Top-100 2015: 11-20

Vandaag vinden we de twee hoogste nieuwe binnenkomers in de lijst. Beide spellen verschenen afgelopen jaar in het Nederlands. Ook de jury van de Nederlandse Spellenprijs was gecharmeerd, want beide spellen zijn genomineerd, ieder in een andere categorie. En aangezien de andere genomineerden niet of lager in de lijst voorkwamen, hebben ze het dit jaar wel erg gemakkelijk 🙂

20. Caylus (William Attia, 2005)
Positie vorig jaar: 15
Verschil: -5
De klassieke werkverschaffer verliest langzaam terrein aan modernere opvolgers (er staan vijf spellen uit dit genre hoger in de lijst), maar doet het in feite nog steeds goed.
“De moeder van worker-placement spellen en wie houdt nou niet van z’n moeder?” (William)
“Een feilloze parel in de fascinerende wereld van de worker placement spellen. Het is best mogelijk dat je inmiddels wel ziet dat het de grootvader van die familie is, maar op het vlak van gameplay blijft hij veel modernere spellen ver achter zich laten. Een absolute topper!” (Roel)

19. Russian Railroads (Helmut Ohley en Leonhard Orgler, 2013)
Positie vorig jaar: 35
Verschil: +16
Hier heb je zo’n moderne manneninzetter en het is verreweg de snelste stijger in de top-20 (nieuwelingen daargelaten).
“Wat een superspel! Nodigt ertoe uit veel verschillende strategieën uit te proberen.” (Saskia)
“Het sneeuwbal effect met punten is werkelijk geweldig. De eerste ronde nog geen tien punten halen en de laatste soms wel tot 150 punten. Speelt ook leuk met twee personen.” (Arie)

18. Istanbul (Rüdiger Dorn, 2014)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Rudiger Dorn stond al met een paar spellen in de lijst, maar nooit zo hoog als nu met Istanbul. Gezien de vele prijzen die het spel al heeft gekregen zou dit zomaar zijn populairste spel ooit kunnen worden.
“Ik verwacht dat dit spel erg hoog binnen komt in de Top 100. Een topper voor alle spelers. Ik ben nog niet iemand tegen gekomen die dit spel niet leuk vind. Bovendien ook nog eens te spelen in een vrij korte tijd.” (William)
“Als ik deze nog eens vaker kan spelen, kan het zomaar op de eerste plaats komen. Gaaf spel! gelijk twee potjes achter elkaar op één avond gespeeld.” (Patrick)

17. Ticket to Ride (Alan Moon, 2004)
Positie vorig jaar: 13
Verschil: -4
Vast onderdeel van de canon van moderne familiespellen en ook bij veelspelers nog geliefd. Met zoveel uitbreidingen en varianten valt er zelfs voor de grootste kniesoor wel iets te genieten. Iets dat overigens ook van toepassing is op die andere twee, Catan en Carcassonne,
“Het ideale bordspel voor niet bord spelers. Ik durf te beweren dat iedereen die bij ons aan tafel heeft gezeten het spel meteen heeft gekocht. Eenvoudige regels met voldoende diepgang voor jong en oud. En oeps; mijn moeder van 90 heeft het niet gekocht! Maar die komt wel iedere week spelen.” (Arie)
“Simpel genoeg om met vrijwel iedereen te kunnen spelen, maar met een hele goede spanningsboog die ook de doorgewinterde speler boeien kan.” (Marcel)

16. Vorsten van Florence (Wolfgang Kramer en Richard Ulrich, 2000)
Positie vorig jaar: 11
Verschil: -5
Alweer zo’n klassieker van rond de eeuwwisseling die niet weg te denken is uit deze lijst. Ook leuk voor mensen die geen fan zijn van Tetris.
“Een prachtig spel en een genot om te spelen. Goede balans tussen korte en lange-termijn planning. Elke keer lijkt het spel een andere aanpak te vereisen, zit tijdens het spelen altijd op het puntje van m’n stoel.” (Sander)
“Nog altijd mijn favoriete spel. De beperkingen waar je je als speler voor gesteld ziet, zijn enorm. Maar de voldoening als het uiteindelijk allemaal lukt is iets wat ik in geen ander spel in dezelfde mate ervaar. Zoals een groot filosoof ooit opmerkte: “I love it when a plan comes together.”” (Marcel)

15. Splendor (Marc André, 2014)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
En daar is-ie dan: de hoogste nieuwe binnenkomer! Dat het goed zou scoren was geen verrassing, maar dat het zo hoog zou komen en alle andere nieuwe spellen achter zich zou laten had ik niet verdacht. Heeft de SdJ-jury dan toch zitten suffen?
“Deze filler is als coke. Verslavend voor iedereen die het heeft aangeraakt. Nog nooit waren speelstukken zo fijn om vast te nemen. Nog nooit waren kaarten zo fijn om te kopen. Vooral als ze gratis zijn.” (Peter)
“Niet te geloven hoe zo’n eenvoudige spelregels zo’n spelplezier kunnen vormen, dat zelfs na 100 keer spelen nog steeds niet verveelt.” (Bart)

14. Burgen von Burgund (Stefan Feld, 2011)
Positie vorig jaar: 18
Verschil: +4
BvB is tot nu toe een van de laagste hoogste nieuwe binnenkomers, maar rukt drie jaar later op richting de top-10. Gezien de populariteit van Stefan Feld zou een plekje in de top-10 wel op zijn plaats zijn.
“Dit is het favoriete spel van mijn vrouw en ik. Het ideale spel voor koppels omwille van de indirecte interactie en de dobbelstenen.” (Jan)
“Het contrast tussen verlepte artwork, geen thema en een superfijn mechanisme in één spel kan niet groter zijn maar toch mijn nummer 1!” (Erwin)

13. Ticket to Ride: Europe (Alan Moon, 2005)
Positie vorig jaar: 16
Verschil: +3
Het verschil tussen de beide spellen werd gestaag kleiner en dit jaar gebeurde het onvermijdelijke: voor het eerst staat de Europaversie boven het origineel. Kunnen we hier binnenkort ook een jubileumeditie van verwachten? (Graag, want dit is de enige TtR-versie die ik nog niet heb)
“De beste variant van de Ticket to Ride familie wegens de variatie met veerboten en tunnels. Het ideale spel om mensen te introduceren in het betere bordspel.” (Jan)
“De ideale val voor een leek in de spellenwereld. Snel uitgelegd, vlot spel en in de laatste minuten altijd een boel spanning. Heerlijk.” (Gregg)

12. Kolonisten van Catan (Klaus Teuber,1995)
Positie vorig jaar: 9
Verschil: -3
Catan is dit jaar het enige spel dat uit de top-10 valt. Saai? Wacht maar tot je de top-10 ziet. Daar is bijna niet één spel op zijn plek blijven staan.
“Vooruit dan. Hier is het allemaal mee begonnen en eerlijk gezegd is het wel een heel goed spel.” (Guido)
“Deze klassieker is op zijn best met de uitbreiding ‘Steden en Ridders’. Een variabel bord en veel interactie zijn de grote troeven van Kolonisten.” (Bart)

11. Carcassonne (Klaus-Jürgen Wrede, 2000)
Positie vorig jaar: 12
Verschil: +1
Dit jaar staat Carcassonne net een plaatsje boven Catan. Stuivertje wisselen, de stand is 5-3 in het voordeel van Catan,
“Deze klassieker komt elk jaar nog regelmatig op tafel. Het best met de Uitbreiding en Kooplieden & Bouwmeesters.” (Wiljan)
“Klassieker; het oer legspel, stamvader van veel varianten niet allemaal even populair maar met K&B ook een perfect tweepersoonsspel.” (Rients)

Een mooie lijst met twee hoge en misschien verrassende binnenkomers. Op Burgen von Burgund na speel ik ze allemaal met veel plezier. Misschien moet ik het nog eens proberen met twee spelers.