Codex Naturalis

Een lelijke vormgeving is voor mij nooit een reden geweest om een spel minder te waarderen, maar ik zal eerlijk zijn: als een spel er echt goed uitziet is dat zonder meer een pluspunt. Zo vind ik Parks als spel niet heel bijzonder, maar zorgen de oogstrelende illustraties voor een extra stukje speelplezier dat er anders niet was geweest.

Ook Codex Naturalis onderscheidt zich met een opvallend mooi uiterlijk. In een compact metalen doosje vind je kleine kaarten met ingetogen achtergronden, strak ontworpen symbolen en goudkleurige opdruk op veel kaarten. Alles ademt de sfeer van een middeleeuws handschrift. Geen toeval, want het is zo’n codex over de flora en fauna in oerbossen die de spelers moeten samenstellen.

Beginnend met een startkaart maakt iedereen zijn eigen codex door daar om beurten een nieuwe kaart aan te leggen. Dat doe je dakpansgewijs door nieuwe kaarten op de hoek van een of meer eerder gespeelde kaarten te leggen. Dat mag alleen als die hoek ook beschikbaar is. Bij sommige kaarten mag je op slechts twee of drie van de vier hoeken een kaart leggen.

Op de kaarten staan verschillende symbolen afgebeeld. Sommige kaarten mag je alleen spelen als je een bepaalde combinatie van symbolen al hebt liggen, maar leveren dan ook punten op. Andere kaarten zijn geen punten waard, maar hebben juist meer symbolen.

Het spel eindigt als een van de spelers twintig punten of meer heeft, waarna de ronde wordt uitgespeeld en iedereen nog een beurt krijgt. Daarna scoor je punten voor de opdrachtkaarten. De voorwaarde daarvoor kan een combinatie van symbolen zijn, of een bepaalde configuratie van kaarten in je codex. Iedereen krijgt een geheime opdracht en er zijn twee algemene die voor iedereen gelden. Wie na afrekening van de opdrachten de meeste punten heeft, wint het spel.

…en de waardering

Ik kan niet anders zeggen dan dat het speelplezier van Codex Naturalis volledig aansluit bij het uiterlijk vertoon. Het is een heel plezierig puzzelspelletje dat lekker snel wegspeelt. Je moet de volgorde waarin je de kaarten speelt en hun positie in je codex goed plannen. Met sommige kaarten kun je flink scoren en hetzelfde geldt voor de opdrachten. Te vaak komt het voor dat je net een symbool te kort komt voor die ene kaart en moet je afwegen of je moet proberen dat toch te bemachtigen, of het maar over een andere boeg te gooien. De juiste keuze telt, want je zo veel beurten telt het spel niet.

Afgezien van het af en toe wegkapen van een nieuwe kaart uit de voorraad ben je vooral met je eigen codex bezig. De interactie is beperkt, het is een echt puzzelspel. Daardoor is het erg geschikt voor twee spelers. Door de combinatie van lekker puzzelen, een korte speelduur en een ontzettend mooie vormgeving is dit een aanrader voor liefhebbers van het genre.