Top-100 2016: 11-20

Vlak voor het einde komen we dan de laatste nieuwe binnenkomers tegen. Drie maar liefst, en het was lang spannend welke van de drie het hoogst zou eindigen.

20. Ticket to Ride (Alan Moon, 2004)
Positie vorig jaar: 17
Verschil: Verschil: -3
Vorig jaar eindigde het achter het Europese zusje, nu kreeg het origineel net één puntje meer.
“Het ideale bordspel voor niet bord spelers. Ik durf te beweren dat iedereen die bij ons aan tafel heeft gezeten het spel meteen heeft gekocht, op mijn moeder van 91 na.” (Arie)
“Net als Catan zal TTR slijten omdat ik het er altijd bij pak als mensen die normaal nooit spellen spelen nieuwsgierigheid tonen voor mijn collectie en iets willen leren. Simpel en krachtig door zijn eenvoud!” (Niels)

19. 7 Wonders Duel (Antoine Bauza en Bruno Cathala, 2015)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Het spel dat je vorig jaar op Spiel gespeeld moet hebben maakt een stormachtige entree en is daarmee het populairste spel voor twee spelers in de lijst.
“Het beste van 7 Wonders perfect in een tweespelersspel gestoken en toch ook originele componenten toegevoegd. Voor mij het beste tweepersoonsspel.” (Gregg)
“Ik ben al een grote 7 Wondersfan en het enige dat ik nodig had was een goede 2 speler variant…..en die is er nu! Wat een spanning elke keer.” (Suzanne)

18. Concordia (Mac Gerdts, 2013)
Positie vorig jaar: 37
Verschil: +19
Een van de superstijgers in de lijst. Vorig jaar nieuw, nu sterk verder gestegen. Daar gaan we er nog meer van zien.
“Een blijver in mijn lijstje. Niemand kan spellen ontwerpen die op vier bladzijden regels een ervaring brengen met zo veel diepgang als Mac Gerdts.” (Stefaan)
“Dit spel ziet er uit en voelt als een echte klassieker maar toch is het heel recent.” (Jan)

17. In de voetsporen van Marco Polo (Simone Luciani en Daniele Tascini, 2015)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Wat Concordia vorig jaar was, is Marco Polo nu: hét nieuwe bordspel dat hele volksstammen weet te bekoren. Was vorig jaar net te nieuw om de lijst te halen, nu lukt dat met gemak.
“Mijn grootste hit van het afgelopen spellenjaar. Toen ik voor het eerst over dit spel hoorde was ik vrijwel zeker van dat ik het leuk zou vinden, en ik werd niet teleurgesteld. Ik ben sowieso wel een fan van “dice workerplacement” en dit is een topper in dat genre.” (Roel)
“Wat een heerlijk spel met veel variatie door de steeds wisselende opzet op  het bord en de verschillende rollen. Steeds weer een nieuwe strategie uitstippelen. Leuk met alle spelersaantallen en altijd weer nieuw. Topper!” (Saskia)

16. Die Burgen von Burgund (Stefan Feld, 2011)
Positie vorig jaar: 14
Verschil: -2
Net als zijn andere spellen zakt ook Felds populairste spel iets in de lijst, maar blijft natuurlijk wel enorm populair.
“Heerlijk puzzelen en hopen dat je tegenstander niet je tegeltje voor je neus weghaalt.” (Frank)
“Ook hier weer….liefhebbers en tegenstanders. Ik vind het een heerlijke puzzel. Deze moet toch weer eens vaker op tafel komen!” (Suzanne)

15. Carcassonne (Klaus-Jürgen Wrede, 2000)
Positie vorig jaar: 11
Verschil: -4
Een echte klassieker in de lijst. Ook als iedereen deze ranglijst al lang vergeten is, spelen mensen nog Carcassonne. Ongetwijfeld met allemaal huisregels.
“Mijn levensmotto is: All is fair in love, war and Carcassonne. Moet daar nog meer uitleg bij?” (Rober)
“Dit spel komt elk jaar hoger in mijn lijst te staan.” (Roel)
“Nog altijd het enige spel waarmee ik mijn moeder aan het spelen krijg en alleen daarvoor al verdient het een plaatsje in mijn persoonlijke top.” (Jan)

14. Codenames (Vlaada Chvátil, 2015)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
En daar is-ie dan: de hoogste nieuwe binnenkomer van deze jaargang. Een echt gezelschapsspel nog wel, waarbij spelen belangrijker is dan winnen. Dit gaat ongetwijfeld nog veel populairder worden.
“De stille party game. Maar wat is het heerlijk, als het lukt om met 1 woord vier kaartjes aan elkaar te linken.” (Jeroen)
“Partygame voor partygame-haters met garantie op hilarische napraat. Vergeten hoe leuk het is slim met taal om te gaan.” (Niels)
“Nog maar net nieuw maar intussen al ons meest gespeelde en favoriete partyspel. Zelfs niet-spelers weet ik hier mee te overtuigen om een spelletje mee te spelen! En meestal blijft het niet bij een keertje.” (Jan)

13. Catan (Klaus Teuber, 1995)
Positie vorig jaar: 12
Verschil: -1
De enige echte, onvervalste, niet te vermijden moderne bordspelklassieker. Als ik me een oordeel aan mag matigen: het is toch een schande dat dit op Boardgamegeek maar net de bovenste 200 haalt?
“De start van mijn spellenverzameling blijf ik trouw.” (Martine)
“Deze klassieker is op zijn best met de uitbreiding ‘Steden en Ridders’. Een variabel bord en veel interactie zijn de grote troeven van Kolonisten.” (Bart)
“Hoe ouder dit spel wordt, hoe meer ik het basisspel zonder uitbreidingen waardeer. Als geen ander spel grijpt het schaarste bij de lurven en eist het, ondanks protest van doorgewinterde veelspelers, bij spelen met uitsluitend de basis het uiterste van je tactiek.” (Niels)

12. Pandemie (Matt Leacock, 2008)
Positie vorig jaar: 10
Verschil: -2
Al een tijdje het populairste samenwerkingsspel in de lijst. Net niet meer in de top-10, maar heeft nu wel gezelschap van het seriezusje.
“Afgelopen winter kennis gemaakt met Pandemie en in zeer korte tijd met stip naar de hoogste plek: zeer verslavend, goed met alle spelersaantallen en -met de verschillende uitbreidingen- meer dan genoeg variatie.” (Sjors)
“Eenvoudig genoeg om met beginnende spelers te spelen; lastig genoeg om nog steeds een uitdaging te zijn.” (Eugene)

11. Istanbul (Rüdiger Dorn, 2014)
Positie vorig jaar: 18
Verschil: +7
Weer een spel dat vorig jaar hoog binnenkwam en sterk door stijgt. Dorn is huishoudmerk geworden, maar juist een van zijn recente spellen is zijn meest populaire.
“Zeer toegankelijk spel waarbij thema en mechanisme goed samenkomen. Iedere speler heeft vrij vlot door hoe het werkt en vervolgens ontspint zich een mooie race.” (Rob)
“Eenvoudige regels en toch voldoende tactische uitdaging komen samen in een vlot spel, dat ook nog eens voldoende variatie biedt.” (Bart)