Geplaatst door Net als gisteren is ook het lijstje van vandaag rijk aan klassiekers. Drie staan er al sinds het begin in. Van de tien spellen is de helft bij 999 Games verschenen, dat toch al goed vertegenwoordigd is in de hele lijst. Ten slotte nog twee fraaie nieuwe binnenkomers.
40. Legenden van Andor (Michael Menzel, 2012)
Positie vorig jaar: 55
Verschil: +15
Bijzondere coöps doen het goed. Andor is nergens mee te vergelijken, evenmin als Hanabi trouwens. Het lijkt een monstermepspel, maar hoe meer monsters je mept. hoe sneller je verliest. En toch moet je dat doen!
“Bij elke legende die ik speel, word ik helemaal in Andor gezogen! Ik kan er geen genoeg van krijgen en het verveelt nooit. Hier mag je me voor wakker maken.” (William)
“Wat een saamhorigheidsgevoel krijg je bij dit spel. Bij elke kaart de spanning van: hoe slecht is het? Slechts de helft van de avonturen winnen we. Dat maakt de euforie bij een overwinning des te groter.” (Gert)
39. Alhambra (Dirk Henn, 2003)
Positie vorig jaar: 24
Verschil: -15
Een van de klassiekers in de lijst. Stuitert soms een beetje op en neer, maar heeft altd bij de 50 populairste spellen gehoord.
“Een beetje puzzelen, een beetje geluk, snelle beurten, eenvoudige regels, … kortom weer zo een spel om iemand een bangelijk nieuwe hobby aan te smeren : gezelschapsspellen!” (Gregg)
“Alhambra speelt vooral met twee personen lekker vlot weg en komt dan ook regelmatig op tafel. De speelduur is verder aantrekkelijk en het spel is niet al te ingewikkeld. Wat mij betreft een aanrader!” (Dierik)
38. Le Havre (Uwe Rosenberg, 2008)
Positie vorig jaar: 36
Verschil: -2
Stevige spellen willen nog wel eens wegzakken in deze lijst, maar dat geldt niet voor Le Havre. Verderop in dit rijtje komen we er nog een paar tegen.
“De enige Rosenberg die de moeite van het spelen waard is. Je voelt de keuzestress opkomen als de doos opengaat, heerlijk.” (Edwin)
“Mooi vormgegeven, klopt gewoon. Zoveel manieren om te winnen, zoveel kansen.” (Jan)
37. Concordia (Mac Gerdts, 2013)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Een van de toppers van Spiel 2013 komt met enige vertraging hoog binnen in de lijst. Een van de kanshebbers voor de Nederlandse Spellenprijs voor liefhebbersspellen.
“Een blijver in mijn lijstje. Niemand kan spellen ontwerpen die op vier bladzijden regels een ervaring brengen met zo veel diepgang als Mac Gerdts.” (Stefaan)
“Hoewel vrij recent, voelt dit aan als een spel dat al jaren bestaat. Weinig regels, mooi verweven mechanismen, de spelers bepalen waar het spel heengaat.” (Marcel)
36. Tai Pan (Urs Hostettler, 1991)
Positie vorig jaar: 66
Verschil: +30
Het op één na oudste spel in de lijst debuteerde in de top-10, maar zakte sindsdien ieder jaar verder terug. Aan die trend komt dit jaar een eind, maar nog steeds is het spel betere tijden gewend.
“Het allerleukste van dit kaartspel is dat je de meeste handen op zo veel verschillende manieren kunt spelen. Verder heeft dit spel alles wat een kaartspel moet hebben: tactiek, bluf, het lezen van je tegenstander, én van je partner, spanning, verrassende wendingen en natuurlijk een dosis geluk.” (Jeroen)
“Als je met zijn vieren een kaartje legt, is het dus Tichu.” (Edwin)
35. Brass (Martin Wallace, 2007)
Positie vorig jaar: 30
Verschil: -5
Al jaren het populairste spel van Martin Wallace en bovendien erg constant: al vijf jaar op rij staat het spel tussen plaats 30 en 40.
“Blijft voor mij het meesterwerk van Wallace en misschien wel het beste economische spel ooit. Het grondstoffenmechanisme van dit spel is voor mij een toonbeeld van hoe het ambacht spelontwerp moet beoefend worden.“`(Stefaan)
“Wallace zijn beste spel. Elk spel blijft een uitdaging. Timing van je acties en het doorgronden van het spel je tegenstanders is cruciaal.” (Paul)
34. Machi Koro (Masao Suganuma, 2012)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
De absolute kaartspelhit van White Goblin komt binnen op een fraaie 34e plaats. Daarom des te verrassender dat het de nominatielijst van de NSP niet heeft gehaald (maar wel Sushi Go, dat in deze lijst in geen velden of wegen te bekennen is).
“Beginnen met een bakkerijtje en een graanveld en eindigen mer een wereldstad. Zowel voor veelspelers als gelegenheidsspelers goedgekeurd. Als dit geen klassieker gaat worden eet ik mijn bril op!! 😉” (Dierik)
“Lekker verfrissend en zeer eenvoudig te leren. Met de nieuwe uitbreiding is het nog leuker geworden. Mijn dochter is er weg van, en ook hier weer; iedereen die het bij ons speelt wil het ook hebben.” (Arie)
33. Tikal (Wolfgang Kramer en Michael Kiesling, 1999)
Positie vorig jaar: 25Verschil: -8
De tijd dat de spellenwereld stil stond voor een nieuw bordspel van Kramer en partners ligt misschien achter ons, maar veel spellen uit die tijd zijn onverminderd populair. Tikal bijvoorbeeld.
“Blijft een mooi spel met eenvoudige regels en heerlijk veel vrijheid voor de spelers om er op het bord wat mooi van te maken.” (Michiel)
“Oud beestje, altijd goed voor veel plezier, goede balans zeker met het veilen van de tegels.” (Frank)
32. Trajan (Stefan Feld, 2011)
Positie vorig jaar: 20
Verschil: -12
Stefan Feld blijft een van de populairste auteurs inde Lage Landen en Trajan een van zijn populairste spellen. Het ging doorgaans gelijk op met Burgen von Burgund, maar moet nu toch een beetje lossen.
“Goed doordacht spelsysteem, waarbij de juiste actie op het juiste moment meerdere voordelen kan opleveren. De manier waarop je je actie moet kiezen, met de schaaltjes, is briljant gevonden.” (William)
“Het thema doet er niets toe, maar een leuke verzameling spellen in één spel.” (Paul)
31. Love Letter (Seiji Kanai, 2012)
Positie vorig jaar: 21
Verschil: -10
Mogelijk het luchtigste spel in de lijst. De populariteit is breed gedragen: bij niemand stond dit op 1, maar het komt nog op meer lijstjes voor dan nog aardig wat spellen die hoger in de lijst staan.
“Een van de weinige spellen die je letterlijk overal kunt spelen. Hoge geluksfactor, maar ook een stukje vaardigheid. Met mijn kinderen beleef ik hier veel lol aan.” (Jeroen)
“Het heerlijke tussendoortje dat zowat overal gespeeld kan worden, want die 16 kaarten steek je zo in je zak.” (Wiljan)
Ook van deze lijst heb ik alles gespeeld en de meeste met plezier. Trajan en Le Havre speel ik liever niet meer, van de rest is Tai Pan duidelijk mijn favoriete spel. Er is maar één spel dat ik vaker heb gespeeld.