2-4 spelers
45-60 minuten
Auteur: Michael Kiesling
Uitgever: Next Move (2021)
Het spel…
De Azul-familie voelt inmiddels als de spelversie van Eigen Huis en Tuin. Nadat we met Azul begonnen met het betegelen van het eerste wandje, gingen we daarna glas zetten in Azul De Ramen van Sintra om vervolgens in de tuin een tuinhuis te bouwen in Azul Zomerpaviljoen. En dit jaar gaan we in de nieuwste Azul de rest van de tuin aanpakken. Ik zou in navolging van een grote bouwmarkt haast zeggen “Er is altijd een volgende klus”.
In Azul the Queen’s Garden moet, zoals gezegd, de tuin worden aangelegd. En dan niet zo maar een tuin met wat tegels, een gazonnetje en een klimop tegen de schutting, maar een prachtige tuin met majestueuze bomen, prachtige bloemen waarin kleurige vogels en vlinders vrolijk rondvliegen.
Iedere speler krijgt twee eigen bordjes. Op de ene staat de plattegrond van de tuin en op de andere bewaar je de elementen die je nodig hebt om de tuin te bouwen. Je gaat in het spel zeshoekige tegels in je tuin plaatsen. Op de tegels staan symbolen en ze hebben kleuren. Je wilt proberen om groepjes te maken van tegels met hetzelfde symbool (maar dan in verschillende kleuren) en tegels in dezelfde kleur (maar dan met verschillende symbolen). Je scoort bij de eindtelling namelijk alleen punten voor groepjes die minimaal drie tegels groot zijn. Het fijne is wel dat een tegel tegelijkertijd meekan tellen voor de kleur die hij heeft, als voor het symbool dat er op staat.
Het spel bestaat uit vier rondes. In iedere rond wordt er een stapel met zogenaamde fonteintegels klaargelegd. Op de bovenste hiervan worden vier tegels met de tuin-elementen neergelegd. De eerste speler mag vervolgens van deze tegels alle tegels in een kleur of alle tegels met hetzelfde symbool pakken. Vervolgens wordt de fonteintegel opzij gelegd en worden op de volgende fonteintegel vier nieuwe tegels gelegd en mag de volgende speler wederom alle tegels in een kleur of alle tegels met hetzelfde symbool pakken. Het maakt daarbij niet uit op welke fonteintegel de tegels liggen. Zodra alle tegels van een fonteintegel zijn afgepakt, wordt deze fonteintegel omgedraaid. Ook op deze fonteintegel is een tegel voorgedrukt. Vanaf dat moment kan ook deze (fontein)tegel meegepakt worden door de spelers.
In plaats van tegels te pakken, kan je ook fiches gaan plaatsen. Dit is lastiger dan het klinkt. Je moet namelijk “betalen” om een tegel te plaatsen (afgezien van de boom, die is gratis). Elk symbool heeft daarbij een eigen prijs. Als je een vogel wilt plaatsen dan moet je daarnaast bijvoorbeeld één ander tegel met een vogel in een andere kleur of één tegel in dezelfde kleur als de vogel maar dan met een ander symbool afleggen. De prijs van de symbolen loopt op tot vijf tegel afleggen voor het duurste symbool. Je mag de tegel vervolgens los neerleggen of aangrenzend aan een andere tegel met hetzelfde symbool of dezelfde kleur. Je kan op deze manier ook een fonteintegel plaatsen om het gebied waarin je kan bouwen uit te breiden. En omgekeerd kan je het voorgedrukte tegel op de fonteintegel ook gebruiken om te betalen als je een tegel of andere fonteintegel plaatst. Als je door het plaatsen van een tegel bovendien de voorgedrukte tuinelementen (bankje, standbeeld, etc.) helemaal omsingeld dan krijg je een aantal jokertegels die je leven heel veel makkelijker maken.
Aan het einde van elke ronde volgt een tussentijdse telling waarbij je punten scoort voor het aantal tegels dat je gebouwd hebt in drie kleuren/symbolen en voor het aantal fonteintegels dat je hebt gebouwd. Aan het eind van het spel volgt dan nog een slottelling waarbij alle groepjes van tenminste drie tegels van dezelfde kleur of met hetzelfde symbool gewaardeerd worden. Als je een groepje hebt gemaakt met alle zes de kleuren of alle zes de symbolen krijg je bovendien nog bonuspunten. Helaas krijg je ook aftrek voor de tegels die je niet hebt kunnen gebruiken. De speler die de meeste punten heeft, wint het spel.
…en de waardering
Om met ons nationaal orakel te spreken: je gaat het pas zien als je het door hebt. Het kostte me flink wat moeite om Azul Queen’s Garden uit de spelregels te leren waarbij ik grote stukken tekst meerdere keren moest lezen voor het kwartje viel. En het hielp daarbij niet dat er in de Engelse regels een zin is weggevallen. Maar tijdens ons eerste potje begon alles langzaam op zijn plaats te vallen en toen vond ik het niet zo moeilijk meer. Houd er dus rekening mee dat je even door moet zetten als je dit spel wilt leren spelen, maar dat het uiteindelijk allemaal best meevalt.
Azul Queen’s Garden is een soort van doorontwikkeling van Azul het Zomerpaviljoen met een flinke snuf Calico. En als je het eenmaal ziet (of doorhebt, daar wil ik vanaf zijn), dan is ook dit weer een heel fijn Azul-spel waar je aan het azen bent op de juiste tegels en die vervolgens slim probeert te plaatsen. Dat is in dit spel nog wat uitdagender dan bij normaal Azul doordat je zowel kan scoren met de symbolen en met de kleuren en je dus idealiter wilt dat een tegel bij twee groepjes hoort. Daar moet je echt een beetje je best voor doen, maar als het dan ook lukt is het heel bevredigend. Ook deze Azul beviel me dus heel goed. Ik kijk dan ook hoopvol uit naar eventuele nieuwe klussen die in een volgende versie aangepakt gaan worden. Een mooie visgraadvloer, een zwembad met mozaïekvloer, dakkapelletjes de mogelijkheden zijn eindeloos.
Dagmar,
Eens met jouw waardering van dit spel, en weer leuk om te lezen. Wij vinden de complexiteit van deze Azul heerlijk, een waar feestje! Het is wel een Azul waar je via de eerdere Azuls in moet groeien, en dus niet aan te raden als eerste Azul.
Dank voor je vriendelijke woorden, Frank. En helemaal met je eens dat je deze Azul niet voor moet zetten aan onervaren spelen. Gewoon bij het begin beginnen en dan langzaamaan verder ontdekken wat deze serie te bieden heeft.
We hebben dit spel (samen met een Griekse speluitgever) op Spiel mogen spelen. Azul ziet er altijd heel mooi uit. Het viel ons tegen vanwege de complexiteit. Als je veel punten wilt scoren moet je bij de tussentijdse tellingen juist die kleuren en die afbeeldingen verzamelen. Maar op het einde ook niet teveel dure symbolen nog in je voorraad hebben, het liefst de bomen (waarde 1 en plaatsen is gratis). Dure stenen met waarde 6 en 5 krijg je op het laatst moeilijk weggespeeld, dus negatieve punten. Ook is het tot op het einde nog gissen welke stenen in de voorraadzak zit omdat de afgelegde stenen in een ‘black box’ terechtkomen.
We bedachten dat Calico veel fijner speelt. Zeker omdat je dan ook op de bordjes van de medespelers kunt kijken of die ene kleur met juist dat symbool nog te verkrijgen is dan wel uitgespeeld is. Zodat je voor een ander strategie kunt kiezen.
Hoi Janneke,
Calico is zeker veel toegankelijker en een super goed spel (het is absoluut één van mijn favorieten). Deze Azul is een stuk complexer en het kost wat tijd en moeite om hem te doorgronden. Waarschijnlijk zou je het een tweede potje al een stuk makkelijker vinden juist omdat je nu weet welke valkuilen (die je goed beschrijft) je moet proberen te vermijden. Dat is wat ik in mijn conclusie bedoel dat ik dit een spel is waar je wel even je best voor moet doen om het te leren spelen. Maar als je door die fase heen bent, is het echt een leuk en interessant spel. Maar als je daar geen zin in hebt (alle begrip, tijd en energie zijn beperkt) dan is het inderdaad beter om iets anders op tafel te zetten.
Welk spel je ook kiest: heel veel speelplezier gewenst,
Dagmar
Welke Azul versie vindt je momenteel het leukst/best?
Goede vraag!
Ze hebben allemaal hun eigen charme, maar de gewone Azul vind ik de beste omdat die het meest toegankelijk is en die je daardoor echt met iedereen kan spelen. De andere versies zijn voor de liefhebber (en die zullen er veel plezier aan beleven).