Trax

Geplaatst door

2 spelers
15 minuten
Auteur: David Smith
Uitgever: Tantrix Holland B.V. (2007)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Trax is een tweepersoons abstract spel dat wat uiterlijk betreft erg aan Tantrix doet denken. Het spel zit namelijk ook in een zakje in plaats van in een doos en wordt ook gespeeld met bakelieten speelstukken waarop lijnen staan. Trax is echter geen tweepersoonsvariant van Tantrix, maar een op zichzelf staand spel.

In Trax moeten de spelers zo snel mogelijk proberen een winnende lijn of lus te maken. Op dat moment is het spel onmiddellijk afgelopen. Elke lus is voldoende om te winnen (zelfs als het de kleinst mogelijk lus is). Je kan echter pas winnen met een lijn als je een lijn hebt gemaakt die twee zijden van het speelveld met elkaar verbind, en het speelveld tenminste acht stenen breed of hoog is.

De spelers mogen om en om een speelstuk plaatsen. Alle speelstukken zijn precies identiek. Op de ene kant staan twee kruisende lijnen (een rode en een witte) en op de andere kant twee bochtjes. Als je door het plaatsen van een speelstuk een hoek ontstaat waar twee keer dezelfde kleur op uitkomt, dan moet je deze plek onmiddellijk opvullen.

Zodra een winnende lijn of lus is ontstaan is het spel dus onmiddellijk afgelopen. In het begin van het spel is het bord vaak nog wel overzichtelijk, maar hoe voller het bord komt te liggen, hoe moeilijker het wordt om te zien op welke manier je tegenstander een winnende combinatie kan neerleggen, bijvoorbeeld een lullig klein lusje.

Als je niemand kan vinden om het spel met je te doen, dan kan je met het spelmateriaal ook nog twee verschillende puzzels doen.

… en de waardering

Trax vind ik een moeilijk te waarderen spel. Aan de ene kant is het leuk om te spelen, zijn de regels zo uitgelegd en zijn de potjes zo kort dat je al snel een aantal potjes achter elkaar speelt. Aan de andere kant heb ik het gevoel dat dit een spel is dat na verloop van tijd geen winnaar meer oplevert omdat het aantal speelstukken beperkt is en je er steeds beter in wordt om de mogelijkheden van je tegenstander te beperken. En als de zak leeg is voor er een winnende combinatie ligt, is er geen winnaar. In het spelregel boekje staat als voorbeeld aangegeven dat het langste spel 227 stenen lang duurde, terwijl er in één spel maar 64 stenen zitten. Ik geef het spel toch het voordeel van de twijfel omdat ik het wel met plezier heb gespeeld en ik na ieder potje meteen nog een keer wilde proberen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *