Carcassonne Overzee

Het spel …

De eerste gedachte die in spellengekken opkomt is ongetwijfeld “Weer een nieuwe variant van Carcassonne, deze serie begint Kolonisten-achtige proporties aan te nemen”. Maar meteen daar achter aan zal gedacht worden: Zou het wat zijn?

Het Carcassonne-concept is in deze variant goed herkenbaar. Net als in de eerdere spellen, trekken de spelers omstebeurt een tegeltje, leggen deze passend aan en zetten hier een mannetje op. In Overzee bouw je alleen niet aan de stad Carcassonne (zoals in het basisspel, de burcht en de stad) of aan het prehistorisch gebied waarin eeuwen later Carcassonne zou worden gebouwd (zoals in Jagers en Verzamelaars), maar je bouwt aan een Scandinavisch aandoend landschap met bergen, water en grasvlakten, met her en der een stadje. De stadjes zijn al af, dus je bouwt alleen maar aan de landschappen, de schaal waarop de kaart waar je aan bouwt is als het ware groter geworden, waardoor je minder detail ziet.

Wat verder ander is, is dat een gebied niet meer automatisch gewaardeerd wordt als het af is, of als het spel is afgelopen. In plaats van het plaatsen van een mannetje (dit keer met leuke puntmuts), mag je er namelijk ook voor kiezen om één van je gebieden te gaan waarderen. Omdat de spelers “maar” vier mannetjes hebben om op het bord te plaatsen, is het soms ook wel verstandig om een mannetje terug te trekken uit een gebied dat maar niet waardevoller wordt om het vervolgens in te zetten in een ander gebied waarvan je verwacht dat het een ware goudmijn zal worden.

De punten die je scoort hangen vervolgens af van de gebiedssoort en of het gebied onafgebouwd is of juist afgebouwd (en dan of het een gebied van twee tegels is of groter). Alle spelers hebben een spiekbrief met de manier waarop deze negen verschillende mogelijkheden worden gewaardeerd. In het begin zal je dit briefje nodig hebben, maar na één of twee potjes, ken je de waardeer regels wel uit je hoofd. De punten die je scoort zijn combinaties van het aantal tegels waar het gebied uit bestaat en het aantal steden dat in dit gebied ligt of in het geval van berggebieden, het aantal steden dat in de grasvlakten aangrenzend van je bergketen ligt.

… en de waardering

Carcassonne Overzee is mij goed bevallen. De regels voor het waarderen zorgen ervoor dat het een echt spel voor zuigers is, oftewel voor mensen die handig gebruik weten te maken van de bouwwerken van anderen (oh bouw jij een grote grasvlakte, dan bouw ik er een bergketen tegen aan zodat ik meeprofiteer van alle steden in jouw gebied). Ik blijf het ook nog steeds leuk vinden om te zien hoe tegel voor tegel een landschap ontstaat. Wat mij betreft is Leo Colovini er dan ook in geslaagd om met het bekende Carcassonneconcept een verfrissend spel te maken.