreken, liet Jambo jaren geleden al zien, dat er vele haken en ogen zitten aan het leven van een koopman. Blij dat ik bij dit spel geen ziektekostenverzekering hoef te betalen.” (Vincent)
“Een heerlijk 2-speler spel dat we graag spelen, maar wat de laatste tijd helaas te weinig op tafel komt. Maar ik zal een potje nooit afslaan.” (Saskia)

53. Verboden Eiland
(Matt Leacock, 2010)
Positie vorig jaar: 36
Verschil: -17
Onder veelspelers -niet verrassend- wat minder geliefd dan Pandemie, maar nog steeds genoeg voor een mooie plek in de lijst. Verder is de concurrentie met andere coöps natuurlijk moordend.
“Kleine broertje van Pandemie, maar door de kortere spelduur voor mij de leukste van de twee.” (Bram)
“Pandemie light zoals velen het noemen, maar deze is wat meer toegankelijker en zuigt je helemaal in het spel.” (Wiljan)

52. Imperial 2030
(Mac Gerdts, 2009)
Positie vorig jaar: 37
Verschil: -15
Het origineel kwam een paar stemmen tekort voor de lijst, maar de fututistische versie blijft het goed doen.
“Wat een spel!!! Zelfs met 2 spelers vind ik het geslaagd.” (Kristof)
“Het meest fascinerende spel ooit: elke keer wanneer het spel op tafel komt draait het anders uit, maar telkens gaat de overwinning naar de speler die daar het meest creatief of met het meeste inzicht mee om springt.” (Roel)

51. Notre Dame
(Stefan Feld, 2007)
Positie vorig jaar: 43
Verschil: -8
Stefan Feld staat er een paar keer in, maar nu pas komen we zijn eerste spel tegen. Inmiddels is hij uit de spellenwereld niet meer weg te denken, Notre Dame betekende wellicht zijn doorbraak.
“In Notre Dame herken je zo de hand van meester-spelontwikkelaar Feld: een kort en toegankelijk spel dat zowel beginnende als doorwinterde spelers van de eerste tot de laatste seconde stevig in zijn greep houdt. Mijn favoriete Feld-titel!” (Roel)
“Je wil uitbreiden, hebt geld nodig en je wil punten pakken. En dan zijn er, telkens weer; die ellendige ratten. Eén van de toppers van Stefan Feld.” (Bart)
“Ik ken honderden spellen, maar dit spel doorstaat alle stormen en blijft op nummer 1 staan. Het is snel uitgelegd, ziet er leuk uit, is afwisselend, het speelt snel weg, grappig, tactisch uitdagend, leuke interactie. Heerlijk.” (Gerrit Jan)

Halverwege de lijst, en toch weer drie spellen die ik nog niet gespeeld heb. Bij Ora et Labora mag dat zo blijven, Colosseum en Imperial 2030 zou ik graag eens proberen. Van de rest is Ra duidelijk mijn favoriet, maar ook Jambo, 1830, Maharadja, Verboden Eiland en Notre Dame speel ik graag.