Untergang von Pompeji

Het spel …

Der Untergang von Pompeji heeft voor een Duits spel een wat onorthodox thema; het is namelijk niet alleen de bedoeling zoveel mogelijk van je eigen burgers te redden, maar als het even kan die van de anderen te laten branden in de lava! Niet erg vriendelijk, maar wellicht een verademing voor spelers die Duitse spellen vaak wat te soft vinden.

Pompeji wordt in twee gedeelten gespeeld, die volledig los van elkaar lijken te staan. Eerst plaatst iedereen burgers in de stad (het liefst zoveel mogelijk en dicht bij de poorten). Zodra de vulkaan uitbarst, is het redde wie zich redden kan en proberen de burgers hals over kop de stad weer te verlaten.

Het plaatsen van burgers gebeurt met kaarten. Eerst plaats je alleen enkele burgers, maar zodra te vulkaan begint te rommelen komen hun familieleden uit de omgeving beschutting zoeken in de stad. Zo raakt de stad snel vol, totdat de vulkaan echt uitbarst. De kaarten en de niet geplaatste burgers worden weggelegd, en de lava begint de stad binnen te stromen. In dit tweede gedeelte mogen de spelers telkens twee burgers verplaatsen. Daarbij probeer je zoveel mogelijk burgers te redden door ze door de poorten uit de stad te halen. Hoe drukker het vak is waar de burger vandaan komt, des te verder deze mag lopen. Maar voor je beweegt, moet je een lavategel in de stad plaatsen. Leg je die ergens neer waar al burgers staan, dan verdwijnen deze in de vulkaan. Bovendien kun je er de route naar een poort mee blokkeren. Over sadisme gesproken!

Het spel eindigt als er geen burgers meer gered kunnen worden. De speler die de meeste burgers gered heeft win het spel. In het geval van een gelijke stand (wat nogal eens voorkomt) wint degene met de minste burgers in de vulkaan.

… en de waardering

‘Burn baby burn’, het oude liedje van The Trammps spookt altijd door mijn hoofd bij het spelen van dit spel. Dat hardop zingen als je weer wat medeburgers in de vulkaan doet verdwijnen doet het altijd goed, en past natuurlijk uitstekend bij het thema. Het eerste gedeelte van het spel is wat tam, maar zodra de lava begint te stromen gaat het snel en komt er flink wat actie in het spel.

Al met al is Pompeji een lekker vlot spel waarbij je elkaar heerlijk kunt pesten, en daar houd ik op z’n tijd wel van.