Café International

Geplaatst door

2-4 spelers
30-45 minuten
Auteur: Rudi Hoffmann
Uitgever: Amigo (1989)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Toen Villa Paletti in 2003 de felbegeerde Spiel des Jahres trofee bemachtigde, werd aan de zijde van fanatieke spelliefhebbers wat gemokt dat zo’n simpel familiespelletje toch geen terechte winnaar kon zijn, zeker niet als je bedenkt dat het hooggeprezen Puerto Rico medefinalist was. Maar wie zich een beetje in de geschiedenis van deze prijs verdiept ziet al snel dat het juist de familiespellen zijn die vaak winnen, en dat hard core-favorieten als El Grande en Torres eerder uitzonderingen zijn.

Eén zo’n familiespel uit de oude doos is Café International. Geïnspireerd op het gelijknamige Parijse café moeten de spelers gasten van beide geslachten uit allerlei landen aan een tafel en anders aan de bar te helpen. Deze bar staat midden op het bord afgebeeld, met daaromheen de verschillende tafels. Voor gasten uit verschillende landen als Duitsland, China en Afrika (?) zijn er twee tafels per land beschikbaar. Gasten mogen alleen op stoelen gaan zitten die aan een tafel van hun eigen nationaliteit grenst. Omdat iedere stoel aan twee tafels staat (je vraagt je af hoe dat er in een café uitziet), is er toch sprake van enige integratie.

Als een speler aan de beurt is, mag hij kiezen uit drie acties: één of twee gasten aan tafels plaatsen, een gast aan de bar plaatsen of een gastenfiche omwisselen voor een al gespeelde joker. Naast de hierboven genoemde plaatsingregel geldt ook dat aan de sexe-ratio aandacht besteed moet worden. Mannen en vrouwen moeten zoveel mogelijk gespreid zitten. Een man mag pas aan een tafel zitten als daar al minstens zoveel vrouwen als mannen zitten, en andersom. Plaats je de tweede of derde gast, dan krijg je evenveel punten. Dit geldt ook als je de vierde en laatste gast aan een tafel plaatst. Maar als alle vier gasten dezelfde nationaliteit hebben, creëer je een natietafel (spreek dat maar eens uit om misvattingen te veroorzaken) en scoor je acht punten.

Aan de bar leveren alleen de eerste vijf gasten punten op, daarna wordt het te druk en moet je punten inleveren. Nadat je gasten geplaatst hebt, vul je je voorraad fiches weer aan tot vijf. Als je een natietafel hebt gecreëerd, neem je een gast minder. Dit is een nadeel omdat je vanaf nu minder keuze hebt, maar een voordeel omdat ongespeelde fiches aan het einde vijf strafpunten kosten, en jokers zelfs tien.
Het spel eindigt als de bar of alle tafels vol zijn, als er minder dan vijf fiches over zijn of als een speler geen fiches meer overheeft. De speler met de meeste punten wint.

… en de waardering

Café International mag dan een winnaar van een prestigieuze prijs zijn en zelfs opnieuw zijn uitgebracht, wat mij betreft heeft het de tand des tijds niet helemaal doorstaan. Voor het scoren van punten ben je erg afhankelijk van de fiches die je trekt. Naarmate het spel vordert wordt het steeds moeilijker om je gasten te plaatsen, en moet je het geluk hebben net zo’n gast te trekken. Je kunt je tegenstanders wel een beetje hinderen, maar dat blijft beperkt. Café International is best aardig, maar in het genre van de familiespellen zijn er inmiddels legio leukere keuzes beschikbaar.